คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 551
ตอนที่ 551 หูจิ่วเม่ย (1)
เมืองชิงหยวน โถงจี้เหริน
ร้านยาลูกกลอนนามว่าโถงจี้เหรินของไป๋จื่อเปิดกิจการมาได้พักหนึ่งแล้ว รายได้โดยรวมถือว่าไม่แล้ว ทว่ายาที่ขายออกไปมีเพียงชนิดเดียวเท่านั้น นั่นก็คือยาแก้เมา
ยาชนิดอื่นยังขายไม่ออกแม้สักครั้ง เมื่อคนที่อยากซื้อยาเข้ามาเห็นว่าแม่นางน้อยคนหนึ่งนั่งขายยาอยู่ในร้าน ทั้งนางยังบอกว่าตนเป็นคนหลอมยาเหล่านี้เองอีก แล้วไหนเลยพวกเขาจะวางใจได้ ยาแก้เมาไม่เหมือนกับยาอื่นๆ เพราะมันไม่ใช่ยารักษาโรคหรือช่วยชีวิต ดังนั้นจึงมีคนอยากซื้อไปลองดู ผลปรากฏว่าได้ผลดีไม่หยอก หนึ่งคนบอกต่อไปอีกสิบคน สิบคนบอกต่อไปอีกร้อยคน เหล่านักดื่มในเมืองชิงหยวนแห่งนี้จึงรู้ว่ายาแก้เมาของนางใช้งานได้ รวมถึงมีราคาถูกกว่าร้านอื่น ก็ย่อมต้องขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ทว่าแม้จะเป็นเช่นนั้น ยาชนิดอื่นก็ยังไม่มีใครสนใจอยู่ดี
ไม่ได้การแล้ว นางตัดสินใจเด็ดขาด ต้องทำให้กิจการดำเนินต่อไปได้อย่างดีจริงๆ ถึงจะถูกต้อง
เสียงอึกทึกดังมาจากข้างนอก สอดแทรกมาด้วยเสียงก่นด่าแหลมสูงของสตรี
นางลุกขึ้นออกไปดู เห็นคนล้อมรอบร้านของเล่นข้างๆ เอาไว้แล้ว
จ้าวซู่เอ๋อยืนอยู่ที่หน้าประตูร้าน กำลังมองผู้คนที่มีแต่ความโกรธเคืองเบื้องหน้า ทำอะไรไม่ถูกสักอย่าง
ไป๋จื่อเดินไปข้างหน้า เบียดกลุ่มคนเข้าไป ก่อนจะยื่นมือไปปัดมือที่กำลังชี้หน้าจ้าวซูเอ๋อไม่ยอมหยุด “มีอะไรก็พูดดีๆ ไยต้องพูดจาไม่น่าฟังด้วย มีปากไว้ด่าคนอย่างเดียวหรือไรกัน”
สตรีผู้นั้นเท้าสะเอว โทสะยังไม่คลายไป “เจ้าเป็นใคร มายุ่งอะไรด้วย รีบไสหัวไปเสีย”
เด็กสาวยืนอยู่เบื้องหน้าจ้าวซูเอ๋อ ร่างเล็กน้อยแม้จะบังจ้าวซู่เอ๋อไม่มิด ทว่าท่าทางของนางกลับแข็งกร้าวเป็นอย่างยิ่ง “นางเป็นพี่สะใภ้ของข้า เจ้าว่าเกี่ยวกับข้าหรือไม่เล่า พวกเจ้ามีอะไรก็พูดกันดีๆ เถอะ อย่าเอาแต่พ่นของเสียออกมาจากปากเช่นนี้”
อีกฝ่ายโมโหไม่น้อย นางเงื้อมือขึ้นหมายจะทำร้ายคน คนที่อยู่ข้างๆ นางจึงรีบเข้ามารั้งไว้ ก่อนจะเอ่ยเสียงเบา “โง่นัก จะลงมือตามใจชอบไม่ได้ คนที่เปิดร้านค้าที่นี่ ทั้งยังปีกกล้าขาแข็งเช่นนี้ได้ จะเป็นคนธรรมดาทั่วไปได้อย่างไรกัน เจ้าอย่าได้หาเรื่องนางเลย”
สตรีที่กำลังโมโหผลักคนข้างกายออกไป เอ่ยด้วยความรู้สึกโมห “ไร้ประโยชน์นัก นางชี้หน้าต่อว่าภรรยาของเจ้า เจ้าไม่ช่วยข้าก็ช่างเถอะ ตอนนี้ยังห้ามไม่ให้ข้าลงมืออีกหรือนี่”
ไป๋จื่อถือโอกาสที่สองสามีภรรยาถกเถียงกัน หันหน้าไปถามจ้าวซู่เอ๋อว่า “แท้จริงแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ พวกเขาเป็นใคร”
จ้าวซู่เอ๋อก็มีสีหน้างุนงงเช่นกัน “ข้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน นางมาถึงก็เอาแต่ต่อว่าข้า บอกว่าตุ๊กตาผ้าที่ข้าขายให้นางมีปัญหา ข้าถามนางอย่างไรนางก็ไม่ยอมบอก หมายจะอ้าปากต่อว่าอย่างเดียว มีแต่วาจาหยาบคายทั้งสิ้น”
ตุ๊กตาผ้ามีปัญหา? ตุ๊กตาผ้าแค่ตัวเดียวจะมีปัญหาอะไรได้ สตรีนางนี้มาหาเรื่องชัดๆ
“ไม่เป็นไรนะเจ้าคะ ข้าอยู่ตรงนี้แล้ว” ไป๋จื่อกล่าว
ขณะนี้สตรีและบุรุษคู่นั้นวิวาทกันเสร็จแล้ว ทั้งคู่หันหน้ามาหาไป๋จื่อ “หมายความว่าร้านนี้เป็นของพวกเจ้าสองคนหรือ”
ไป๋จื่อพยักหน้า “ถูกต้อง ร้านสองร้านนี้เป็นของพวกข้าสองคน เจ้ามีอะไรก็พูดมาตรงๆ เถอะ หากไม่พูดก็ไปเสีย อย่ามาขวางทางพวกข้าทำมาหากิน ไม่เช่นนั้นข้าคงจะต้องฟ้องร้องทางการแล้ว
เมื่อได้ยินว่าไป๋จื่อจะฟ้องร้องทางการ บุรุษผู้นั้นก็กระตุกแขนเสื้อของภรรยา ขยิบตาให้นางอย่างเอาเป็นเอาตาย เป็นการบอกให้นางอย่าเพิ่งพูดอะไร
ทว่าภรรยาของเขากลับทำเป็นเหมือนมองไม่เห็น ทั้งยังขึ้นเสียงพูดว่า “ในเมื่อวันนี้ข้ามาที่นี่แล้ว ข้าย่อมมีเรื่องอยากพูดแน่นอน ตุ๊กตาผ้าที่พวกเจ้าขายมีปัญหา แล้วจะไม่ให้ข้าพูดได้อย่างไร”
“ตุ๊กตาผ้ามีปัญหาอะไร” ไป๋จื่อถาม
สตรีนางนั้นแค่นหัวเราะ “มีปัญอะไรพวกเจ้ารู้ดีอยู่แก่ใจ ตั้งแต่ลูกของพวกข้าเล่นตุ๊กตาผ้าก็เริ่มป่วย แถมยังป่วยหนักขึ้นเรื่อยๆ ด้วย อย่าพยายามปฏิเสธเสียให้ยากเลย”
ไป๋จื่อถามต่อในทันที “เชิญหมอมาแล้วใช่หรือไม่ หมอบอกว่าเล่นตุ๊กตาผ้าแล้วป่วยหรือ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...