คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 164

ได้ยินแบบนี้ ซอง อันยี ก็อดยิ้มไม่ได้และพูดว่า "ฮ่า ฮ่า เสี่ยวเซียว แกกำลังบ่อนทำลายโรลชูวนะ! ทักษะการแก้แค้นของเธอนั้นเหนือจินตนาการ ผู้หญิงเลว ๆ อย่าง กู โรลโรล ไม่ได้กำลังมีความสุขเลย โรลชูว ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น”

ในขณะเดียวกัน ทัง โรลชูว รู้สึกถึงความรู้สึกอบอุ่นในหัวใจของเธอ

ทั้งสามคนมาจากครอบครัวที่คล้ายคลึงกัน เธอเป็นลูกสาวของตระกูลทัง และเติบโตมาโดยไม่ต้องกังวลอะไร อย่างไรก็ตามเนื่องจากการห้ามปรามของ เซา เสี่ยวหวัน และ กู โรลโรล ทำให้เธอไม่มีช่วงเวลาที่ดีในการเติบโต

แม้ว่า ซอง อันยี จะไม่ได้เกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวยเช่นนี้ แต่พ่อแม่ของเธอล้วนเป็นผู้บริหารระดับสูงในองค์กร ดังนั้นสภาพครอบครัวของเธอก็ยังคงดีอยู่

สำหรับ เสี่ยวเซียว เธอเป็นลูกที่พระเจ้าโปรดปรานอย่างแท้จริง เธอเกิดในครอบครัวทหาร พ่อแม่ของเธอทำธุรกิจในต่างประเทศมาโดยตลอด เธอเติบโตขึ้นมาโดยถูกยกย่องให้เป็นเหมือนเจ้าหญิงและใช้ชีวิตอย่างไร้กังวล เธอมีชื่อเล่นว่า ผู้ก่อกวนตัวแสบ

สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดที่เห็นมากที่สุดคือผู้คนกลั่นแกล้งเพื่อนของเธอ

จมูกของ ทัง โรลชูว เริ่มทำงาน ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเธอได้รับความเจ็บปวดอย่างมากด้วยตัวเอง อันยี และ เสี่ยวเซียว เป็นเพียงคนเดียวที่ดูแลเธออย่างแท้จริง

ทัง โรลชูว สูดจมูกของเธออย่างมีอารมณ์และเธอก็ค่อย ๆ ดึงความคิดของเธอกลับมา เธอยิ้ม "แกไม่จำเป็นต้องดูแลเรื่องนี้หรอก ถ้าพวกเขาต้องการเล่น เราจะเล่นกับพวกเขาเพียงแค่ใช้มันเพื่อความสนุกในชีวิตของเราแค่นั้นก็พอ"

"เอาล่ะพอได้ยินแกพูดแบบนั้น ตอนนี้ฉันก็สนใจนิดหน่อยไม่มีใครเอาชนะฉันได้ในเรื่องการเล่น ฉันสัญญาว่าฉันจะเล่นกับพวกเขาอย่างหนักจนไม่สามารถสู้กลับได้”

เรื่องนี้จึงถูกห้ามไว้ชั่วคราว การจ้องมองของ เสี่ยวเซียว เปลี่ยนไปและทันใดนั้นเธอก็เปลี่ยนหัวข้อ "อย่ามาพูดถึงเรื่องฆ่ากันตายตอนนี้ ฉันอยากรู้มากขึ้นเกี่ยวกับคนที่แกแต่งงานแล้ว"

“เขาปฏิบัติกับฉันดีมากเลยนะ”

เมื่อเธอพูดถึง ลู ชินจิน ดวงตาของ ทัง โรลชูว ก็เต็มไปด้วยความอ่อนโยน ริมฝีปากของเธอโค้งเป็นรอยยิ้มเล็กน้อยขณะที่เธอกล่าวว่า "จี ยินเฟง ไม่มีคุณสมบัติที่จะเทียบเคียงกับเขาได้เลย"

"โอ้ แกให้คะแนนสูงขนาดนี้เลยเหรอ?"

เสี่ยวเซียว เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ

เธอรู้ดีว่าเมื่อ ทัง โรลชูว เจ็บปวดแล้วมันคงเป็นเรื่องยากมากที่เธอจะเปิดใจกับคนอื่น ๆ ในอดีตเมื่อเธอได้ยินจาก ซอง อันยี ว่าเธอแต่งงานกับคนแปลกหน้า เธอคิดว่าเธอเป็นคนหุนหันพลันแล่นเกินไป

"ครั้งหน้าเรามีโอกาสจะแนะนำให้รู้จักกับเขา พวกแกไม่ต้องกังวลฉันรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ ที่จริงตอนนี้ฉันอยากจะขอบคุณ จี ยินเฟง จริง ๆ ที่ไม่ได้แต่งงานกับฉัน"

ถ้าเขาไม่หักหลังเธอ เธอก็คงไม่ได้พบกับชินจิน

แม้ว่าเธอจะรู้สึกอับอายกับ จี ยินเฟง แต่เธอก็อยากจะขอบคุณเขาอย่างแท้จริง

ซอง อันยีพยักหน้าเห็นด้วย "แกควรจะทำ ถ้าไม่ใช่เพราะการหักหลังของไอ้นั่น แกคงไม่ได้พบกับผู้ชายที่ดีแบบพระเจ้าลู"

“ตั้งแต่ อันยี พูดอย่างนั้นตอนนี้ฉันก็รู้สึกมั่นใจแล้ว”

เสี่ยวเซียวถอนหายใจอย่างโล่งอก การแสดงออกทางสีหน้าของเธอแสดงให้เห็นว่าเธอมีความสุขอย่างแท้จริงสำหรับเพื่อนที่ดีของเธอ

ทั้งสามคนพูดคุยกันมากมายในมื้อค่ำ เมื่อเสร็จแล้วก็เป็นเวลา 20.00 น.

เนื่องจาก เสี่ยวเซียว ไม่ได้กลับมาเป็นเวลานานเธอจึงรู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้ร่วมงานกับพวกเขา เธอดึงอีกสองคนไปที่คลับใน รอยัล ไดนาสตี้ ไฮล ที่เรียกว่า ดาคาเดท เพื่อดื่ม

ห้องส่วนตัวของสโมสรได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรา พื้นปูด้วยพรมแบบราชวงศ์ มีสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดที่จำเป็น มันดูฟุ่มเฟือยมากเมื่อมีแสงจาง ๆ ส่องลงมา มันเพียงพอที่จะทำให้คนหนึ่งเมาเป็นเวลาหลายวันและไม่เต็มใจที่จะจากไป

เสี่ยวเซียว เปิดขวดไวน์แดงและรินให้แต่ละแก้ว เธอพูดอย่างตั้งใจว่า "เราจะไม่กลับบ้านจนกว่าเราจะเมาแล้วล่ะ"

ซอง อันยี ยักไหล่ "ถ้าแกเต็มใจฉันก็ยอม"

ทัง โรลชูว กลอกตาไปที่คนทั้งสอง “ลองนึกถึงคนที่ดื่มเหล้าไม่เก่งสิ ถ้าเราเมาคงดี แต่ใครจะลากเรากลับไป ถ้างั้นพวกเราต้องนอนอยู่ที่นี่แน่ ๆ”

"แกกลัวอะไรเหรอถ้าเรามานอนอยู่ที่นี่จริง ๆ จะมีใครกล้าโยนเราออกไปงั้นเหรอ?"