คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 543

สุดท้าย ทัง โรลชูวก็ไม่ได้ซื้อเดรสหวาบหวิวนั้นกลับบ้าน

และถึงแม้ว่าอยากจะซื้อ ชินจินก็ไม่เห็นด้วยอยู่ดี

มีหรือที่เขาจะยอมให้เธอใส่ชุดที่โชว์รูปร่างสวยงามต่อหน้าผู้คนมากหน้าหลากตาแบบนั้น? ความงามของเธอต้องเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น

ใช่ จะว่าเขาเป็นพวกขี้หึงก็ว่าได้

เมื่อโรลชูวเดินออกมาจากห้องลองชุด หยิง เสี่ยวเซียวก็รีบวิ่งเข้าไปกระซิบข้างหูเร็วควัน “ชูวชูว คืนนี้ก็ขอให้โชคดีนะจ๊ะ!”

โรลชูวขมวดคิ้วไม่เข้าใจกับความหมายของประโยคเมื่อครู่

แต่เมื่อเธอกลับถึงบ้าน เธอก็เข้าใจในทันที

ร่างเล็กเดินตามร่างสูงของชินจินเข้าไปในห้องของพวกเขา

“ชินจิน ฉันอยากจะ…”

ทว่าก่อนที่คำว่า ‘อาบน้ำ’ จะได้หลุดออกมาจากริมฝีปาก มือหนาก็คว้าเอวบางรั้งไว้แน่น พร้อมดึงตัวเธอให้เข้าไปใกล้ในชั่วพริบตา แรงกดทำให้รับรู้ว่าตอนนี้กำลังโดนอีกฝ่ายกักขังร่างทั้งร่างตรึงไว้กับประตูลานหนา

ร่างสูงโปร่งกดทับลงมาจนช่องหว่างระหว่างชายหญิงหายไป

“ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ” โรลชูวพึมพำเสียงเบา พลางยกมือทาบลงบนอกหนาเชิงดันตัวคนตรงหน้าให้ถอยหลังออกห่าง

นัยน์ตาคู่สวยหลบลงราวกับไม่กล้าโต้ตอบนัยน์ตาคู่คมที่มองเธออยู่

ชินจินกระพริบตา ก่อนจะใช้มือเชยคางเรียวให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากัน มุมปากของเขากระตุกยิ้มหล่อร้าย “ผมไม่ถือหรอกนะ”

พลันร่างสูงก็โน้มตัวลงมากดจูบริมฝีปากแดงระเรื่อตรงหน้าทันที พลางไล่เลียสอดแทรกลิ้นร้อนชื้นไปทั่วโพลงปาก ยามอารมณ์เคลิ้มเริ่มเพิ่มพูน กลิ่นหอมเข้มประจำตัวของชายหนุ่มเริ่มถูกกลบไปด้วยกลิ่นหอมหวานของหญิงสาวที่ตนมีใจให้

“อืมม…” โรลชูวครางเสียงแผ่ว

เดรสสีสวยที่เคยอยู่บนกายบาง ถูกปลดทิ้งแผ่หลาลงมายังพื้นด้านล่างราวกับกลีบดอกไม้ที่ร่วงหล่น