คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 274

"ทำไมต้องพยายามเพื่อคนอย่าง กู โรลโรล ถึงแม้พวกเขาจะโปรโมทเธอขนาดไหนคนอย่างเธอคงไม่มีวันดังได้หรอก"

เมื่อฟังพวกเขานินทา กู โรลโรล ทัง โรลชูว ก็ไม่สามารถกลั้นเสียงหัวเราะของเธอได้ อย่างน้อยคนทั่วไปก็มองเธอออก

กู โรลโรล อาจต้องเกิดใหม่อีกครั้ง เธอถึงจะได้เป็นคนมีชื่อเสียง

งานแถลงข่าวช้ากว่าที่ควรจะเป็นถึงครึ่งชั่วโมง ตามที่เพื่อนนักข่าวที่นั่งข้าง ทัง โรลชูว บอกที่งานแถลงข่าวช้ามันเป็นเพราะ กู โรลโรล มาสาย

“ขนาดว่าเธอยังไม่ได้ดังอะไรเลยนะ แถมฝีมือการแสดงก็แย่ นี่ถ้าเธอดังขึ้นมาเราไม่ต้องมานั่งรอจนฟ้ามืดเลยเหรอ?”

เจ้าหน้าที่สื่อมวลชนทุกคนเริ่มบ่น ในขณะที่ ทัง โรลชูว มีรอยยิ้มจาง ๆ บนริมฝีปากของเธอ

ทัง โรลชูว สามารถจินตนาการได้แล้วว่าพรุ่งนี้จะมีข่าวอะไรออกมา : คนดังบางคนทำตัวเหมือนเป็นคนมีอำนาจมาก เธอไม่จัดการเวลา จนทำให้งานแถลงข่าวละครเรื่องดังล่าช้า

กู โรลโรล คงไม่ได้คิดเลยว่าชื่อเสียงของเธอจะแย่ไปกว่าเดิม เธอคิดผิดมากที่จะใช้ละครเรื่องนี้ช่วยเพื่อที่ตัวเธอเองงจะได้มีชื่อเสียง

ในขณะเดียวกันในห้องนั่งเล่น กู โรลโรล เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยใบหน้าซีดเซียว เสี่ยวอ้าย ผู้ช่วยของเธอรีบวิ่งไปพยุงเธอ และถามด้วยความเป็นห่วง "น้องโรลโรล รู้สึกยังไงบ้าง? รู้สึกไม่ดีอยู่ไหม?”

กู โรลโรล จับที่หน้าอกของเธอ ไม่นานเธอก็คลื่นไส้อีกครั้ง

“บ๊วยเปรี้ยว”

เธอพยายามกลั้นอาการคลื่นไส้ และขอให้ผู้ช่วยนำลูกบ๊วยเปรี้ยวมาให้เธอ

หลังจากกินบ๊วยเปรี้ยวไปหนึ่งลูก อาการคลื่นไส้ก็ลดลงเล็กน้อย

“น้องโรลโรล มันคงไม่ดีถ้าเธอจะไปแถลงข่าวทั้งแบบนี้”

วันนี้มีบริษัทข่าวมากมายไปงานแถลงข่าว ถ้าเธอขึ้นไปบนเวทีแล้วจู่ ๆ เธออาเจียนออกมา คงจะมีข่าวใหญ่ในวันถัดไป และชื่อเสียงของเธอป่นปี้

“ฉันขอพักสักหน่อย”