คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 313

หลังการจบการประชุม ทัง โรลชูว และ ซอง อันยี ก็เดินออกจากห้องประชุมด้วยกัน แต่ก่อนที่พวกเธอจะได้เดินออกไปก็มีผู้หญิงจำนวนมากมายืนบังทางพวกเธอไว้

พวกเธอจึงเงยหน้าขึ้นมอง และพบว่าเป็นผู้หญิงจากแผนกประชาสัมพันธ์

นอกเหนือจากเพื่อนร่วมงานในแผนกสื่อแล้วพวกเธอก็มักจะทักทายคนจากแผนกอื่นอยู่บ้าง แต่พวกเธอจำชื่อคนพวกนี้ไม่ได้เลย

แม้ว่าผู้หญิงพวกนี้จะไม่ได้ต้องการมาทักทายพวกเธอ แต่ ทัง โรลชูว ก็ยังยิ้มและถามว่า "มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอ?"

ผู้หญิงบางคนในกลุ่มนั้น จ้องมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาดูถูก และพูดว่า "ก็ไม่เห็นสวยอะไรมากนี่"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซอง อันยี ก็ขมวดคิ้ว "เฮ้ เธอไม่รู้เหรอ ว่าไม่ควรมายืนวิจารณ์ภาพลักษณ์ของคนอื่นน่ะ"

"หึ ทำไมฉันต้องสุภาพกับคนอย่างเธอล่ะ" ผู้หญิงคนหนึ่งตะคอกออกมา

“ก็นะ เธอเป็นคนรักของผู้บริหารนี่ ทำไมมันโชคดีขนาดนี้กันนะ?”

"เธอพูดไม่ถูกนะ นั่นไม่ได้หมายความว่าโชคดี ถ้าเธอเข้าหาซีอีโอได้ขนาดนี้ แสดงว่าเธอเก่งต่างหาก"

"ฮ่า ฮ่า..." พวกผู้หญิงยกมือปิดปาก และหัวเราะเยาะเธอ

"เธอ..." ซอง อันยี โกรธมากจนเธออยากจะด่าว่าพวกคนตรงหน้า

แต่ ทัง โรลชูว ก็ยกมือแตะเธอเบา ๆ "อันยี อย่าไปเถียงกับคนประเภทนี้เลย"

“แกพูดถูก มีแต่พวกขี้แพ้เท่านั้นแหละ ที่อิจฉาคนที่ดีกว่า” ซอง อันยี พูดอย่างประชดประชัน

เมื่อได้ยินคำนี้ พวกผู้หญิงเหล่านั้นก็โกรธ "เธอเรียกใครว่าพวกขี้แพ้นะ"

ซอง อันยี เชิดคางขึ้นอย่างยั่วยุ "ไม่ได้เจาะจงใครนี่นา"

ทัง โรลชูว รู้สึกพูดอะไรไม่ออก “เธอเพิ่งบอกว่าจะไม่ตอบโต้ไปไม่ใช่เหรอ?”

"รอดูเลย ว่าเราจะฉีกปากของเธอยังไง"