คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 629
ตอนที่ 629 ข้าเหมือนกับพ่อของข้า
เมื่อได้รู้ว่าตนเองยังสามารถใช้ชีวิตต่อไปได้ นางกลับไม่ได้ตื่นเต้นดีใจมากนัก เหมือนกับตอนที่รู้ว่าตนเองจะตาย นางก็ไม่ได้โศกาอาลัยมากเช่นกัน
ความเป็นและความตาย นางคล้ายกับมองเห็นทุกอย่างชัดเจนนานแล้ว ชาตินี้ของนาง นอกจากความห่วงหาและเสียใจที่มีต่อบิดาแล้ว นางก็ไม่มีความอาลัยอาวรณ์ใดอีก
ไป๋จื่อจับมือของนางไว้ ก่อนจะเลิกแขนเสื้อขึ้น “ฮูหยิน ท่านหลับตาลงก่อน ข้าจะใส่ยาให้ท่าน อาจจะเจ็บเล็กน้อย แต่ไม่นานก็จะหายขอรับ”
ตงฟางหว่านเอ๋อร์หลับตาลงอย่างว่าง่าย ไป๋จื่อหยิบเข็มฉีดยาออกมา ปลายเข็มบางและแหลมแทงเข้าไปในเส้นเลือดดำของนางอย่างเชื่องช้า นางขมวดคิ้วทันที ก่อนจะลืมตาขึ้นมอง เห็นไป๋จื่อกำลังใช้สิ่งของหน้าตาประหลาดทำอะไรบางอย่างบนข้อมือของตน
“อย่าขยับนะขอรับ อีกเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว” ไป๋จื่อว่า
เสียงของนางคล้ายกับมีเวทมนตร์ ตงฟางหว่านเอ๋อร์เชื่อฟังวาจาของนางดังเดิม
ตงฟางหว่านเอ๋อร์ไม่ได้ขยับ จนกระทั่งไป๋จื่อถอนเข็มออก
ไป๋จื่อใช้สำลีกดลงบนรูเข็มที่ข้อมือ เอ่ยเสียงเบาว่า “ยากนักกว่าข้าจะได้ยาชนิดนี้มา มีเพียงยาชนิดนี้เท่านั้นที่ช่วยชีวิตของท่านได้ มันอาจจะดูแปลกตา แต่ท่านโปรดเชื่อข้า ข้าไม่มีทางทำร้ายท่านแน่นอนขอรับ”
ตงฟางหว่านเอ๋อร์ยิ้มจาง “เด็กโง่ ชีวิตนี้ของข้ารอดมาจากปรโลกได้ก็เพราะเจ้า หากข้าไม่เชื่อเจ้า แล้วข้ายังจะเชื่อใครได้อีก ไม่ว่าเจ้าคิดจะรักษาข้าเช่นไร ข้าล้วนเชื่อฟังเจ้า เจ้าว่าอย่างไร ข้าก็จะทำตามนั้น”
ไป๋จื่อยิ้มกว้าง ลักยิ้มเล็กๆ ที่พวงแก้มกดลึก น่าดูชมทีเดียว
ตงฟางหว่านเอ๋อร์ไม่เคยสังเกตเห็นลักยิ้มบนแก้มนางเลย บัดนี้เห็นแล้วจึงรู้สึกตกใจอยู่หลายส่วน
ลักยิ้มของเด็กคนนี้ เหมือนกับลักยิ้มของเผยชิงหานอย่างน่าประหลาด ตอนที่เผยชิงหานยิ้ม เขาก็มีลักยิ้มสองจุดเช่นนี้เหมือนกัน
“ข้าสังเกตว่าเจ้าไม่ค่อยเหมือนแม่ของเจ้าเท่าไร เจ้าคงเหมือนพ่อของเจ้ามากกว่ากระมัง” ตงฟางมู่ถาม
ไป๋จื่อรู้ว่านางไต่ถามไปอย่างนั้น จึงรีบตอบว่า “ขอรับ พวกเขาล้วนบอกเช่นนั้น บอกว่าข้าไม่เหมือนท่านแม่ของข้า แต่เหมือนท่านพ่อมากกว่า”
ตงฟางหว่านเอ๋อร์พยักหน้า ไม่ได้ถามอะไรมากอีก เพราะนี่อาจจะเป็นแค่เพียงเรื่องบังเอิญ
เดิมทีกำหนดการเดินทางกลับเมืองหลวงคือวันที่สิบเจ็ด ทว่าไป๋จื่อร้องขอให้เลื่อนออกไปอีกสองวัน ป้องกันไม่ให้ร่างกายของตงฟางหว่านเอ๋อร์รับไม่ไหว หากได้พักอีกสักสองวันจะปลอดภัยมากกว่า
…
จวนชางหยวนโหว
ไป๋เจินจูมองเสื้อผ้าและเครื่องประดับที่อยู่เบื้องหน้าโดยไม่ละสายตา “ของพวกนี้ มอบให้ข้าหมดเลยหรือ” นางถามสาวใช้ที่นำข้าวของมาให้
สาวใช้มองท่าทางของนาง มุมปากยกยิ้มเบาๆ เผยให้เห็นรอยยิ้มเหยียดหยาม “คุณหนูใหญ่ นายท่านสั่งให้ข้านำมาให้เจ้าค่ะ ท่านชอบหรือไม่”
ไป๋เจินรู้รีบพยักหน้า “ชอบสิ ชอบมาก ข้าต้องชอบแน่นอนอยู่แล้ว ของดีเช่นนี้ ข้าเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก” ยามที่เพิ่งเข้ามาในจวน นายท่านเผยผู้นั้นให้คนส่งเสื้อผ้าและเครื่องประดับเหล่านี้มาให้ ทั้งยังเรียกสาวใช้กลุ่มใหญ่ให้มารับใช้นางด้วย หลายวันที่ผ่านมานี้ นับว่าเขาส่งข้าวของมาให้นางไม่น้อยเลย
“เสื้อผ้าที่มอบให้ข้าเมื่อหลายวันก่อน ข้าเพิ่งจะใส่ไปได้หนเดียวเท่านั้น ไยส่งมาให้อีกแล้วเล่า สิ้นเปลืองนัก” ไป๋เจินจูว่า
สาวใช้กวาดสายตามองเสื้อผ้าและเครื่องประดับบนกายนางครั้งหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ที่ท่านสวมอยู่ตอนนี้ล้วนเป็นเสื้อผ้าที่ผ่านการใช้งานมาแล้ว มันเป็นเสื้อผ้าเก่าของคุณหนูรองทั้งสิ้น นายท่านไม่มีทางให้ท่านสวมชุดเก่าไปตลอดอยู่แล้ว จึงสั่งทำชุดใหม่ให้เจ้าค่ะ”
ไป๋เจินจูก้มหน้ามองเสื้อผ้าบนกาย ดวงตาเกือบจะถลนออกมา “นี่เป็นเสื้อผ้าเก่าหรือ ข้าว่ามันยังใหม่ทีเดียว ไม่ต่างอะไรกับเสื้อผ้าใหม่เลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...