ในวันนั้น เมื่อ ทัง โรลชูว กลับมาที่ห้องพักของเธอหลังจากการตรวจร่างกาย เธอก็ต้องตกใจที่พบว่ามีคน ๆ หนึ่งนั่งอยู่บนโซฟา ก่อนที่จะตะโกนออกไปด้วยความประหลาดใจ “หลี่ น่า คุณมาทำอะไรที่นี่?”
คน ๆ นั้นก็คือ หลี่ น่า นั่นเอง
หลี่ น่า ลุกขึ้นยืนพร้อมกับยิ้มเล็กๆ “ฉันก็มาเยี่ยมเธอไง”
“ขอบคุณนะคะ” ทัง โรลชูว ตอบกลับอย่างสุภาพและนอบน้อม
พร้อมกับหันไปหาคนที่มากับเธอ “มู หลิง นายกลับไปได้แล้วแหละ”
ที่จริงแล้ว ชินจิน ต้องเป็นคนพาเธอไปตรวจร่างกายวันนี้แต่เพราะเรื่องเร่งด่วนที่บริษัท เขาจึงให้ มู หลิง มาแทน
เธอรู้สึกว่าโชคดีแล้วที่ ชินจิน ไม่ได้อยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้น หลี่ น่า ก็คงจะได้รู้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา
ถึง หลี่ น่า จะไม่ใช่คนจุ้นจ้าน แต่มันก็คงจะเป็นเรื่องยุ่งยากถ้าเธอรู้เข้า
มู หลิง เงยหน้าขึ้น ก่อนจะเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ
“เสี่ยว ทัง ผู้ชายคนนั้นคือใครเหรอ?” หลี่ น่า รู้สึกคุ้นใบหน้านั้น
“ลูกพี่ลูกน้องของฉันน่ะค่ะ” ทัง โรลชูว สร้างเรื่องขึ้น เธอมองไปยังดอกลิลลี่ที่วางอยู่บนโต๊ะก่อนจะพยายามเปลี่ยนเรื่อง เธออุทานขึ้นมา “หลี่ น่า คุณซื้อดอกไม้มาเหรอคะ?”
“ใช่ ฉันซื้อมาเอง” หลี่ น่า ก้มตัวลงไปจัดดอกไม้ให้เข้าที่ “ฉันรู้ว่าฉันต้องซื้ออะไรซักอย่างเพื่อมาเยี่ยมเธอ และฉันจำได้ว่าเธอชอบดอกลิลลี่ ดังนั้น…”
เธอยักไหล่ก่อนจะยื่นดอกไม้ไปให้ “นี่สำหรับเธอ”
“คุณไม่จำเป็นต้องเสียเงินเลยค่ะ” เธอรับช่อดอกลิลลี่มาถือ เธอจับมันอย่างแผ่วเบาก่อนจะยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน “ขอบคุณนะคะ ฉันชอบดอกลิลลี่”
ในขณะที่พูด เธอก็ถือดอกไม้วางลงบนโต๊ะข้างเตียง
จากนั้นจึงนั่งลงบนเตียงและถาม หลี่ น่า ออกไป “ทำไมวันนี้คุณถึงว่างล่ะคะ?”
ปกติเวลานี้เธอจะต้องยุ่งอยู่กับงาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม