คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 188

เมื่อเหตุการณ์ของ ฉิน มันนี จบลง พ่อแม่ของ ซอง อันยี ก็ได้เห็นความคืบหน้าในด้านต่าง ๆ ของพวกเขา

ในวันนั้น ซอง อันยี ไปที่สถานีตำรวจเพื่อถามเกี่ยวกับหลักฐานโดยตรงที่พ่อแม่ของเธอและได้รับข้อมูลและเบาะแสที่สำคัญ จากนั้นเธอก็ร่วมมือกับ ฟาง ชีหยวน และขอให้เขาทำการสืบสวนนอกเครื่องแบบ

แต่เรื่องราวเหล่านี้ต้องหาเวลาในการหาคำตอบ

และในขณะเดียวกัน ก็มีคนที่ไม่คาดคิดว่าจะเข้ามาหา ทัง โรลชูว

หนิง เฉียวเฉียว!

ในช่วงเที่ยงของวันหนึ่ง ทัง โรลชูว และ ซอง อันยี ออกไปทานอาหารกลางวันตามปกติ เมื่อพวกเขามาถึงทางเข้าบริษัท ก็เห็น หนิง เฉียวเฉียว กำลังรอพวกเขาอยู่ที่นั่น

ผู้หญิงคนนี้เป็นหนึ่งในดาราหญิงที่ได้รับความนิยมมากที่สุด เธอสวมหน้ากาก หมวก และสวมแว่นกันแดด เสื้อยืดหลวม ๆ เรียบง่ายที่กำลังนิยมอยู่ในตอนนี้ มันปกคลุมรูปร่างที่สวยงามของเธอและทำให้เธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคนถ้า ทัง โรลชูว ไม่คุ้นเคยกับเสียงของเธอ ก็อาจจะไม่สามารถจำเธอได้

เมื่อ ซอง อันยี เห็นผู้หญิงคนนี้ สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปในทันที

ก่อนหน้านี้เมื่อ ฉิน มันนี ลักพาตัว ทัง โรลชูว เธอเกือบจะเลิกทำทุกอย่างไป ซอง อันยี ยังจำมันได้ หนิง เฉียวเฉียว ยังเป็นเพื่อนที่ดีของ ฉิน มันนี จากมุมมองของ ซอง อันยี ผู้หญิงสองคนนี้เป็นคนที่ศีลเสมอกัน เป็นการดีที่สุด ที่จะอยู่ห่างจากคนเหล่านี้ให้มากที่สุด เพื่อไม่ให้พวกเขาทำตัวเหมือนเดมอีกครั้ง

"ทัง โรลชูว ฉันขอคุยด้วยได้ไหม?"

หนิง เฉียวเฉียว ไม่สนใจท่าทีของ ซอง อันยี และเริ่มบทสนทนากับ ทัง โรลชูว ทันที ท่าทีของเธอดูอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ

ทัง โรลชูว เหลือบมองเธอและพูดว่า "ฉันจะไปทานอาหารกลางวันกับอันยี ถ้าคุณหนิงไม่รังเกียจคุณสามารถมากับเราได้"

สิ่งที่เธอหมายถึงจริง ๆ คือตอนนี้อาหารกลางวันมีความสำคัญกับเธอมากกว่า “เรื่องของคุณหนิงไม่สำคัญเลยในตอนนี้”

หนิง เฉียวเฉียว ก้มหน้าเล็กน้อย อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าเธอต้องการคุยกับ ทัง โรลชูว จริง ๆ หลังจากหยุดคิดเล็กน้อยเธอก็พยักหน้าโดยไม่น่าเชื่อ "ไปกันเถอะ เราจะข้ามถนน และไปนั่งในห้องส่วนตัว"

ทั้งสามคนข้ามถนนมาด้วยกันและมาถึงร้านอาหารตะวันตก เนื่องจากตัวตนของ หนิง เฉียวเฉียว นั้นพิเศษ เธอจึงขอห้องส่วนตัว

ไม่นานพนักงานเสิร์ฟก็มารับออเดอร์ ในขณะที่รออาหารมาถึง ทัง โรลชูว ก็มองไปที่ หนิง เฉียวเฉียว อย่างเกียจคร้าน “แล้วคุณอยากคุยอะไรกับฉัน?”

"ฉันต้องการพูดคุยเกี่ยวกับคุณและ ฉิน มันนี"

หนิง เฉียวเฉียว ถอดหน้ากากและแว่นกันแดดออก และพูดอย่างตรงไปตรงมา

ทัง โรลชูว ดูเหมือนจะเดาได้ เธออดไม่ได้ที่จะเม้มริมฝีปาก เธอพูดอย่างประชดประชัน "ฉิน มันนี เธอไม่ใช่เพื่อนฉัน จะคุยเรื่องอะไรล่ะ?"

หนิง เฉียวเฉียว กล่าวหา ทัง โรลชูว ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอ ด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "โรลชูว ฉันจะพูดอย่างตรงไปตรงมานะ จู่ ๆ มันนีถูกจับเพราะมีส่วนเกี่ยวข้องในคดีลักพาตัวเธอ เรื่องนี้ฉันรู้แล้ว แต่เธอเป็นคนที่ทำผิดก่อนไม่ใช่เหรอ เธอเป็นนักข่าวที่เปิดเผยเรื่องของมันนีนี่ มันนีก็แค่แก้แค้นเธอ เธอทำให้ชีวิตของมันนีพังพินาศ เธอไม่คิดว่าที่เธอทำมันเกินไปหน่อยเหรอ?"

หนิง เฉียวเฉียว จ้องมอง ทัง โรลชูว ด้วยสายตาเย็นชา

เมื่อ ทัง โรลชูว ได้ยินเช่นนั้น เธอก็เย้ยหยันทันที "หนิง เฉียวเฉียว นี่คุณกำลังสอบปากคำฉันงั้นเหรอ? ในฐานะเพื่อนที่แสนดีของ ฉิน มันนี? ถ้างั้น ฉันก็มีอะไรจะถามคุณหน่อย ตั้งแต่แรกเลยนะ คุณใช้อะไรมองถึงคิดว่าฉันเป็นคนเปิดเผยเรื่องของเพื่อนเธอ? เธอมีหลักฐานเหรอ? ถ้าไม่มีโปรดหยุดคิดเรื่องน่าขำนี่ซักที”

"นอกจากนี้ ฉิน มันนี ลักพาตัวฉันก็เป็นความจริง ไม่ว่าเหตุผลของเธอจะเป็นอย่างไร เธอก็ก่ออาชญากรรมไปแล้ว เธอทำแบบนั้นโดยไม่คิดจะหาคนที่ปล่อยข่าวตัวจริง และคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอนฉัน ตอนที่เธอลักพาตัวฉันไป เธอตั้งใจที่จะทำร้ายฉัน ดังนั้นแม้ว่าตอนนี้ชีวิตของเธอจะพังพินาศสักแค่ไหน เธอเป็นคนทำมันด้วยตัวของเธอเอง เรื่องนี้คุณไม่ควรโทษคนอื่นนอกจากตัวของเพื่อนคุณเอง"