ลู เซียวเหยา จ้องไปที่อาหารละลานตาที่วางอยู่บนโต๊ะ เขาคิดว่ามันช่างเป็นสิ่งที่น่าทึ่งเสียจริง
ทัง โรลชูว กรอกตาให้เขาอย่างไม่พอใจ “นายหมายความว่ายังไง? ฉันก็ประเสริฐแบบนี้มาตลอดแหละ”
ลู เซียวเหยา เลิกคิ้วขึ้น “อย่างนั้นหรอกเหรอ? ผมไม่เห็นจะรู้มาก่อนเลย?”
“นายเป็นสามีฉันหรือยังไง?”
คำพูดเหน็บแนมของ ทัง โรลชูว ทำให้ ลู เซียวเหยา เข้าใจได้ในทันที เขารีบหันกลับไปจ้องพี่ชายใหญ่ของเขา และพบว่าเขายังดูนิ่งเงียบและสุขุม เขาไม่สามารถบอกได้เลยว่าพี่ชายของเขารู้สึกยังไง ณ ตอนนี้ แต่เขาก็สามารถรับรู้ได้ถึงแรงกดดันที่อธิบายไม่ถูกแผ่ออกมา
เขายิ้มอย่างประจบสอพลอออกมา “แน่นอนว่าพี่สะใภ้ เป็นศรีภรรยาที่แสนดีแสนประเสริฐของพี่ใหญ่ ผมในฐานะน้องชายของเขา ผมก็ทำได้แค่ขอติดหางเลขของเขาไปเท่านั้น”
“ขี้คลาด!” หยิง เสี่ยวเซียว พ่นลมหายใจออกมาอย่างเหยียดหยัน
“ไร้ประโยชน์สิ้นดี” แม้แต่ เซิน โมเฟย ก็สบถออกมา
จู่ ๆ ลู เซียวเหยา ก็เดือดดาลขึ้นมา “ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเธอทำหน้ามึนตึงใส่กัน ฉันก็คงไม่ต้องเสียสละตัวเองเป็นตัวตลกแบบนี้หรอก!”
ทัง โรลชูว ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาก่อนจะยื่นมือไปตบไหล่เขา “เซียวเหยา ฉันรับรู้ความพยายามของนายนะ พี่สะใภ้คนนี้รู้สึกทราบซึ้งมาก มาเถอะ นายกินกุ้งจานนี้ได้”
เธอหยิบจานกุ้งซอสมะเขือเทศขึ้นมาก่อนจะว่งลงตรงหน้าเขา “ฉันทำจานนี้เพื่อนายเลยนะ”
ตอนแรก ลู เซียวเหยา ก็รู้สึกโกรธ แต่เมื่อเขาได้เห็นกุ้งในจานและพี่สะใภ้ก็บอกเองว่าทำจานนี้พิเศษสำหรับเขา เขารู้สึกปลาบปลื้มใจมากจนเกือบจะร้องไห้ออกมา “พี่สะใภ้ คุณดูและผมเป็นอย่างดีตลอดเลย”
พูดเช่นนั้นพร้อมกับทำท่าจะเข้ามากอด และในตอนนั้นเองก็มีมือยื่นออกมาจับแขนเขาที่กำลังจะกอดโรลชูวไว้ ก่อนเสียงเย็นทุ้มต่ำจะดังขึ้นมา “ระวังการกระทำของนายไว้บ้าง ทำตัวให้มันดี ๆ หน่อย”
“โฮะ โฮะ…” ลู เซียวเหยา หัวเราะออกมาอย่างสนุกสนานก่อนจะเอาแขนลง
เมื่อเห็นดังนั้น เซิน โมเฟย ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะลั่นออกมา “ลูกพี่ลูกน้องที่สอง นายนี่มันช่างขี้คลาดตาขาวจริง ๆ เลยนะ”
“ฉันน่ะเหรอ?” ลู เซียวเหยา ไม่พอใจก่อนจะพูดโต้กลับ “ถ้านายไม่กลัว ก็มาลองกอดดูสิ มา”
“ก็ได้ ฉันจะแสดงให้นายดูเอง” เซิน โมเฟย ยืนขึ้นก่อนจะเดินเข้ามา
“โมเฟย นาย…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม