ตอนที่ 481 ผ่าตัด
“ไยเจ้าถึงปล่อยให้เลือดไหล” หมอเฉินถาม
ไป๋จื่อเห็นถุงเลือดของตนเองมีปริมาณมากถึงสองร้อยมิลลิลิตรแล้ว จึงบีบหลอดเส้นบาง แล้วถอนปลายเข็มออก ก่อนจะใช้ก้อนสำลีกดรูเข็มเอาไว้ จากนั้นถึงกล่าวตอบหมอเฉิน “ท่านเองรู้ดีอยู่แก่ใจ นายกองมู่หยางไม่ได้บาดเจ็บถึงชีวิต ที่อันตรายถึงชีวิตมากที่สุด คือเมื่อดึงลูกธนูดอกนั้นออกมาแล้ว เขาจะเสียเลือดมากจนตาย แต่หากข้ามีเลือกเพียงพอที่จะเติมเข้าไปในร่างกายของเขา ก็จะลดความเสี่ยงยามที่ดึงลูกธนูออกไปได้มากทีเดียว”
หากจะกล่าวเช่นนี้ก็ไม่ผิด เขาจึงถามอีกว่า “เจ้าพูดถูกของเจ้า แต่จะเติมเลือดนี้ให้เขาได้อย่างไร”
นางชี้ไปยังหัวเข็มที่ข้างหาย “นำเลือดออกมาได้ ก็เติมเข้าไปได้เช่นกัน”
ขณะนี้ถุงเลือดของชายหนุ่มมากเกินกว่าสามร้อยมิลลิลิตรแล้ว นางจึงรีบหยุด “พอแล้วล่ะ มีเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว”
นับว่าหมอเฉินได้เปิดโลกทัศน์แล้ว บนโลกนี้ยังมีของพรรค์นี้อยู่ด้วยหรือนี่ ไป๋จื่อผู้นี้เป็นแค่พนักงานคนหนึ่งของโถงสมุนไพรจริงหรือ เขาไม่เชื่อหรอก!
ไป๋จื่อไม่มีเวลาอธิบายอะไรต่ออีก เพื่อช่วยมู่หยางในตอนนี้ นางไม่สนใจเรื่องอื่นแล้ว “พวกเจ้าช่วยตัดเสื้อผ้าของเขาออกที ระวังหน่อยนะ อย่างได้ถูกลูกธนูเด็ดขาด” นางกำลังหยิบข้าวของออกมาจากในกระเป๋าผ้า เป็นอุปกรณ์สำหรับใช้ภายนอกต่างๆ นางวางพวกมันไว้บนผ้าไร้ตะเข็บสีขาวสำหรับใช้แล้วทิ้ง ไม่นานนักก็มีสิ่งของมากมายวางอยู่จนเต็ม
มีดผ่าตัด คีมหยุดเลือด แหนบ เข็ม ด้ายสำหรับเย็บแผล และอีกมากมาย
นางนำถุงมือยางมาสวมใส่ทั้งสองมือ ทั้งยังสวมหน้ากากสำหรับใช้แล้วทิ้ง รวมถึงหมวกผ้า ไปจนถึงแว่นตาสำหรับใช้ผ่าตัด
ทั้งสามคนในกระโจมเห็นภาพนางในตอนนี้แล้ว ก็เหมือนกับเห็นมนุษย์ต่างดาวก็ไม่ปาน พากันตกใจจนตาแทบจะถลนออกมาอยู่แล้ว
เพราะพวกเขาไม่รู้ว่านางไปนำสิ่งของที่หน้าตาแปลกพิสดารเหล่านี้มาจากที่ใด
ไป๋จื่อไม่ได้มองพวกเขาแม้สักครั้ง นางเริ่มการผ่าตัดในทันที โดยการให้เลือดกับมู่หยางก่อน แล้วจึงให้ชายหนุ่มที่ไม่ได้บริจาคเลือดผู้นั้นรับผิดชอบประคองลูกธนูยาวๆ ที่แทงทะลุมู่หยางไว้ เพื่อให้เขาช่วยรักษาตำแหน่งของลูกธนูให้มั่นคงเข้าไว้ ส่วนนางใช้มีดผ่าตัดเปิดทรวงอก ระหว่างกระบวนการทั้งหมดมีเลือดทะลักออกมาเป็นจำนวนมาก คนในกระโจมในตอนนี้ รวมถึงหมอเฉินเองล้วนไม่กล้าจ้องมองตรงๆ
พวกเขาได้แต่มองนางเปิดหน้าอกของมู่หยาง ในใจรู้สึกว้าวุ่น ทว่าไม่รู้เช่นกันว่าว้าวุ่นเรื่องใด
“ดึง!”
ชายหนุ่มตะลึงลาน “ดึงอะไร”
“ดึงลูกธนู!” นางออกคำสั่งอีกครั้ง
มือของชายหนุ่มเริ่มสั่นเทา เขาเคยเห็นเหล่าพี่น้องได้รับบาดเจ็บเช่นนี้มามากมาย หลังจากดึงลูกธนูออกมาแล้ว พวกเขาก็จะตายในทันที ไม่แม้กระทั่งได้ทิ้งคำสั่งเสียไว้
“ไม่ต้องกลัว มีข้าอยู่ตรงนี้ รีบดึงเร็ว!”
ชายหนุ่มสูดลมหายใจลึก แล้วค่อยๆ ฝืนประคองมือของตนเอง ดึงลูกธนูออกมารวดเดียวตามคำแนะนำของไป๋จื่อ
เลือดทะลักออกมาตามลูกธนู สาดกระเซ็นเต็มตัวไป๋จื่อโดยพลัน
“ทำได้ดี!” นางหันไปบอกกับหมอเฉินว่า “คีมหยุดเลือด เร็ว!”
หมอเฉินไม่รู้ว่าคีมหยุดเลือดคืออะไร จึงมองข้าวของกองใหญ่พลางทำอะไรไม่ถูก
“อันที่ยาวที่สุด รีบหยิบมาเถอะขอรับ รวมถึงสำลีซับเลือดข้างๆ นั่นด้วย”
หมอเฉินลนลานหยิบคีมหยุดเลือดและสำลีซับเลือดส่งให้อีกฝ่าย
การผ่าตัดดำเนินไปท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่วุ่นวายเช่นนี้ ยามนางกำจัดส่วนปอดที่เสียหายไปแล้ว ก็ถึงจะซ่อมแซมส่วนที่บาดเจ็บจนเรียบร้อย ระหว่างกระบวนการนี้ มู่หยางหยุดหายใจอยู่หลายครั้ง ไป๋จื่อจึงให้นายทหารผายปอดให้เขา แม้ท่วงท่าจะดูเก้ๆ กังๆ ไปบ้าง แต่ก็ยังได้ผลลัพธ์ที่ดีอยู่
หลังจากนางเย็บแผลภายนอกบนร่างกายของมู่หยางแล้ว ก็เป็นสามชั่วยามให้หลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...