คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 645
สรุปบท ตอนที่ 645 อ้อมซีหลิน / ตอนที่ 646 ซูฉุน: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อ่านสรุป ตอนที่ 645 อ้อมซีหลิน / ตอนที่ 646 ซูฉุน จาก คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา โดย Internet
บทที่ ตอนที่ 645 อ้อมซีหลิน / ตอนที่ 646 ซูฉุน คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนางเอกเก่ง คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่ 645 อ้อมซีหลิน
“ทว่าเวลานั้นจะอยู่ห่างจากค่ายทหารลาดตระเวนไม่ถึงห้าลี้ แม้จะเป็นสถานที่ที่ดีมาก แต่กลับเสี่ยงถูกจับได้อย่างยิ่ง เมื่อดึงดูดคนจากค่ายทหารลาดตระเวนมาได้ สถานที่ที่ดีก็กลายเป็นสถานที่ที่อันตรายได้เช่นกัน”
“นิสัยของฉู่เฟิงนั้น เขามักจะทำอะไรด้วยความมั่นคง ไม่มีทางเกิดความเสี่ยงเช่นนั้นได้ ดังนั้นเขาต้องไม่สั่งให้คนไปซุ่มจู่โจมที่ภูเขาผานหลงแน่นอน”
ฟู่เจิงมองแผนที่ พลันเอ่ยขึ้นว่า “หากไม่ใช่ภูเขาผานหลง เช่นนั้นก็เป็นเนินม้าวิ่งแล้ว”
หูเฟิงพยักหน้า “ถูกต้อง เนินม้าวิ่งนี่แหละ ที่นี่อาจจะดูธรรมดา ไม่มีอะไรผิดปกติ ทว่าความจริงแล้วระหว่างทางมีจุดที่อันตรายอยู่ ขอเพียงอยากลงมืออย่างโหดเหี้ยมกับใครบนเส้นทางนี้ การจู่โจมครั้งนี้ก็เหมาะสมกับความต้องการของพวกเขาพอดี”
“เช่นนั้นพวกเราควรทำเช่นไรดีขอรับ” โจวกังถาม
“ก่อนจะเข้าเมืองหลวง ข้าไม่อยากให้เกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก ข้าไม่มีเวลามาเสียให้เขา พรุ่งนี้อ้อมไปทางซีหลิน แล้วค่อยเปลี่ยนเส้นทางมุ่งหน้าเข้าเมืองหลวง” หูเฟิงกล่าว ตอนนี้เขาเพียงอยากกลับไปพบเสด็จพ่อโดยเร็ว เสร็จเรื่องแล้วจะได้ไปตามหาจื่อเอ๋อร์และหูจ่างหลิน หากฉู่เฟิงต้องการประมือกับเขา เช่นนั้นก็รอหน่อยแล้วกัน ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา
…
“เจ้าว่าอะไรนะ เขาไม่มา? เป็นไปได้อย่างไร” ฉู่เฟิงถลึงตามององครักษ์เบื้องหน้าอย่างดุดัน
องครักษ์พลันลนลาน “ท่านอ๋อง ข้าน้อยส่งคนไปสืบดูบนเส้นทางก่อนที่พวกเขาจะหายไปร้อยลี้ พบว่าพวกเขาตั้งค่ายที่ริมแม่น้ำ ตามหลักการแล้วเนินม้าวิ่งเป็นเส้นทางที่จำเป็นสำหรับพวกเขา ทว่าพวกเขากลับหายไปที่ไหนก็ไม่รู้”
ฉู่เฟิงนั่งลงบนเก้าอี้ดังเดิม โทสะปะทุชัดเจน “เขาต้องเปลี่ยนทางแน่ ข้าควรจะคิดไว้แต่แรกว่าจะเป็นเช่นนั้น” จากประสบการณ์บนสนามรบอันเนิ่นนานของฉู่เยี่ยน เขาจะเดาไม่ออกได้เช่นไร ว่าจะมีการซุ่มจู่โจมระหว่างทาง ฉลาดนัก ใช้ศาสตร์การรบมาคิดวิเคราะห์ เดาได้ว่าตนจะให้ทหารซุ่มอยู่ที่เนินม้าวิ่ง เขาควรจะคิดได้เช่นนี้ตั้งแต่ทีแรกแล้วเชียว
“ค้นหาต่อไป!”
องครักษ์เพิ่งออกไปได้ไม่ทัน องครักษ์อีกคนหนึ่งก็มารายงาน “ท่านอ๋อง จิ้นอ๋องเข้าเมืองหลวงแล้วขอรับ”
ฉู่เฟิงไม่ได้แปลกใจมากนัก ในเมื่อเดินทางอ้อม หลีกเลี่ยงการซุ่มจู่โจมของเขาได้ จะเข้าเมืองหลวงมาได้ก็เป็นเรื่องธรรมดา ดูท่าตอนนี้เขาต้องหาโอกาสอื่นเสียแล้ว
“รู้แล้ว ออกไปเถอะ ไปประกาศให้ทุกคนรู้ เรียกเหล่าพี่น้องที่อยู่ข้างนอกนั่นกลับมา”
หลังจากองครักษ์ออกไป ฉู่เฟิงก็เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ทันที แล้วรีบเข้าวังหลวงไป
…
ตำหนักชิ่งอัน
ฉุนฮองเฮากำลังนอนกลางวัน ก่อนจะมีนางกำนัลเข้ามาในตำหนัก “ฮองเฮา เซียวอ๋องรอพบอยู่ด้านนอกเพคะ”
“มีเรื่องอะไรถึงได้รีบร้อนเพียงนี้” เฟิงเอ๋อร์ไม่เคยเข้าวังในเวลานี้มาก่อน จะต้องมีเรื่องด่วนเป็นแน่
“ให้เขาเข้ามาเถอะ” นางลงจากเตียง โดยมีนางกำนัลคนหนึ่งหยิบเสื้อผ้าเข้ามาให้ทันที ทว่ายังไม่ได้ใส่ให้เสร็จดี ฉู่เฟิงก็ย่างเท้าเข้ามาภายในตำหนักแล้ว
“เสด็จแม่!” ฉู่เฟิงทำหน้าเคร่ง ก่อนจะโค้งกายทำความเคารพนาง
ซูฉุนเอ่ยว่า “ไม่ต้องมากพิธี นั่งเถอะ!”
ไหนเลยตอนนี้ฉู่เฟิงจะมีกะใจเอ่ยวาจามากความ เขาเร่งกล่าวว่า “เสด็จแม่ ฉู่เยี่ยนเข้าเมืองหลวงแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
ดวงตาดุจหงส์ที่กำลังหรี่ลงพลันเบิกโพลงโดยพลัน แววตาเย็นเยียบจับจ้องที่บนใบหน้าของโอรส “เจ้าว่าอะไรนะ”
ฉู่เฟิงมองนางกำนัลและขันทีที่อยู่ในตำหนักครั้งหนึ่ง ทว่าไม่ได้พูดอะไร
ซูฉุนจึงโบกมือ “ออกไปให้หมด!”
ภายในตำหนักที่โอ่โถงเหลือเพียงสองแม่ลูก
“อิทธิพลของตงฟางมู่ในราชสำนักนั้น สามารถพูดได้แค่ว่าย่ำเท้าเพียงหนึ่ง ก็สามารถสั่นสะเทือนได้ถึงสาม เสด็จพ่อของเจ้าเชื่อใจเขาเป็นอย่างยิ่งเช่นกัน แม้จะพูดว่าพึ่งพาอาศัยเขาก็ไม่เกินไป ตอนนั้นฉู่เยี่ยนถูกส่งไปที่เขาฉีอวิ๋น ถือได้ว่าเขาเลี้ยงดูไท่จื่อ ดังนั้นตงฟางมู่ถึงได้ตกลงหมั้นหมายฉู่เยี่ยนกับเด็กหญิงคนนั้นอย่างลับๆ ได้”
“ขอเพียงเจ้าได้รับการสนับสนุนของตงฟางมู่ ฉู่เยี่ยนก็ไม่มีค่าอะไรแล้ว”
ฉู่เฟิงเข้าใจโดยพลัน “ความหมายของเสด็จแม่ก็คือ ให้ลูกไปตีสนิทกับหญิงสาวนางนั้น หากได้นางมาครอบครอง ก็ถือว่าได้ครองใต้หล้าแล้วใช่หรือไม่”
ซูฉุนพยักหน้า “ถูกต้อง ตงฟางมู่มีบุตรีเพียงคนเดียว เขารักและเอ็นดูนางที่สุด บัดนี้หลานสาวกลับมาแล้ว เขาจะไม่รักและเอ็นดูบ้างหรือไร ฝ่าบาทและสกุลเผยไม่มีทางยกเลิกงานมงคล แต่หากหญิงสาวผู้นั้นต้องการยกเลิกเองก็ว่าไปอย่าง”
“เสด็จแม่ปราดเปรื่องนัก ลูกจะจัดการตามนี้พ่ะย่ะค่ะ” ฉูเฟิงเข้าใจแจ่มแจ้งแล้ว จึงยกนิ้วโป้งให้ผู้เป็นมารดา
ซูฉุนเอ่ยอีกว่า “อย่าได้ทำเรื่องนี้โจ่งแจ้งเกินไปเป็นการดีที่สุด เอาอย่างนี้ วันหน้าข้าจะหาข้ออ้างเชิญหญิงสาวนางนั้นเข้าวัง ถึงตอนนั้นแล้วเจ้าก็ค่อยมาสมทบแล้วกัน”
ฉู่เฟิงยิ้มรับ “เสด็จแม่รอบคอบยิ่ง”
…
“นายใหญ่ อีกสองลี้จะถึงเมืองหลวงแล้วขอรับ” องครักษ์กล่าวกับตงฟางมู่ที่อยู่ข้างในรถม้า
ตงฟางมู่บอกให้รถม้าหยุดก่อน แล้วลอดกายออกมาจากในตัวรถ ต้องการม้าตัวหนึ่งขึ้นขี่ “นั่งรถม้ามาหลายวันแล้ว ควรจะยืดเส้นยืดสายบ้างแล้วเช่นกัน” หากไม่ใช่เพราะไป๋จื่อยืนกราน เขาคงไม่ยอมนั่งรถม้าเช่นนี้แน่ ทว่าอุดอู้อยู่ในรถม้า ไหนเลยจะสบายตัวเท่ากับนั่งอยู่บนหลังม้ากัน
เขาขี่ม้านำหน้ารถม้าของตงฟางหว่านเอ๋อร์ ก่อนจะถามด้านใน “หว่านเอ๋อร์ ข้างหน้านี้เป็นเมืองหลวงแล้ว เจ้ายังไหวหรือไม่”
ตงฟางหว่านเอ๋อร์เลิกม่าน ยิ้มตอบบิดา “ท่านพ่อ ข้ายังไหวเจ้าค่ะ ไยท่านถึงออกไปอีกแล้วเล่า”
ตงฟางมู่หัวเราะฮ่าๆ “พ่อนั่งรถม้าจนเหนื่อยแล้ว จึงออกมาพักเท้าสักหน่อย อีกอย่างหนึ่ง วันนี้ไม่มีฝนตก จื่อเอ๋อร์ไม่มีทางว่าข้าหรอก”
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อใด ที่บิดาของเขาเรียกหมอไป๋ว่าจื่อเอ๋อร์ แถมเรียกอย่างติดปากเสียด้วย เหมือนกับที่เรียกนางว่าหว่านเอ๋อร์อย่างไรอย่างนั้น ราวกับว่าหมอไป๋เป็นหนึ่งในสมาชิกของสกุลตงฟางของพวกเขาแล้ว
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...