คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 198

ลุงจ้าวออกไปไม่นาน หลังจากที่เขาจากไป ทัง โรลชูว แทบรอไม่ไหวที่จะส่งสิ่งนี้ให้กับแพทย์เพื่อจะตรวจดู

ผลที่ไม่คาดคิด; หมอไม่รู้จักสิ่งนี้ "สิ่งนี้ต้องนำเข้า ตอนนี้ไม่มีวางจำหน่ายในตลาด ดังนั้นเราจะต้องทำการตรวจสอบเพิ่มเติมเพื่อหาส่วนประกอบของมัน"

"ในกรณีนี้ ถึงแม้ว่ามันจะยุ่งยาก แต่เราอยากให้คุณตรวจสอบมัน"

หลังจากออกจากห้องทำงานของแพทย์ ทัง โรลชูว ก็หายใจเข้าลึก ๆ เธอพยายามข่มความขุ่นมัวในใจ

ลู ชินจิน กอดเธอและกระซิบข้างหูเธอเบา ๆ "ผลจะออกเร็ว ๆ นี้ ไม่ต้องกังวล"

ทัง โรลชูว พิงศีรษะของเธอกับหน้าอกของเขา ทันใดนั้นเสียงของเธอก็บ่งบอกถึงความเหนื่อยล้า “คุณคิดว่าจะมีใครสักคนบนโลกที่ใจร้ายขนาดนี้จริง ๆ เหรอ?”

ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเธอต้องเผชิญกับความทุกข์ทรมานไม่รู้จบจากการต่อสู้กับ กู โรลโรล และแม่ของเธอเพียงลำพัง

อย่างไรก็ตามเธอไม่เคยยอมรับความพ่ายแพ้ เธอเป็นเหมือนอัศวินหญิงที่ตอบโต้ด้วยกำลังทั้งหมดของเธอและไม่เคยเหนื่อยล้า

และเมื่อสิ่งนี้นำไปสู่สาเหตุที่ทำให้ ทัง ซอง ล้มป่วยอย่างกะทันหันเธอก็รู้สึกได้ถึงความโหดร้ายที่แท้จริงของจิตใจมนุษย์

ลู ชินจิน รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร เขากอดเธอแน่นด้วยความสงสารและพูดเบา ๆ ว่า "ใช่ แต่คนพวกนั้นมักจะไม่จบลงด้วยดี คุณยังมีผมอยู่!"

ทัง โรลชูว พยักหน้า

เธอยังมีเขา! เธอรู้สึกสงบสุขเมื่อมีเขาอยู่เคียงข้างเธอ

ตอนเที่ยงผลของสิ่งนั้นยังไม่ส่งมา ในขณะเดียวกัน เสี่ยวเซียว และ ซอง อันยี ก็มาถึง

เมื่อเธอเห็นทั้งสองคนอารมณ์ของ ทัง โรลชูว ก็ดีขึ้นอย่างมาก เธอมองไปที่ เสี่ยวเซียว และถามอย่างสงสัย "วันนี้แกทำอะไรบ้าง คุณคนยุ่ง?"

"จะให้ทำอะไรล่ะ แน่นอนฉันกำลังจัดการบางอย่างที่สำคัญ"

เสี่ยวเซียว เชิดคางอันบอบบางของเธออย่างภาคภูมิใจ ดวงตาที่สวยงามของเธอฉายแววซุกซน

ทัง โรลชูว มองไปที่เธอด้วยความรู้สึกสงสัยอย่างยิ่ง "แกเป็นคนไร้งานที่เพิ่งกลับมาบ้าน แกจะมีเรื่องสำคัญอะไรทำกัน"

"ฮิฮิ เป็นความลับฉันยังบอกพวกแกไม่ได้ ฉันจะบอกให้รู้ตอนที่ฉันพร้อมนะ"

เสี่ยวเซียว หัวเราะอย่างทะเล้น จากนั้นเธอก็หันไปมองไปทางห้องไอซียูและชี้ไปที่ ทัง ซอง “เขาเป็นยังไงบ้าง?”

“เขายังต้องอยู่ในห้องไอซียูอีกสองวัน”

“ไม่ต้องห่วง ลุงทัง ต้องฟื้นแน่ ๆ”

เสี่ยวเซียว ตบไหล่ของ ทัง โรลชูว และปลอบโยนเธอ

ทัง โรลชูว พยักหน้า แต่เธอยังไม่มั่นใจ

แม้แต่หมอก็ไม่รู้ว่าพ่อของเธอจะตื่นเมื่อใด ใครจะรู้ว่ามันจะเป็นอย่างไร?

"เสี่ยวเซียว พูดถูก หยุดขมวดคิ้วเดี๋ยวนี้นะ"

ซอง อันยี ปลอบเธออย่างเรียบง่าย อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าไม่ดีนัก

ทั้งสามคนคุยกันเล็กน้อยและ ลู ชินจิน ก็กลับมาโดยบังเอิญ เมื่อเห็นพวกเธอ เขาพยักหน้าเป็นสัญญาณทักทาย

ซอง อันยี ตอบกลับอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกัน เสี่ยวเซียว มองไปที่ ลู ชินจิน ตั้งแต่หัวจรดเท้า

คนนี้แตกต่างจากคนอื่น ๆ รสนิยมของเธอในเรื่องผู้ชาย เธอเป็นคนจู้จี้จุกจิกมาก มีผู้ชายเพียงไม่กี่คนบนโลกที่เธอจะจับตาดู

นอกจากนี้ ทัง โรลชูว ยังเป็นเพื่อนที่ดีของเธอ ดังนั้นด้วยรสนิยมของเธอจึงยิ่งต้องเลือกมากขึ้น

สำหรับ ลู ชินจิน ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน เขาก็มักจะได้รับความสนใจเหมือนกับชนชั้นสูง นี่อาจเป็นครั้งแรกที่เขาถูกจ้องมองอย่างพิจารณา เขารู้สึกแปลก ๆ และคิ้วหนาของเขาก็เลิกขึ้น อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้โกรธ ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ เสี่ยวเซียว ทำมันต่อไป

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ยื่นมือออกมาและพูดกับ เสี่ยวเซียว ว่า "คุณผู้หญิง ผมมักจะได้ยินผู้หญิงของผมพูดถึงคุณ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบคุณ ผม ลู ชินจิน!"