คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 621

ตอนที่​ 621 หลิน​หยาง​

จ้าว​หลาน​ยิ้ม​ “เด็ก​โง่ ทำ​อย่าง​กับ​ข้า​จะไม่พอใจ​ที่​เจ้าจะทำ​เรื่อง​นี้​ เจ้าอยาก​ทำ​อะไร​ก็​ทำ​เถอะ​ ไม่ว่า​จะเป็นเรื่อง​อะไร​ แม่ล้วน​สนับสนุน​เจ้า”

ไป๋จื่อ​กอด​จ้าว​หลาน​ ซุก​หน้า​ลง​ที่​ไหปลาร้า​ของ​นาง​ “ท่าน​แม่ ไม่ว่า​ต่อไป​จะเป็น​เช่นไร​ ท่าน​จะเป็น​ท่าน​แม่ของ​ข้า​ตลอดไป​ ไม่ว่า​จะเกิด​อะไร​ขึ้น​ เรื่อง​นี้​จะไม่มีวัน​เปลี่ยนแปลง​”

จ้าว​หลาน​ลูบ​หลัง​บุตรสาว​ เอ่ย​พร้อม​รอยยิ้ม​ว่า​ “แม่รู้​ ทว่า​แม่แท้ๆ​ ของ​เจ้าจะต้อง​รัก​เจ้ามาก​ยิ่งกว่า​ข้า​แน่​ เจ้าจงดี​กับ​นาง​ อย่า​ได้​ทำตัว​ห่างเหิน​กับ​นาง​เลย​ นาง​จะเสียใจ​เอา​ได้​นะ​”

ไม่มีอะไร​ทำให้​แม่คน​หนึ่ง​เสียใจ​ได้​มาก​เท่ากับ​ลูก​ของ​ตนเอง​ตีตนออกห่าง​แล้ว​

ไป๋จื่อ​ยิ้ม​จาง “ข้า​รู้​เจ้าค่ะ​ ท่าน​แม่ ท่าน​ดี​ที่สุด​เลย​!”

จ้าว​หลาน​ลูบ​เรือน​ผม​ไป๋จื่อ​ “เด็ก​โง่!”

หรู​เอ๋อร์​ที่นั่ง​อยู่​บน​เก้าอี้​เห็น​พวก​นาง​กอด​กัน​ ใน​ใจก็​รู้สึก​อิจฉา​มาก​ เพราะ​นาง​เอง​ก็​คิดถึง​แม่เช่นกัน​

“พี่​ไป๋ เมื่อไร​แม่ของ​ข้า​จะมาหา​ข้า​บ้าง​”

“อีกไม่นาน​หรอก​ เดี๋ยว​นาง​ก็​จะมาแล้ว​” ไป๋จื่อ​เอ่ย​

เมื่อ​ฟ้ามืด​ลง​ ไป๋จื่อ​เห็น​ตง​ฟางหว่าน​เอ๋อร์​หลับ​ไปแล้ว​ ชีพจร​ของ​นาง​มั่นคง​และ​สงบ​ จึงวางใจ​ลง​ได้​บ้าง​ เด็กสาว​ให้​ชุ่ย​เอ๋อร์​ดูแล​นาง​ให้​ดี​ ก่อน​บอก​ชุ่ย​เอ๋อร์​ว่า​ตน​จะปิด​เรือน​หลอม​ยา​ หาก​ไม่มีเรื่องด่วน​ถึงชีวิต​ ก็​อย่า​ได้มา​รบกวน​เป็นอันขาด​

ชุ่ย​เอ๋อร์​รับปาก​ เมื่อ​ส่งไป๋จื่อ​กลับ​ไปแล้ว​ นาง​ก็​กลับ​ไปนั่งลง​ที่​ข้าง​เตียง​ของ​ฮูหยิน​ พลาง​มอง​ใบ​หน้าที่​ซูบซีด​ของ​อีก​ฝ่าย​ เอ่ย​พร้อม​น้ำตา​นองหน้า​ “ฮูหยิน​ ท่าน​รีบ​ตื่นขึ้น​มาเถอะ​เจ้าค่ะ​ บุตรี​ที่​ท่าน​คิดถึง​สุด​หัวใจ​ผู้​นั้น​ นาง​กลับมา​แล้ว​ ตอนนี้​นาง​ล้วน​อยู่​ข้าง​กาย​ท่าน​ ขอ​เพียง​ท่าน​ตื่นขึ้น​มา ท่าน​ก็​จะได้​เห็น​นาง​ โอบกอด​นาง​ ฟังนาง​เรียก​ท่าน​ว่า​ท่าน​แม่ ฮูหยิน​ ท่าน​ต้อง​ตื่นขึ้น​มาให้ได้​นะ​เจ้าคะ​!”

ไป๋จื่อ​นอนลง​บน​เตียง​ เนิ่นนาน​ไม่อาจ​หลับ​ลง​ได้​ อาจจะ​เป็น​เพราะ​นาง​กำลัง​เคร่งเครียด​ ถึงได้​นอนไม่หลับ​เช่นนี้​ นาง​อยาก​ใช้กระบอง​ตี​หัว​ตัวเอง​สักครั้ง​ ไม่เช่นนั้น​ขืน​ตื่น​เต็มตา​ต่อไป​ นาง​ก็​จะกลับ​ไปยัง​ยุคปัจจุบัน​ไม่ได้​ นำ​ยา​กลับมา​ไม่ได้​ แล้​วจะ​ช่วย​ตง​ฟางหว่าน​เอ๋อร์​ได้​อย่างไร​

นาง​นึกได้​ว่า​ยาชา​ที่​ก่อนหน้านี้​พก​ติดตัว​มาด้วย​ยัง​เหลืออยู่​เล็กน้อย​ จึงนำ​ออกมา​ผสม​น้ำดื่ม​เสีย​เลย​ อย่าง​น้อย​ยาชา​ชนิด​นี้​ก็​พอ​จะทำให้​หลับ​ได้​สัก​สอง​ชั่ว​ยาว​ หาก​หลิน​หยาง​อยู่​ สอง​ชั่ว​ยาม​ก็​เพียง​พอแล้ว​

หลังจาก​กิน​ยาชา​ลง​ไป นาง​ก็​นอนลง​บน​เตียง​อีกครั้ง​ ม่าน​เหนือ​เตียง​เริ่ม​เลือนราง​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ก่อนที่​นาง​จะรู้สึก​ว่า​ร่างกาย​ของ​ตนเอง​จมดิ่ง​ลง​ ราวกับ​ตกลง​มาจาก​กลางอากาศ​ไม่ยอม​หยุด​ จน​สุดท้าย​ก็​ตกลง​สู่เตียง​ที่​คุ้นเคย​หลัง​นั้น​

เมื่อ​ลืมตา​ขึ้น​ หลิน​หยาง​นั่ง​อยู่​ที่​ข้าง​เตียง​ ดวงตา​จ้องเขม็ง​ไปที่​เธอ​ ทันทีที่​เธอ​ลืมตา​ขึ้น​ เขา​ก็​โผ​เข้า​ไปหา​เธอ​ทันที​ แล้ว​ยื่นมือ​ไปจับ​ข้อมือ​ของ​เธอ​เอาไว้​แน่นขนัด​ ราวกับว่า​มีกุญแจมือ​ล็อก​เธอ​อยู่​

สภาพ​ของ​เขา​ดู​ย่ำ​แย่มาก​ ใต้​คาง​มีเครา​ ขอบตา​ลึก​โหล​ ทรงผม​ยุ่งเหยิง​ แตกต่าง​กับ​หลิน​หยาง​ที่​สะอาด​ เรียบร้อย​ สง่างาม และ​หล่อเหลา​เหมือนกับ​คนละ​คน​

หัวใจ​ของ​หลิน​หยาง​เต้น​แรง​มาก​ เขา​กอด​เธอ​ไว้​แนบอก​ มือ​ข้าง​หนึ่ง​จับ​ข้อมือ​ของ​เธอ​ไว้​ ส่วน​มือ​อีก​ข้าง​หนึ่ง​โอบรอบ​แผ่น​หลัง​ของ​เธอ​ เขา​ออกแรง​มาก​เสีย​จน​คล้าย​กับ​ต้องการ​ฝังเธอ​ลง​ไปใน​ร่างกาย​ของ​ตัวเอง​

ไป๋จื่อ​อยาก​ดัน​เขา​ออก​ แต่กลับ​ขยับ​มือ​ไม่ได้​เลย​สักนิด​ ตอนนี้​เธอ​ไร้​เรี่ยวแรง​ ไม่สามารถ​ต้านทาน​แรง​ของ​เขา​ได้​โดยสิ้นเชิง​

“หลิน​หยาง​ ปล่อย​เถอะ​ รีบ​ปล่อย​ฉัน​เร็ว​ ฉัน​เจ็บ​จะตาย​อยู่แล้ว​”

คราวนี้​หลิน​หยาง​ถึงจะปล่อย​เธอ​ แต่​มือ​ที่จับ​เธอ​ไว้​กลับ​ไม่ยอม​คลาย​ออก​ “คุณ​ตื่น​แล้ว​ ในที่สุด​คุณ​ก็​ตื่น​สักที​ ไป๋จื่อ​ คุณ​ใจร้าย​มาก​”

ไป๋จื่อ​เหล่​มอง​แสงจันทร์​ข้างนอก​หน้าต่าง​ รีบ​พูดว่า​ “หลิน​หยาง​ คุณ​ช่วย​ฉัน​เรื่อง​หนึ่ง​ได้​ไหม​”

หลิน​หยาง​ชะงัก​กึก​ จากนั้น​ก็​ยิ้ม​ออกมา​ด้วย​ความดีใจ​ “คุณ​คิดได้​แล้ว​เหรอ​ คุณ​อยาก​กลับมา​แล้ว​ใช่ไหม​ วางใจ​ได้​เลย​นะ​ ตอนนี้​ผม​กำลัง​คิด​วิธี​อยู่​ จะต้องหา​วิธี​ได้​แน่นอน​”

แต่​ไป๋จื่อ​กลับ​ส่ายหน้า​ “ไม่ใช่เรื่อง​นั้น​ หลิน​หยาง​ ตอนนี้​ฉัน​ต้องการ​ยา​เพนิซิลิน​ คุณ​ช่วย​หา​ให้​ฉัน​สัก​สอง​สามกล่อง​สิ” เธอ​ขบคิด​อย่าง​รอบคอบ​แล้ว​ กล่าว​อี​กว่า​ “ห้า​กล่อง​เลย​ดีกว่า​ ฉัน​ต้องการ​ห้า​กล่อง​”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา