คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 340

ลู ชินจิน เป็นคนที่ไวต่อความรู้สึกคนอื่น เขายกมือขึ้นมาลูบผมเธออย่างทะนุถนอม ก่อนจะถอนหายใจ “ชูวชูวไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตผมจะอยู่ข้างคุณเสมอ”

มือของเธอโอบเอวเขาแน่นขึ้นโดยอัตโนมัติ เธอฝังหน้าลงไปในอ้อมกอดของเขาก่อนจะพูดเสียงเศร้า “ก็ได้ค่ะ ฉันเชื่อคุณ”

มีเสียงสะอื้นเจือในน้ำเสียงของเธอ

หัวใจของเขากระตุกวูบ เขาดันตัวเธอออก ก่อนจะก้มหน้าลงมามองดวงตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตาของเธอ สายตาดำขลับฉายแววเห็นใจ และหลงใหลไปพร้อม ๆ กัน เขาพูดเบา ๆ “โง่อะไรอย่างนี้”

ปลายนิ้วสาก ปาดน้ำตาออกจากแก้มเธอก่อนจะประคองใบหน้าของเธอด้วยสองมือของเขา บรรจงจูบลงบนริมฝีปากแดงที่เผยอออกเล็กน้อยของเธอ

เมื่อริมฝีปากเขาทั้งคู่บรรจบกัน ทัง โรลชูว ค่อย ๆ หลับตา รับรู้ได้ถึงความร้อนที่ส่งผ่านมาจากริมฝีปากและลิ้นของเขา

จูบอันนุ่มนวลแผ่วเบานี้ เต็มไปด้วยความเสน่ห์หาที่ไม่จบสิ้น

ทัง โรลชูว ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเรื่องของ โมเฟย และ อันยี หรือเป็นเพราะตัวเธอเอง แต่เธอรู้สึกยากที่จะอธิบาย รู้สึกอ่อนแอและเปราะบาง

คิดไปถึงเรื่องนั้น จึงยกมือขึ้นมาเกาะแขนเขาไว้แน่น กลัวว่าจู่ ๆ เขาจะจากเธอไป

บางทีเขาอาจจะจะรู้สึกได้ว่าหัวใจของเธอไม่ได้อยู่ตรงนี้ จูบของเขาจึงไม่ได้นุ่มนวลอีกต่อไป มันดุดันขึ้นราวกับต้องการจะลงโทษ แล้วมันก็ทำให้เธอขาดความยับยั้งชั่งใจไปจนสิ้น

เธอโยนทิ้งความไม่สบายใจ และความอ่อนแอทั้งหมดทั้งมวลออกไปจนสิ้น ก่อนจะปล่อยตัวของเธอล่องลอยไปกับจูบอันดื่มด่ำของเขา

ด้านนอกหน้าต่าง ท้องฟ้าประดับประดาไปด้วยดวงดาว มันเป็นคืนที่มืดสนิทและเงียบสงบ

ตั้งแต่วันที่เธอถูกปล่อยตัวออกมาจากสถานีตำรวจ กู โรลโรล ก็ขังตัวเองอยู่แต่ในห้องเธอไม่อยากจะเจอใคร นอกจากแม่ของเธอ และ จี ยินเฟง

จี ยุนเซ และ ชิน ซูเหลียน หัวเสียและเกลียดเธอมากขึ้นกว่าเดิม ความตั้งใจของพวกเขาที่จะรีบตักตวงหุ้นของ ทัง กรุ๊ป แล้วเตะเธอออกจากตระกูลเพิ่มทวีคูณขึ้นไปอีก

ลูกเมียน้อยไม่คู่ควรกับลูกชายของพวกเขาเลยสักนิด

กู โรลโรล ไม่รู้เลย ว่าการกระทำของเธอทำให้พ่อแม่ของ จี ยินเฟง โกรธ