หลังจากมื้อเย็น ลู ชินจิน อาสาเป็นคนล้างจาน ทัง โรลชูว รับหน้าที่เช็ดและเก็บ
ไม่มีเสียงพูดคุยระหว่างพวกเขาแต่ทั้งคู่ก็เพลิดเพลินกับความเงียบที่เเสนสบายใจ
ทัง โรลชูว หันไปมองสายน้ำที่ไหลลงบนมือของสามีเธอ นิ้วของเขาเรียงยาวเรียวสวย
ไม่เหมาะเลยที่มือสวยคู่นี้จะต้องมาใช้ล้างจาน
เขาเต็มใจอย่างยิ่งที่จะช่วยทำอาหาร ล้างจาน หรือแม้กระทั่งทำงานบ้านต่าง ๆ ฐานะของเขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรแบบนี้ด้วยซ้ำ
ถ้าเธอไม่ได้รู้จักเขา และทั้งคู่ไม่ได้แต่งงานกัน เธอก็คงคิดว่าไม่มีทางที่ผู้บริหาร ลู ชินจิน แห่งธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ป จะสามารถทำอาหารได้ และล้างจานเป็น
คนที่เป็นถึงผู้บริหารไม่ควรที่จะต้องมาทำงานบ้านน่าเบื่อเหล่านี้
แต่ความคิดเหล่านั้นก็กลับกลายเป็นอีกอย่างเมื่อเธอได้แต่งงานกับเขา
คิดได้เช่นนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
“มีอะไรงั้นเหรอ?” ลู ชินจิน หันกลับมามองเธอพร้อมกระซิบถาม
“เปล่าค่ะ” ทัง โรลชูวส่ายหน้า “แค่คิดว่าคุณนี่น่าทึ่งจริง ๆ”
ลู ชินจิน มองไปที่เธอ สายตาที่เขาจ้องมองเธอมันช่างนุ่มลึกราวกับห้วงมหาสมุทร
เธอรู้สึกเขินอายเล็กน้อยที่โดนจับจ้องเช่นนั้น เธอหันหน้ากลับพร้อมกับเร่งเขา “เร็วเข้าเถอะค่ะ รีบล้างจานให้เสร็จกันเถอะ”
ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกถึงแรงบีบที่เอวของเธอ เธอหมุนตัวกลับและได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อ สายตราพร่ามัว เขาบรรจงจูบลงบนริมฝีปากที่เผยออยู่ของเธอ
ชั่วครู่นึง เขาค่อย ๆ ถอนจูบช้า ๆ อย่างไม่เต็มใจ พร้อมกับสวมกอดเธอแน่น
ทัง โรลชูว เอนหัวซบลงบนอกเขาอย่างผ่อนคลาย นิ่งฟังเสียงหัวใจที่เต้นอย่างสม่ำเสมอของเขา
มือของเขาลูบผมนุ่มของเธออย่างอ่อนโยน พวกเขากอดกันไปจนพักใหญ่ ๆ จนกระทั่งเสียงต่ำอันน่าหลงใหลของเขาดังก้องขึ้นในห้องครัว
“คุณรู้สึกว่าผมมีตัวตนอยู่จริงขึ้นมาบ้างหรือยัง?”
ทัง โรลชูว ชะงักก่อนจะได้สติอีกครั้ง จึงรู้ว่าเขาได้จูบเธอไปพร้อม ๆ กับถามคำถามนั้น
เธอหลุดยิ้มออกมา “ไม่ใช่แค่ตอนนี้ค่ะ แต่ฉันรับรู้ได้มาตลอดว่าคุณอยู่ตรงนี้และมีตัวตนจริง ๆ”
ลู ชินจิน ระเบิดเสียงหัวเราะต่ำออกมา ก่อนจะคลายกอดเธอ “ไปล้างจานให้เสร็จเถอะ”
ทัง โรลชูว “...”
บรรยากาศที่ดีก่อนหน้านี่ถูกทำลายลงด้วยประโยค “ล้างจาน” เธอถอนหายใจเงียบๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม