คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 647
ตอนที่ 647 กระอักเลือด
นางเองก็รู้สึกว่าหมอไป๋เหมือนเป็นคนในสกุลตงฟางของพวกนางแล้ว เขาดูสนิทสนมกับทุกคนอย่างเป็นธรรมชาติ ราวกับว่าระหว่างเขาและพวกนางควรจะเป็นเช่นนี้อยู่แล้ว
พวกชุ่ยเอ๋อร์ที่ติดตามอยู่ข้างกายนาง ก็สนิมสนมกับครอบครัวของหมอไป๋เป็นพิเศษเช่นกัน
หากได้ใช้ชีวิตร่วมกับพวกเขาจริงๆ จะดีเพียงใดกันนะ
“ฮูหยิน ควรจะกินยาแล้วเจ้าค่ะ” ชุ่ยเอ๋อร์ถือยาลูกกลอนไว้ในมือ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งถือชาเอาไว้ ถือโอกาสยามที่รถม้าหยุดเคลื่อนที่ รีบส่งยาให้ฮูหยิน
ตงฟางหว่านเอ๋อร์เกลียดการกินยาเป็นที่สุด เพียงแค่เห็นก็รู้สึกเบื่อหน่ายแล้ว หมอไป๋อยากให้นางกินยาอย่างว่าง่าย จึงตั้งใจหลอมยาเป็นเม็ดลูกกลอน ไม่รู้เช่นกันว่าภายในนั้นใส่อะไรเอาไว้บ้าง ถึงได้ทำให้มันไม่ได้มีรสชาติขมเฝื่อน ตอนนี้นางจึงไม่ปฏิเสธที่จะกินยาเลยสักนิด
เมื่อกลืนยาลูกกลืนลงไปแล้ว ตงฟางหว่านเอ๋อร์ก็กล่าวกับชุ่ยเอ๋อร์ “หากหมอไป๋อยู่กับพวกเราเช่นในตอนนี้ได้ตลอดไป คงจะดีมากเลยละ!”
ชุ่ยเอ๋อร์ยิ้มว่า “นางย่อมอยู่ข้างกายฮูหยินตลอดไปเจ้าค่ะ ฮูหยินวางใจเถอะ”
หว่านเอ๋อร์ตาเป็นประกาย “เขาตกลงแล้วหรือ”
ทว่าชุ่ยเอ๋อร์กลับส่ายหน้า “เขาไม่ได้พูดเช่นนั้นเจ้าค่ะ แต่เขาจะต้องตกลงตามนี้แน่นอน ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรให้มากความเลย”
ตงฟางหว่านเอ๋อร์พลันมีสีหน้าผิดหวัง “เจ้านี่นะ พูดจาอะไรไม่รู้เรื่อง มีเรื่องอะไรที่แน่นอนบ้างกัน หากอาการป่วยของข้าหายดีแล้ว เขาต้องจากไปเป็นแน่ กลับไปยังบ้านของพวกเขาเอง จะอยู่กับข้าที่นี่ตลอดไปได้อย่างไร เขาเคยบอกไว้ไม่ใช่หรือ ว่าที่เมืองชิงหยวนอะไรนั่นยังมีร้านสองร้านที่ขาดคนดูแลอยู่”
ชุ่ยเอ๋อร์เม้มปากไม่พูดจา ในใจกล่าวว่าร้านสองร้านนั้นจะสำคัญได้เท่ามารดาแท้ๆ หรือไร วาจาเช่นนี้นางเก็บไว้ช่างทรมานนัก อยากจะพูดออกมาใจจะขาด ทว่าก็ไม่กล้าพูดออกมา
…
บริเวณประตูเมือง เผยชิงหานรออยู่นานแล้ว สามวันก่อนเขาได้รับข่าว ว่าตงฟางมู่จะพาตงฟางหว่านเอ๋อร์ออกจากเขาฉีอวิ๋น มุ่งหน้ามายังเมืองหลวงที่นี่
สามวันมานี้ เขาเอาแต่รอคอยอยู่ที่นี่ตลอด
“นายท่าน นี่ก็สามวันแล้ว พวกเขายังมาไม่ถึงเมืองหลวงอีกหรือขอรับ” ซานฝูถามเผยชิงหาน
เผยชิงหานส่ายศีรษะ “ไม่ พวกเขาต้องมาแน่ ฝ่าบาทจะต้องบอกเรื่องของเผยเซี่ยเหยียนให้เขารู้อย่างแน่นอน หากเขารู้ว่าข้านำตัวเผยเซี่ยเหยียนกลับมาแล้ว เขาจะไม่กลับมาได้หรือ”
ซานฝูพยักหน้าเห็นด้วย “ก็จริงของท่าน พวกสกุลตงฟางเหลือสายเลือดอยู่ไม่เท่าไร ย่อมต้องให้ความสำคัญอยู่แล้ว”
เมื่อนึกถึงท่าทางอ่อนแอของตงฟางหว่านเอ๋อร์ เผยชิงหานก็ขมวดคิ้วมุ่น รู้สึกกระวนกระวายใจ โดยที่ไม่รู้ว่าความรู้สึกเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร
บัดนี้มีข้ารับใช้มารายงาน “นายท่าน มาแล้วขอรับ ขบวนรถของสกุลตงฟางมาถึงแล้ว”
เผยชิงหานพลันเบิกตาโพลง รีบลงจากรถม้าอย่างว่องไว ไปยืนบริเวณที่เด่นชัดที่สุดบนกำแพงเมือง พลางมองไปยังหัวขบวนรถม้าที่กำลังเคลื่อนมาแต่ไกล
ตงฟางมู่ขี่ม้านำอยู่หน้าขบวนด้วยความเร็วอย่างยิ่งยวด และเขาเองก็เห็นเผยชิงหานเป็นอันดับแรกเช่นกัน
เขาพลันแค่นหัวเราะ “เหอะ มารับด้วยตนเองเลยหรือนี่”
จากนั้นเขาก็ทำเป็นไม่เห็นเผยชิงหาน เพียงห้อม้าตรงเข้าไป ครั้นถึงเบื้องหน้าของอีกฝ่าย เขาพลันฟาดแส้ม้า ทำให้ม้ายกสองข้าหน้าขึ้นและร้องเสียงดัง กีบม้าเสริมเหล็กเตะเข้าที่พวงแก้มของเผยชิงหานดัง ‘ปัก’ ก่อนที่จะล้มลงไปบนพื้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...