คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 261

"จี ยินเฟง โคตรแย่เลย น่าขยะแขยงมากเลย กล้านอกใจแฟนตัวเองทั้ง ๆ ที่รู้ว่า กู โรลโรล กำลังท้องอยู่เนี่ยนะ"

เสี่ยวเซียว มองไปที่ประตูของห้องอาหารส่วนตัว สีหน้าของเธอดูรับไม่ได้เลย

“เธอคิดว่าพวกนั้นเห็นเราไหม?” เสี่ยวเซียว มองและถาม ทัง โรลชูว อย่างสงสัย

“ไม่แน่ใจ” ซอง อันยี และ ทัง โรลชูว มองหน้ากันแล้วตอบด้วยความลังเล

“คือ ผู้ชายคนนั้นเป็นบอดี้การ์ดเหรอ?” เสี่ยวเซียว ถามอีกครั้ง

ซอง อันยี ดูเหมือนตกใจเล็กน้อยเมื่อเธอพูดถึงผู้ชายคนนั้น เธอก็ดึงสติตัวเองกลับมาแล้วตอบอย่างรวดเร็ว "น่าจะใช่นะ ตอนที่ฉันแอบถ่ายรูป เขาเดินมาเพื่อลบรูปที่ฉับแอบถ่ายสองคนนั้น และเขาน่าจะเป็นบอดี้การ์ดของใครสักคนในสองคนนั้นแหละ”

ทัง โรลชูว วางชามและตะเกียบที่ทำความสะอาดเสร็จแล้วไว้ตรงหน้าพวกเธอสองคนแล้วพูดว่า "เอาล่ะ เราจะไม่พูดถึงมันอีกต่อไป เราควรใช้เวลานี้ด้วยกันสิ”

เสี่ยวเซียว ได้ยินแบบนั้นก็เม้มริมฝีปากของเธอ "ใครอยากคุยเรื่องของคนพวกนั้น ทั้งหมดเป็นเพราะผู้หญิงที่ปากไม่มีหูรูดคนนั้น"

เธอถอนหายใจเบา ๆ ขณะอุทาน "น่าเสียดายจัง ที่เราเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่นไม่ได้"

"ไม่ต้องห่วงหรอก สักวันคนเขาก็ต้องรู้กันอยู่ดี" ทัง โรลชูว รินชาให้เธอก่อนที่เธอจะยิ้ม "ไม่มีใครเก็บความลับไว้ได้ตลอดไปหรอก"

หลังจากออกมาจากร้านอาหาร ซอง อันยี ก็เดินอย่างเชื่องช้ามาก แต่เธออยู่ห่างจาก ทัง โรลชูว ไม่ไกลนัก

“อันยี แกอยากไปซื้อของกับเราไหม?” เสี่ยวเซียว หันไปถาม ซอง อันยี แต่พบว่าเธอไม่ได้อยู่เคียงข้างพวกเขา

ทันที เสี่ยวเซียว และ ทัง โรลชูว หันกลับไปมองหาเธอ ก็เห็นว่าเธอกำลังเดินเลียนแบบหอยทาก เธอกำลังคร่ำครวญอะไรสักอย่าง "อันยี เธอเป็นเต่าเหรอ ทำไมเดินช้าจัง"

ซอง อันยี เงยหน้าขึ้นมองพวกเธอ และเธอกำลังลังเลอยู่เห็นได้ชัดจากแววตา

ทัง โรลชูว สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอเลยเดินไปข้าง ๆ เธอและถามด้วยความเป็นห่วงว่า "มีอะไรเหรอ?"

ซอง อันยี ส่ายหัวและยิ้ม "ไม่มีอะไร ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าลืมของไว้ในร้าน"

“ข้างในร้านอาหารงั้นเหรอ?” ทัง โรลชูว ขมวดคิ้ว “เดี๋ยวไปส่งนะ”

ทัง โรลชูว พูดอยู่ เธอก็จับมืออันยีเพื่อจะเข้าไปส่ง

"ไม่เป็นไร" ซอง อันยี ปล่อยมือและยิ้มให้เธอ "ฉันจะเข้าไปเอง พวกแกไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันตามไป"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม