คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 168

ลู ชินจิน ปล่อยเธอ

เขาวางริมฝีปากของเขาไว้ข้างหูของเธอ และพูดด้วยน้ำเสียงแหบเซ็กซี่ "ที่รัก"

ทัง โรลชูว นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขา เธอพยักหน้าด้วยความลำบากใจ "เราไปที่ห้องได้ไหม"

"โอเค แล้วแต่คุณเลย"

เขาวางมือบนเอวของเธอ และอุ้มเธอขึ้นก่อนจะเดินขึ้นบันไดอย่างรวดเร็วพร้อมกับเข้าไปในห้องของพวกเขา

ประตูห้องปิดลงอย่างช้า ๆ แยกออกจากโลกภายนอกเข้าสู่ค่ำคืนแห่งตัณหา

เช้าวันรุ่งขึ้น ทัง โรลชูว ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของ ลู ชินจิน อีกครั้ง เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นและปลอดภัยจากคนที่นอนข้าง ๆ เธอทำให้เธออดยิ้มด้วยความพึงพอใจไม่ได้

พวกเขาสองคนตื่นขึ้นมาและอาบน้ำทีละคน จากนั้นก็เดินลงไปทานอาหารเช้าด้วยกัน

ขณะอยู่ที่โต๊ะอาหาร ลู ชินจิน ดื่มนมของเขา และอยู่ดี ๆ ก็ถามว่า "ที่รัก เกิดอะไรขึ้นไหม

ตอนที่คุณอยู่กับ ซอง อันยี"

“ไม่นะคะ ถามทำไม?”

ทัง โรลชูว กำลังกินไข่เต็มปาก เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกงงเมื่อเขาถาม

ลู ชินจิน มองไปที่เธอ “แน่ใจเหรอ คิดให้ดี ๆ นะ”

"อืม ถ้าคุณอยากรู้จริง ๆ มันมีบางอย่างเกิดขึ้น ตอนแรกเราว่าถ้าไม่เมาไม่กลับ แต่ ซอง อันยี หายไปครึ่งชั่วโมง แต่เธอก็โทรมาบอกว่ามีธุระ ฉันรู้สึกว่ามันมีบางอย่างผิดปกติ แต่ฉันคงคิดมากเกินไป”

ทันใดนั้นเสียงของเธอก็หยุดลงและคิ้วก็เริ่มขมวด “มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอจริง ๆ เหรอ?”

"ใช่ ตามที่ผมรู้พ่อแม่ของ ซอง อันยี ดูเหมือนจะเป็นผู้บริหารระดับสูงของ หยาง กรุ๊ป แต่เพิ่งถูกไล่ออก เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมได้ยินมาว่าเกิดจากการคอร์รัปชั่น และมีโอกาสสูงมากที่พวกเขาจะถูกจัดการตามกฎหมาย หากพวกเขาโชคดีพวกเขาก็แค่ถูกไล่ออก แต่หากพวกเขาโชคร้ายพวกเขาอาจจะต้องติดคุก "

"อะไรนะ!"

ทัง โรลชูว ก้มหน้าลง เธอทิ้งมีดและส้อมลงบนโต๊ะพร้อมกับเสียง ‘กริ้ง’ ที่ดัง “เป็นไปไม่ได้! ลุงกับน้าซอง จะทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร พวกเขาทำในสิ่งที่ถูกต้องและทำงานได้ดีมาโดยตลอด พวกเขาไม่มีวันทำแบบนั้นหรอก”

"ที่รัก อย่าเพิ่งตกใจไป ให้ผมพูดให้จบก่อน”

ลู ชินจิน ดึงเธอให้กลับไปที่ที่นั่งและนั่งลง หลังจากนั้นเขาก็พูดด้วยเสียงต่ำ ๆ ว่า "พ่อแม่ของซอง อันยี ทำงานอยู่ในกรอบมาตลอด แต่คนที่ทำเรื่องแบบนี้ พวกเขาทำอย่างรอบคอบมาก ๆ ทำให้สถานการณ์ในตอนนี้ไม่ดีต่อพ่อและแม่ของ ซอง อันยี"

"แล้วเราจะทำยังไง?"

ทัง โรลชูว คิดอะไรไม่ออก

เธอโทษตัวเองที่สะเพร่า เธอใช้เวลาทุกวันกับเพื่อนรักของเธอ แต่เธอไม่รู้เลยว่าเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ขึ้นกับครอบครัวของเพื่อนรักเธอ

“ที่รัก คุณไม่จำเป็นต้องโทษตัวเอง ยังมีทางที่จะเปลี่ยนมันได้ ตราบใดที่เราสามารถรวบรวมหลักฐาน เพื่อพิสูจน์ว่าพ่อแม่ของ ซอง อันยี เป็นผู้บริสุทธิ์ข้อกล่าวหานี้จะหมดไป แต่คุณต้องคอยระวังเธอไว้ อย่าให้เธอทำอะไรโง่ ๆ ล่ะ"

เสียงของ ลู ชินจิน กลายเป็นเคร่งขรึมและท่าทีของเขาก็เริ่มจริงจังเล็กน้อย

"ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น?" ทัง โรลชูว ไม่เข้าใจ "อันยี ไม่ได้เป็นคนไร้เหตุผล"

ลู ชินจิน ส่ายหัว “ถ้าผมบอกคุณ ว่าคนที่ทำให้พ่อแม่ของเธอต้องลงเอยแบบนี้คือ ฮัน อี้เฉิน แฟนของเธอล่ะ”

“อะไรนะ?”

สีหน้าของ ทัง โรลชูว เปลี่ยนไปอีกครั้ง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ “คุณบอกว่าลุงกับน้าซอง ลงเอยแบบนี้เพราะ ฮัน อี้เฉิน เป็นไปได้ยังไง ความสัมพันธ์ของ อันยี กับเขาดีมาก…”

“ตอนนั้นความสัมพันธ์ของคุณกับ จี ยินเฟง ก็ดูดีมากเช่นกันหลังจากนั้น เขาทำอะไรกับคุณล่ะ?”

ลู ชินจิน ตัดบทพูดของ ทัง โรลชูว แม้ว่ามันจะเป็นประโยคธรรมดา แต่ก็ทำให้เธอหุบปากได้สำเร็จ