คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 633

ตอนที่​ 633 คุณหนู​ใหญ่​

ไป๋เสี่ยว​เฟิงเอง​ก็​อึดอัด​ใจจน​แทบ​แย่​แล้ว​ เขา​กล่าว​กับ​หลิว​ซื่อ​ว่า​ “ท่าน​แม่ พวกเรา​จะอยู่​ใน​เรือน​นี้​ไปทั้ง​ชีวิต​หรือ​ ข้า​ยัง​อยาก​มีตำแหน่ง​และ​ชื่อเสียง​ ท่าน​หา​สำนักศึกษา​ให้​ข้า​เข้าเรียน​สิ!”

ไป๋ต้า​เป่าก็​เอ่ย​เช่นกัน​ “ท่าน​แม่ ข้า​ได้ยิน​มาว่า​หญิงสาว​ใน​เมืองหลวง​ต่าง​ก็​งดงาม​สดใส​กัน​ทุกคน​ อายุ​ข้า​ไม่น้อย​แล้ว​ ท่าน​ต้อง​เป็น​แม่สื่อ​ให้​ข้า​นะ​ขอรับ​!”

หลิว​ซื่อ​มอง​ตาขวาง​ใส่เหล่า​บุตรชาย​ กล่าว​อย่าง​อารมณ์ไม่ดี​ “เจ้าดู​สิ ข้า​ดูเหมือน​มีความสามารถ​ทำ​ทุกอย่าง​ให้​พวก​เจ้าหรือ​ไร​ ตอนนี้​ข้า​ไม่มีเงิน​ อีก​ทั้ง​ไม่คุ้นเคย​ที่ทาง​ แล้​วจะ​ทำ​เรื่อง​เหล่านั้น​ได้​เช่นไร​”

“ท่าน​ทำ​ไม่ได้​ ไป๋เจิน​จูก็​ทำ​ไม่ได้​เช่นกัน​หรือ​ไร​ ตอนนี้​นาง​เป็น​ถึงบุตรี​ของ​จวน​ชางหยวน​โหว​ที่​สูงส่ง ต้องการ​อะไร​ย่อม​ได้​สิ่งนั้น​ ท่าน​ไปหา​นาง​ก็​สิ้นเรื่อง​แล้ว​ไม่ใช่หรือ​” เสี่ยว​เฟิงเสนอ​

“จริง​ด้วย​ ข้า​จะไปเจิน​จูก็​สิ้นเรื่อง​แล้ว​” หลิว​ซื่อ​เหมือน​เห็น​ทาง​สว่าง​ข้างหน้า​โดยพลัน​ นาง​หยัด​กาย​ลุกขึ้น​ปั่น​ฝุ่น​บน​เสื้อผ้า​ทิ้ง​ “ข้า​จะไปเดี๋ยวนี้​”

“ท่าน​แม่ ข้า​จะไปกับ​ท่าน​ด้วย​” ไป๋ต้า​เป่ามีสีหน้า​ตื่นเต้น​ เขา​โตมา​ขนาด​นี้​แล้ว​ ยัง​ไม่เคย​เห็น​เลย​ว่า​จวน​โหว​เป็น​เช่นไร​ มัน​จะต้อง​ยิ่งใหญ่​อลังการ​เป็นแน่​

ไป๋เสี่ยว​เฟิงกลับ​ไม่สนใจ​แม้แต่น้อย​ “ข้า​ไม่ไปนะ​ มีอะไร​น่าดู​กัน​ ก็​แค่​ใหญ่​กว่า​บ้าน​ของ​พวกเรา​เท่านั้น​”

เจ้าใหญ่​ก็​อยาก​ไปเช่นกัน​ ทว่า​เขา​รู้สึก​ปอดแหก​อยู่​บ้าง​ ถึงอย่างไร​ก็​เป็น​จวน​โหว​ ไม่ใช่หมู่บ้าน​หวง​ถัว​แต่อย่างใด​

สุดท้าย​มีเพียง​หลิว​ซื่อ​และ​ไป๋ต้า​เป่าที่​ไปจวน​ชางหยวน​โหว​ด้วยกัน​

ยาม​หนุ่ม​ที่​หน้า​ประตู​จวน​เห็น​การ​แต่งกาย​ของ​พวกเขา​ ก็​พลัน​ทำ​สีหน้า​เหยียดหยัน​ “พวก​เจ้ามาหา​ใคร​”

หลิว​ซื่อ​ไม่อยาก​ให้​ยาม​ผู้​นี้​ดูถูก​ จึงกระแอม​เสียง​หนึ่ง​ เชิดหน้า​กล่าวว่า​ “ข้า​มาหา​คุณหนู​ใหญ่​ของ​พวก​เจ้า”

“เจ้าเป็น​ใคร​ มาหา​คุณหนู​ใหญ่​มีเรื่อง​ใด​” ยาม​หนุ่ม​ถาม

“ข้า​เป็น​แม่ของ​นาง​ จะมาหา​นาง​ต้อง​มีธุระ​อะไร​ด้วย​หรือ​ไร​ เจ้ายุ่ง​อะไร​ด้วย​ไม่ทราบ​” หลิว​ซื่อ​เอ่ย​เสียงแข็ง​

ทุก​คนใน​จวน​โหว​แห่ง​นี้​ต่าง​ก็​รู้​ว่า​ชางหยวน​โหว​ตามหา​คุณหนู​ใหญ่​กลับ​มาจาก​บ้านนอก​ คุณหนู​ใหญ่​อยู่รอด​ปลอดภัย​ เติบใหญ่​มาได้​ถึงเพียงนี้​ ย่อม​มีคน​เก็บ​นาง​มาเลี้ยง​แน่นอน​ จะมีแม่สัก​คน​อยู่​ข้างนอก​จวน​จึงไม่ใช่เรื่อง​แปลก​

บน​ใบหน้า​ของ​ยาม​หนุ่ม​ประดับ​ด้วย​รอยยิ้ม​โดยพลัน​ ทว่า​ความ​ดูถูก​ใน​แววตา​ยังคง​ไม่จางหาย​ไปแม้สัก​กระผีก​ “ที่แท้​ก็​เป็น​แม่เลี้ยง​ของ​คุณหนู​ใหญ่​นี่เอง​ ท่าน​รอ​อยู่​ตรงนี้​สักครู่​ ข้า​จะไปแจ้งข้างใน​เดี๋ยวนี้​”

“ต้อง​ไปแจ้งด้วย​หรือ​ ข้า​ยัง​เข้าไป​ไม่ได้​หรือ​นี่​” หลิว​ซื่อ​รีบ​ถาม

ยาม​ตอบ​ทันที​ “หาก​นาย​ท่าน​ไม่อนุญาต​ ข้า​ก็​ไม่กล้า​ปล่อย​ท่าน​เข้าไป​เช่นกัน​ ท่าน​รอ​อยู่​ตรงนี้​สัก​ครู​เถอะ​ ข้า​จะไปแจ้งให้​”

ประตู​จวน​ปิด​ลง​อีกครั้ง​ ครั้น​เห็น​ประตู​สีแดง​ปิด​สนิท​ หลิว​ซื่อ​ก็​บ่น​อุบ​ “จะพบ​หน้า​กัน​ต้อง​ยุ่งยาก​ถึงเพียงนี้​เลย​หรือ​ เช่นนั้น​ต่อไป​ไม่ต้อง​รอ​อยู่​ที่​หน้า​ประตู​ทุกวัน​หรือ​ไร​”

ลมหนาว​ข้าง​หนอก​พัด​หวีดหวิว​ บัดนี้​นาง​สวม​เสื้อผ้า​ยาม​ที่​ออก​มาจาก​หมู่บ้าน​หวง​ถัว​ เป็น​เพียง​ผ้าฝ้าย​บาง​ๆ เท่านั้น​ อีก​ทั้ง​ยัง​เป็น​รู​ขาด​อีก​หลาย​รู​ ทำเอา​หนาวเหน็บ​จน​ตัวสั่น​เลย​ทีเดียว​

ผ่าน​ไปประมาณ​ครึ่ง​ชั่ว​ยาม​ได้​ ประตู​จวน​ก็​ปิด​ออก​ ยาม​หนุ่ม​ออก​มาจาก​ข้างใน​ กล่าว​กับ​ทั้งสอง​คน​ว่า​ “เชิญทั้งสอง​ท่าน​”

เมื่อ​ทั้งสอง​คน​เข้า​ประตู​ไปแล้ว​ พวกเขา​ก็​พลัน​ตะลึง​ตาค้าง​เพราะ​สง่าราศี​ของ​จวน​โหว​ คำ​ว่า​หรูหรา​และ​มีบารมี​ ก่อนหน้านี้​พวกเขา​เพียง​เคย​ได้ยิน​เท่านั้น​ แต่กลับ​ไม่เคย​คิด​ว่า​ทั้ง​ชีวิต​นี้​จะได้โอกาส​ได้​เห็น​ที่พักอาศัย​เช่นนี้​จริง​

ไม่เพียงแค่​เห็น​เท่านั้น​ ยัง​ได้​เข้าไป​อีก​ต่างหาก​

ยาม​หนุ่ม​นำทาง​พวกเขา​ หนทาง​ยาว​ไกล​ทีเดียว​ ต้อง​ผ่าน​โถงหน้า​ เดิน​บน​ทางเดิน​คดเคี้ยว​หลาย​ตลบ​ ทางเดิน​นี้​มีทางเข้าออก​มากมาย​ แต่ละ​จุด​ล้วน​เชื่อม​กับ​สถานที่​ที่​แตก​ต่างกัน​ออก​ไป หาก​ไม่มียาม​นำทาง​ พวกเขา​อยาก​หา​เส้นทาง​ที่​ถูกต้อง​ เกรง​ว่า​คง​ต้อง​เสียเวลา​หลาย​ชั่ว​ยาม​ทีเดียว​ มิน่าเล่า​ถึงต้อง​รอ​อยู่​ข้างนอก​ประตู​ถึงครึ่ง​ชั่ว​ยาม​ เพราะ​ที่นี่​ยิ่งใหญ่​ถึงเพียงนี้​นี่เอง​

เมื่อ​ไปถึงเรือน​หลาน​แล้ว​ ยาม​ก็​หยุด​ฝีเท้า​ ก่อน​จะมีสาวใช้​คน​หนึ่ง​ก้าว​ขึ้น​มาต้อนรับ​ “คุณหนู​ใหญ่​เชิญฮูหยิน​เข้าไป​เจ้าค่ะ​”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา