คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 163

"รอยัล ไดนาสตี้ ไฮท์ งั้นเหรอ? ฉันไม่ได้ไปมานานแล้ว โอเคตัดสินใจได้แล้ว"

เสี่ยวเซียว โบกมือขาวที่ผอม ๆ ของเธอ และยอมรับคำแนะนำของ ทัง โรลูว อย่างมีความสุข

ปัจจุบันเธอไม่ได้ดูหยิ่งผยองอะไร และหยิ่งผยองเหมือนอยู่ในสถานีตำรวจอีกต่อไป ในทางตรงกันข้ามใบหน้าของเธอมีสีสันสดใสและเธอดูเป็นอิสระและเหมือนเป็นคนเรียบง่าย

ทั้งสามคนรีบนำกระเป๋าเดินทางกลับ หลังจากท้องฟ้ามืดลงแล้วพวกเขาก็มุ่งหน้าไปยัง รอยัล ไดนาสตี้ ไฮท์ ด้วยกัน

ผู้คนใน เมืองที่รู้เรื่อง รอยัล ไดนาสตี้ ไฮท์ มีจำนวนไม่น้อย ค่าใช้จ่ายของทุกอย่างที่นั่นสูงและมีสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดที่จำเป็น มันเป็นโรงแรม สโมสร และร้านอาหาร การรวมกิจกรรมความบันเทิงทั้งหมดใว้อย่างครบครัน

ผู้ที่ผ่านประตูส่วนใหญ่เป็นสมาชิกของสังคมชนชั้นสูงในเมือง ก่อนที่ เสี่ยวเซียว จะออกจากประเทศทั้งสามคนมักจะมาเจอกันที่นั่น

สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความทรงจำอันอบอุ่นมากมายสำหรับพวกเขา

ในขณะนี้ ทัง โรลชูว และเพื่อน ๆ ได้ลงจากรถที่หน้า รอยัล ไดนาสตี้ ไฮท์ เมื่อมองไปที่ป้ายที่คุ้นเคยเธอก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ "ฉันไม่ได้มาที่นี่นานแล้ว ฉันคิดถึงที่นี้มาก"

เสี่ยวเซียว โยนกุญแจรถของเธอไปที่พนักงานจอดรถ เธอยิ้มและคล้องแขนของเธอกับอีกสองคนพูดว่า "ถ้าแกกลัวพลาดก็เข้าไปกันเลย! ทำไมแกยังยืนอยู่ที่นี่อีกหละ?"

พวกเขาเข้าสู่ รอยัล ไดนาสตี้ ไฮท์ ด้วยความคุ้นเคยอย่างเต็มที่ ทัง โรลชูว เรียกลิฟต์พร้อมชมทิวทัศน์อันงดงามและพวกเขาก็มาถึงร้านอาหารที่ชั้นสิบเอ็ด

เมื่อทั้งสามคนปรากฏตัวพวกเขาดึงดูดความสนใจเป็นอย่างมาก ผู้ชายหลายคนส่งสายตาที่เร่าร้อนให้พวกเขาและใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจ

ทั้งสามคนเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่งและแต่ละคนมีความงามในแบบของเธอ

เสี่ยวเซียว เป็นคนที่สวยมาก ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนเธอก็มักจะดึงดูดความสนใจมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับดวงตานกฟีนิกซ์ที่สวยงามของเธอ เมื่อเธอกระพริบตาพวกเขามักจะเปล่งประกายเสน่ห์ที่ไร้รูปร่าง

ในขณะเดียวกัน ทัง โรลชูว เป็นประเภทที่สงวนความงามไว้มากกว่า