คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 601

ตอนที่​ 601 ตามหา​ค่ายทหาร​

ตง​ฟางมู่กล่าว​ “รีบ​นำ​คน​ลง​เขา​ไป​สัก​สอง​สามคน​ แล้ว​ค่อย​เข้า​ไปดู​ใน​เมือง​สักครั้ง​ ต้อง​ตามหา​เขา​ให้​พบ​ และ​ต้อง​พา​เขา​กลับมา​ให้ได้​”

ชุ่ย​เอ๋อร์​พยักหน้า​รับ​ ก่อน​จะรีบร้อน​ออก​ไป​

ฝ่าย​ตง​ฟางมู่หันกลับ​ไป​มอง​ห้อง​ของ​บุตรี​ ประตู​ห้อง​ปิด​สนิท​ เขา​ถอนใจ​เสียง​หนึ่ง​ แล้ว​หมุน​กาย​กลับ​ไป​ที่​ห้อง​หนังสือ​

ไม่นาน​นัก​ พ่อบ้าน​ซ่งก็​เร่งฝีเท้า​นำ​คน​มาสอง​คน​ “นายใหญ่​ คน​จาก​ใน​วัง​มาขอรับ​”

ตง​ฟางมู่รีบ​วาง​พู่กัน​ใน​มือ​ลง​ “โอ้​? เร็ว​เข้า​ รีบ​เชิญเข้ามา​”

ผู้มาเยือน​เป็น​องครักษ์​สอง​คน​ หลังจาก​ผ่าน​ประตู​เข้ามา​แล้ว​ พวกเขา​ก็​คารวะ​ตง​ฟางมู่ครั้งหนึ่ง​ แล้ว​ยื่น​จดหมาย​ที่​ฮ่องเต้​เขียน​ลายมือ​ของ​พระองค์​เอง​มาให้​

ครั้น​อ่าน​จดหมาย​จบ​ ตง​ฟางมู่ก็​ขมวดคิ้ว​มุ่น​

เขา​วาง​จดหมาย​ลง​บน​โต๊ะ​ แล้ว​ถามกับ​องครักษ์​ว่า​ “ไม่มีหมู่บ้าน​นั้น​แล้ว​ หมายความว่า​อย่างไร​”

องครักษ์​รีบ​รายงาน​ “เรียน​ใต้เท้า​ ข้า​และ​คนอื่นๆ​ มุ่งหน้า​ไป​ที่​เมือง​ชิงหยวน​ ทว่า​เพิ่ง​ไป​ถึงเมือง​ชิงหยวน​ก็​ได้ยิน​ว่า​มีหลาย​หมู่บ้าน​ถูก​ล้อม​จู่โจมจาก​แคว้น​ซีเย​ว่​ พวกเขา​เข่นฆ่า​ผู้อาวุโส​ใน​หมู่บ้าน​ แล้ว​พา​ชายหนุ่ม​และ​หญิงสาว​ไป​ ไม่เหลือ​แม้สัก​คน​ หมู่บ้าน​หวง​ถัว​ก็​ไม่ยกเว้น​ ตอนที่​พวก​ข้า​…ตอนที่​พวก​ข้า​ไป​ถึงหมู่บ้าน​หวง​ถัว​ ที่นั่น​ไม่มีใคร​เลย​สัก​คน​ จึงไม่พบ​สอง​พี่น้อง​ที่​นำ​พู่​หยก​ไป​จำนำ​ขอรับ​”

ตง​ฟางมู่รีบ​ถามทันที​ “เช่นนั้น​ช่วย​คน​กลับมา​ได้​หรือไม่​ คน​ถูกจับ​ไป​มากมาย​ถึงเพียงนั้น​ หรือ​ว่าไม่ได้​ส่งทหาร​ไป​ช่วย​เลย​หรือ​อย่างไร​”

องครักษ์​เอ่ย​ว่า​ “จิ้น​อ๋อง​นำ​คน​ไป​ช่วย​แล้ว​ขอรับ​ ตอนนี้​ยัง​ไม่มีข่าวคราว​อะไร​ ฝ่าบาท​จึงให้​ข้าน้อย​มาบอกกล่าว​ท่าน​ก่อน​ ท่าน​จะได้​ไม่ต้อง​ร้อนใจ​ขอรับ​”

แล้ว​ตง​ฟางมู่จะไม่ร้อนใจ​ได้​อย่างไร​ ผ่าน​มาหลาย​ปี​ถึงเพียงนี้​แล้ว​ คน​ที่​คิด​ว่า​ตาย​ไป​ตอนนี้​กลับ​มีความหวัง​ขึ้น​มารางๆ​ แต่​จู่ๆ ความหวัง​นี้​ก็​มลาย​หาย​ไป​ เป็นไปได้​หรือ​ที่​เขา​จะไม่ร้อนใจ​

“เอาละ​ พวก​เจ้ากลับ​ไป​ก่อน​เถอะ​ มีข่าวคราว​อะไร​ก็​มารายงาน​ข้า​ทันที​” ตง​ฟางมู่กล่าว​

ทาง​ด้าน​จ้าว​ซู่เอ๋อ​ หลังจากที่​นาง​กลับ​ไป​ถึงใน​เมือง​ นาง​พบ​กับ​เฉินไท่​เห​ริน​ที่​กำลัง​คิด​หนี​พอดี​ ครั้น​เฉินไท่​เห​ริน​รู้เรื่องราว​ทุกอย่าง​แล้ว​ เขา​ก็​ให้​คนรถ​ของ​ตนเอง​ไป​ส่งนาง​ที่​ค่ายทหาร​ทันที​

ผู้คุม​ของ​ค่ายทหาร​ขวาง​จ้าว​ซู่เอ๋อ​ไว้​ นาง​บอ​กว่า​มาพบ​จิ้น​อ๋อง​ ผู้คุม​สอบถาม​นาง​เสีย​รอบ​หนึ่ง​แล้ว​ ทว่า​ไม่เชื่อ​คำพูด​ของ​นาง​โดยสิ้นเชิง​ ครั้น​นาง​บอ​กว่า​มาพบอ​าอู่​ เหล่า​ผู้คุม​ก็​ยิ่ง​ไม่เชื่อ​คำพูด​ของ​นาง​ จึงไล่​นาง​ไป​โดยตรง​ นาง​ร้อนใจ​จนได้​แต่​นั่งลง​ร้องไห้​ พลาง​ร้อง​เรียกชื่อ​ของ​อา​อู่​อยู่​ที่​นอก​ค่ายทหาร​ ผู้คุม​ผู้​นั้น​เกรง​ว่า​นาง​จะทำให้​ทหาร​ใน​ค่าย​แตกตื่น​ จึงพลัน​เงื้อ​แส้จะฟาด​นาง​ ฝ่าย​หมอ​เฉิน​ที่​กำลังจะ​ออก​ไป​เก็บ​สมุนไพร​เห็น​เข้า​ “พวก​เจ้าหยุด​เดี๋ยวนี้​ จะตี​คน​ได้​อย่างไร​”

“ท่าน​หมอ​เฉิน​ สตรี​นาง​นี้​เป็นบ้า​ไป​แล้ว​ บอ​กว่า​ต้องการ​พบ​จิ้น​อ๋อง​ ทั้ง​ยัง​บอ​กว่า​ทัพ​ใหญ่​ของ​แคว้น​ซีเย​ว่​บุก​เข้า​เมือง​ชิงหยวน​แล้ว​ ท่าน​ว่า​นาง​ไม่ใช่คนบ้า​แล้ว​จะเป็น​อะไร​ เมื่อวาน​จิ้น​อ๋อง​เพิ่ง​ถอน​ทัพ​จาก​ทัพ​ซีเย​ว่​ ใครๆ​ ใน​ค่ายทหาร​ต่าง​ก็​รู้เรื่อง​นี้​”

หมอ​เฉิน​ถลึงตา​ใส่เขา​ “ถึงแม้นาง​จะเป็นบ้า​ แต่​เจ้าก็​ไม่อาจ​ตี​คน​ได้​ตามใจชอบ​ ยิ่ง​ไม่ต้อง​พูด​ถึงว่า​นาง​เป็น​สตรี​คน​หนึ่ง​เลย​”

จ้าว​ซู่เอ๋อ​ร้องไห้​พลาง​ส่ายหน้า​ “ข้า​ไม่ใช่คนบ้า​ ข้า​เป็น​ภรรยา​ของ​อา​อู่​จริงๆ​ ท่าน​คือ​ท่าน​หมอ​เฉิน​จริง​หรือ​ เช่นนั้น​ท่าจะ​ต้อง​รู้จัก​ไป๋​จื่อ​อย่าง​แน่นอน​ นาง​บอก​กับ​ข้า​ไว้​ว่า​หาก​ข้า​ไม่ได้​พบ​จิ้น​อ๋อง​ ก็​ให้​ตามหา​ท่าน​แทน​ พบ​ท่าน​ก็​ใช้ได้​เช่นกัน​”

หมอ​เฉิน​ตะลึง​ “เจ้าบอ​กว่า​ไป๋​จื่อ​หรือ​ เจ้ารู้จัก​ไป๋​จื่อ​ด้วย​หรือ​นี่​”

จ้าว​ซู่เอ๋อ​รีบ​พยักหน้า​ “ใช่เจ้าค่ะ​ ไป๋​จื่อ​ให้​ข้า​มาที่นี่​ ทหาร​แคว้น​ซีเย​ว่​บุก​เข้ามา​ใน​อาณาเขต​แคว้น​ฉู่ผ่าน​เทือกเขา​ลั่ว​อิง​ และ​จับ​คน​จาก​หลาย​หมู่บ้าน​ไป​ บุตรสาว​ของ​ข้า​และ​แม่แท้ๆ​ ของ​ไป๋​จื่อ​ก็​ถูกจับ​ไป​ด้วย​เช่นกัน​ ได้ยิน​มาว่า​พวกเขา​ต้องการ​จับ​ชาวบ้าน​นี้​ไป​แลก​ตัว​กับ​เชลย​ ท่าน​หมอ​เฉิน​ ท่าน​เชื่อ​ข้า​นะ​เจ้าคะ​ ข้า​ไม่ได้​เป็นบ้า​ ที่​ข้า​พูด​ล้วน​เป็น​ความจริง​ ไป๋​จื่อ​นาง​ตาม​ไป​ลำพัง​แล้ว​ ข้า​เกรง​ว่า​จะเกิดเรื่อง​ขึ้นกับ​นาง​ ท่าน​หมอ​เฉิน​ ข้า​ขอร้อง​ท่าน​เถอะ​เจ้าค่ะ​ พา​ข้า​ไป​พบ​จิ้น​อ๋อง​ที​ พา​ข้า​ไป​พบ​เขา​ด้วย​เถอะ​!”

……….

ตอนที่​ 602 จื่อเอ๋อร์​อยู่​ที่ใด​

ถึงอย่างไร​หมอ​เฉิน​และ​ไป๋​จื่อ​ก็​มีมิตรภาพ​ผูกพัน​ เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนั้น​แล้ว​ เขา​ก็​พลัน​รู้สึก​ร้อนใจ​เป็น​อย่างยิ่ง​ รีบ​ตอบรับ​ทันที​ “ได้​ๆๆ ข้า​จะพา​เจ้าไป​เดี๋ยวนี้​ เจ้าตาม​ข้า​มาสิ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา