คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 478

ด้วยความที่ภายในรถเงียบ และ ทัง โรลชูว ก็อยู่ใกล้โทรศัพท์เธอจึงได้ยินเสียงหงุดหงิดของ เสี่ยวเซียวลอดผ่านออกมา

ทัง โรลชูว อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ที่ได้ยินเสียงเสี่ยวเซียวตัดพ้ออย่างกระมิดกระเมี้ยนแทน

เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของ ทัง โรลชูว, ลู เซียวเหยา ก็รู้สึกอายขึ้นมา เขารีบพูดกับหญิงสาวที่ปลายสาย “ผมขับรถอยู่ คุณมีธุระสำคัญอะไรงั้นเหรอ? ถ้าไม่มีผมจะวางสายแล้วนะ”

“ลู เซียวเหยา อย่าคิดที่จะวางสายฉันเชียวนะ!”

เสียงคำรามของ หยิง เสี่ยวเซียว ทะลุผ่านแก้วหูของ ลู เซียวเหยา แทบจะทำให้แก้วหูเขาทะลุ

เขารีบดึงโทรศัพท์ออกจากหู และในตอนนั้นเองเขาก็เห็นว่าพี่สะใภ้ของเขากำลังขำอยู่

ลู เซียวเหยา พูดไม่ออก

สถานการ์ณเริ่มอึดอัด

เมื่อเป็นเช่นนั้น ลู เซียวเหยา จึงกระแอมออกมาเล็กน้อย ก่อนจะพูดขึ้นด้วยเสียงนิ่ง “ผมจะไม่วางสาย บอกผมมาว่าเกิดอะไรขึ้น?”

ปลายสายเงียบไปสักครู่หนึ่ง เสียงของ หยิง เสี่ยวเซียว ก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ฉันจะเลี้ยงมื้อกลางวันนาย มารับฉันที่บ้านหลังจากนายเสร็จธุระ”

“ทำไมล่ะ?” ลู เซียวเหยา รู้ดีว่าต้อง มีอะไรผิดปกติแน่ ๆ เธอจึงอยากเลี้ยงข้าวเขา

“ไม่มีอะไรหรอกฉันก็แค่อยากจะเลี้ยงข้าวนายน่ะ ไว้เจอกันที่บ้านฉันตอน 11 โมงนะ”

เมื่อพูดจบเธอก็วางสายไปก่อนที่ ลู เซียวเหยา จะได้ปฏิเสธเธอ

“บ้าจริง! นี่เธอหมายความว่ายังไงกันนะ?” ลู เซียวเหยา คิดว่าเขาคงจะโง่ไปแล้วแน่ ๆ

ทัง โรลชูว ที่อยู่ข้าง ๆ เขา ตบบ่าอย่างให้กำลังใจ “ฉันรู้สึกสงสารนายจริง ๆ”

“พี่สะใภ้…” จู่ ๆ ลู เซียวเหยา ก็หันมาหาเธอและอวดครวญ “พี่สะใภ้ ช่วยบอกเธอทีว่าผมไม่ว่าง”

“ไม่!” ทัง โรลชูวปฏิเสธเด็ดขาด “ฉันไม่อยากจะถูกเสี่ยวเซียวดุเอา”

“ทำไมเธอถึงจะดุพี่? พี่เป็นเพื่อนรักของเธอนะ เธอไม่กล้าดุพี่หรอก!”