เพื่อที่จะทำให้เสี่ยวเซียวและอันยีคืนดีกัน ทัง โรลชูว เตรียมอาหารจานพิเศษที่ทั้งคู่ชอบไว้ และเรียกให้ทั้งคู่มาพบเธอ
ไม่มีปัญหาเรื่องใดที่จะแก้ไขด้วยอาหารไม่ได้ ถ้าจานเดียวยังไม่ได้ เธอก็ต้องทำสองจานซะเลย
ป้าวู เดินเข้ามาประตูห้องครัวและเจอเข้ากับร่างที่กำลังวุ่นอยู่ในครัว เธอยิ้มออกมาพร้อมกับถามขึ้น “นายหญิง คุณอยากให้ฉันช่วยอะไรไหมคะ?”
“ไม่เป็นไรค่ะ ป้าวู ฉันทำเองได้” ทัง โรลชูว หันกลับไปส่งยิ้มให้เธอ ถ้าฉันลงมือทำเองมันจะมีความหมายมากกว่า”
“ก็ได้ค่ะ เรียกฉันแล้วกันนะคะถ้าคุณต้องการให้ช่วย”
ป้าวู เห็นท่าทียืนกรานมั่นเหมาะของเธอจึงไม่พูดอะไรอีก
“ได้ค่ะ” ทัง โรลชูว รับปากก่อนจะก้มหน้าหั่นผักต่อ
เธอใช้เวลาเตรียมอาหารเหล่านี้กว่าสองชั่วโมง มองไปที่อาหารหน้าตาน่าทานมากมายบนโต๊ะอาหาร ทัง โรลชูว อดไม่ได้ที่จะภูมิใจในตัวเอง
เธอเงยหน้าขึ้นและมองออกไปนอกหน้าต่างห้องอาหาร ข้างนอกมืดแล้ว ไฟตามถนนที่สวนหลังบ้านถูกเปิดขึ้น
เธอมองไปที่นาฬิกา พวกเขาคงจะมาถึงเร็ว ๆ นี้
เธอจึงเดินออกไปด้านนอกและพบเข้ากับ ลู ชินจิน ทีเพิ่งกลับมาถึงบ้าน
เธอยิ้มสดใส “ชินจิน คุณกลับมาแล้ว”
ชินจินพึมพำตอบรับ เขาเริ่มจ้องพินิจพิเคราะห์เธออย่างใจเย็น
เธอยังคงสวมผ้ากันเปื้อน ผมสวยของเธอก็ถูกรวมขึ้นลวก ๆ ไปด้านหลัง ปอยผมบางส่วนร่วงระกรอบหน้าของเธออย่างซุกซน แต่ใบหน้าของเธอก็ยังคงส่งยิ้มแสนสดใส
เธอดูเละเทะมอมแมม แต่เขาก็ยังคงคิดว่าเธอดูสวยไร้ที่ติ เขาไม่อาจละสายตาไปได้เลย
“คุณทำอาหารอยู่งั้นเหรอ?”
ทัง โรลชูว พยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้ม “ใช่ค่ะ ฉันทำอาหารหลายอย่างเลยแหละ คุณจะทานด้วยกันไหมคะคืนนี้?”
“โอ้?” เขาเลิกคิ้วเรียวขึ้นเล็กน้อย “คุณแน่ใจอย่างนั้นเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม