คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 635
ตอนที่ 635 ข่มขู่
หลิวซื่ออ้าปากพะงาบ คราวนี้ไป๋เจินจูถึงได้พูดอีกว่า “ป้าสะใภ้ ตอนนี้ข้าเป็นคุณหนูของจวนโหวแล้ว สิ่งที่สวมใส่ย่อมเป็นไปตามกฎเกณฑ์ของที่นี่ ทว่าท่านโหวรู้อยู่แก่ใจดีว่าข้าเป็นเพียงตัวปลอม ก่อนที่ข้าจะได้แต่งงานกับจิ้นอ๋อง ท่านคิดว่าเขาจะให้ประโยชน์ข้ามากน้อยเท่าไร”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิวซื่อก็คิดตามอย่างถี่ถ้วน สิ่งที่เจินจูพูดใช่ว่าไม่มีเหตุผล เผยชิงหานรู้แน่ชัดว่านางเป็นตัวปลอม แต่ก็ยังพานางมาที่เมืองหลวง เพื่อให้นางแต่งงานกับจิ้นอ๋อง ให้จวนโหวได้เกี่ยวดองกับราชสำนัก ทว่าหากจัดการเรื่องนี้ไม่สำเร็จ สำหรับเผยชิงหานแล้ว ไป๋เจินจูก็แค่ขยะที่ไม่มีประโยชน์เท่านั้น
หลิวซื่อเงยหน้ามองเครื่องประดับทองบนศีรษะของหญิงสาว รู้สึกคันมือยุกยิก นางจึงยื่นมือไปดึงมาถือไว้ในมืออีกชิ้นหนึ่ง ยิ้มว่า “ชิ้นนี้ก็สวยเช่นกัน ให้ข้าเถอะ!”
ไป๋เจินจูโมโหจนอยากจะต่อว่าออกไปสักยก แต่ไม่สามารถฉีกหน้ากันตอนนี้ได้ ทำได้เพียงกลั้นอารมณ์เอาไว้ นางเอ่ยว่า “ก็ได้ ท่านชอบก็เอาไปเถอะ แต่จำไว้ว่าหากต่อไปไม่มีเรื่องด่วนอะไร อย่าได้มาหาข้าที่นี่อีก” ดวงตาของหลิวซื่อกวาดมองกล่องใบหนึ่งในห้อง กล่องเปิดอ้าอยู่ ข้างในใส่เสื้อผ้าอยู่จนเต็มแน่น
นางพลันโลภมากขึ้นมา รีบก้าวไปคุ้ยดู
ไป๋เจินจูชำเลืองมองอีกฝ่ายหยิบอาภรณ์โดยไม่เลือกสรร ทำให้เสื้อผ้าที่สะอาดเกลี้ยงเกลาเปื้อนรอยนิ้วมือของนางทันที
“ไอ้หยา เสื้อผ้าพวกนี้สวยจริงๆ น่าจะอุ่นดีมากด้วย” นางมองเสื้อผ้าที่อยู่บนร่างกายของตนเอง ก่อนรีบถอดชุดคลุมตัวนอกออกเสียเลย แล้วเลือกเสื้อลายดอกที่นางชอบจากในกล่องออกมาสวมใส่
เผยชิงหานให้คนมาวัดตัวตอนที่ไป๋เจินจูเพิ่งเข้ามาในจวนวันนั้น ขนาดตัวของพวกอี๋เหนียงและหญิงสาวย่อมแตกต่างกัน แม้หลิวซื่อจะผอมบาง ทว่าสวมลงบนตัวแล้วจึงเล็กอยู่บ้าง
“คับไปหน่อย แต่ไม่เป็นไร ดีทีเดียว อบอุ่นนัก!” หลิวซื่อสวมแล้วย่อมไม่ถอดออกมาอีก
ไป๋เจินจูกดเก็บโทสะ พลางทำหน้าบึ้ง “จะเอาก็เอาไปเถอะ สวมเสร็จก็ควรจะไปได้แล้วกระมัง”
หลิวซื่อยิ้มไม่หุบ ไม่มีเวลาสนใจว่าสีหน้าของไป๋เจินจูในเวลานี้ไม่น่ามองเพียงใด เพียงคิดว่าตนเองได้เงินยี่สิบตำลึงเงิน ได้ปิ่นปักผมทองอีกสองชิ้น แล้วยังได้เสื้อผ้าใหม่ที่งดงามอีกชุดหนึ่ง จึงรู้สึกเบิกบานใจมาก ขาดก็แต่เหยียบเมฆโบยบินไปแล้ว
“ได้ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้ เจ้าจำไว้นะ เสี่ยวเฟิงต้องเรียนหนังสือ ต้าเป๋าต้องแต่งภรรยา ครอบครัวของพวกข้าอาศัยอยู่ในเมืองหลวงแห่งนี้ต้องใช้เงินทุกวัน ที่พึ่งเดียวของพวกข้าในตอนนี้มีเพียงเจ้านะเจินจู เจ้าเข้าใจความหมายของข้าใช่หรือไม่” หลิวซื่อเอ่ยคล้ายยิ้ม คล้ายไม่ยิ้ม
ไป๋เจินจูขมวดคิ้ว “ท่านหมายความว่าอย่างไร จะขู่ข้าหรือ”
หลิวซื่อโบกมือ “เรียกว่าขู่คงจะเกินไป ก็แค่เตือนสติเจ้าเท่านั้น”
“ป้าสะใภ้ ท่านก็อย่าได้ลืมเสียล่ะ เรื่องนี้ไม่ได้มีเพียงข้าและท่านที่รู้ ท่านโหวก็รู้ชัดแจ้งอยู่แก่ใจเช่นกัน ท่านข่มขู่ข้า ก็เท่ากับข่มขู่ท่านโหวด้วย แต่ข้าคิดว่าด้วยตำแหน่งของท่านโหวในเมืองหลวงแห่งนี้ เขาน่าจะมีวิธีจัดการอะไรแน่” ไป๋เจินจูแค่นหัวเราะ
หลิวซื่อพลันยิ้มเจื่อน คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าฝีปากไป๋เจินจูจะคมกล้าเช่นนี้ ดูจากท่าทางในตอนนี้แล้ว นางคงจะคิดว่าตนเองเป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์จริงๆ กระมัง
ไป๋เจินจูกล่าวอีกว่า “ป้าสะใภ้ ท่านคิดใคร่ครวญให้ดีเถอะ บทสนทนาของพวกเราในวันนี้ ภัยร้ายที่รุนแรงที่สุดคืออะไร ท่านรู้ดีอยู่แก่ใจใช่หรือไม่”
“ภัยร้ายที่รุนแรงที่สุดคืออะไร เจ้าพูดให้ชัดเจนหน่อยสิ” หลิวซื่อไม่เข้าใจ
“ข้าอุปโลกน์เป็นใครในตอนนี้ ท่านอย่าบอกว่าท่านไม่รู้นะ”
หลิวซื่อเข้าใจในทันที “เจ้าหมายถึงไป๋จื่อ? นางอยู่ไกลถึงทางตะวันตกเฉียงเหนือ จะทำอะไรพวกเราได้”
ไป๋เจินจูเอ่ยว่า “เรื่องบนโลกใบนี้ ใครจะพูดอย่างมั่นใจได้บ้าง หลายวันนี้พวกเราก็อยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือเหมือนกันไม่ใช่หรือ ท่านเคยคิดว่าวันนี้พวกเราจะได้อยู่ที่นี่หรือไร”
……..
ตอนที่ 636 ตีจนตาย
หลิวซื่อรีบถาม “เจ้าหมายความว่าอย่างไร คิดจะทำอะไร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...