คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 544

“บ้าอะไรเนี่ย? เป็นแค่ดารา แต่กลับทำตัวหยิ่งยโสแบบนั้นเนี่ยนะ?” หนึ่งในแฟนคลับของเซเลบดังเริ่มโวยวายด้วยความโกรธ เพราะไม่ได้รับลายเซ็นที่ต้องการ

แต่พอมีคนพูดไม่ดี แฟนคลับคนอื่นก็เริ่มแย้งขึ้นบ้าง “ฉันไม่ยอมให้เธอว่าเหยียนซูแบบนั้น! เหยียนซูยุ่งมาก รู้ไหมว่าเขายอมทิ้งกองเพื่อบินมาเข้าร่วมงานเลี้ยงการกุศลเชียวนะ! เขาทั้งยุ่งและก็เหนื่อยจนไม่มีเวลามาถ่ายรูปหรือแจกลายเซ็นให้เราหรอก”

ได้ยินแบบนั้น แฟนคลับหัวร้อนเมื่อครู่ก็เงียบปากลงทันที อันที่จริงแล้ว เพราะความโกรธชั่ววูบทำให้เธอพลั้งปากเสียใจดาราที่ชอบ

“โอเค ยังไงเหยียนซูก็ไปแล้ว เรากลับกันเถอะ”

พลันกลุ่มแฟนคลับสาวก็แยกย้ายกันออกจากอาคารจอดรถไปในไม่กี่นาที ทว่าขณะเดียวกัน ก็มีชายหนุ่มที่แอบซ่อนอยู่ตรงมุมมืดหลังเสา เดินออกมาพร้อมกล้องวิดีโอที่อยู่ในมือ พลางแสยะยิ้ม “ดูเหมือนฉันจะได้ข่าวเด็ดสำหรับวันพรุ่งนี้แล้ว”

…

กว่าคืนอันเร่าร้อนจะผ่านไป โรลชูวก็นอนสลบด้วยความเหนื่อยล้าจนถึงเที่ยงของอีกวัน

เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็พบว่าชายหนุ่มไม่อยู่ในห้องแล้ว และพอนึกได้ว่าวันนี้ตรงกับวันที่จัดงานการกุศล ลู ชินจินคงออกไปออฟฟิศของตนตั้งแต่ไก่โห่เป็นแน่

แก้มเนียนร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงอีกคน ทั้ง ๆ ที่เราผ่านคืนที่หนักหน่วงมาด้วยกันแท้ ๆ ทำไมเขาถึงดูไม่เหนื่อยเลย แถมยังตื่นแต่เช้าได้อีก?

ขาเรียวลุกพาร่างเข้าห้องน้ำไปจัดการธุระส่วนตัว พอเสร็จแล้วก็เดินออกมาใส่ชุดลำลองอยู่บ้านให้เรียนร้อยค่อยเดินลงมาด้านล่างของบ้าน

เสียงเล็กเรียก “ป้าวูคะ…”

เมื่อได้ยินเสียงเรียก เจ้าของชื่อก็เร่งจ้ำอ้าวออกมาจากครัวทันควัน หล่อนยิ้มกว้างพร้อมเอ่ยทักทาย “คุณผู้หญิงตื่นแล้วเหรอคะ”

“อืมม” หญิงสาวตอบรับพลางสางผมยุ้งเหยิงของตนไปด้วย “ป้าคะ มีอะไรให้ทานไหมคะ? ฉันหิวมากเลย”

“มีสิคะ เดี๋ยวป้าไปยกมาให้เดี๋ยวนี้แหละคะ”

นัยน์ตากลมมองคล้อยตามหลังคุณป้าแม่บ้าน ก่อนจะสาวเท้าไปยังห้องนั่งเล่น ทว่าพอเงยหน้ามอง ร่างกายกลับชะงักกึกด้วยความตกใจ

ร่างบางเบิกตากว้าง อ้าปากเหวอ เมื่อเห็นชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงโซฟา เสียงตะกุกตะกักเอ่ยถามราวจับต้นชนปลายไม่ถูก “คุณไม่ได้อยู่ที่ออฟฟิศหรอกเหรอ?”

ใช่แล้ว คนที่เธอคิดว่าคงจะนั่งทำงานอยู่ที่ออฟฟิศ ดันมานั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่ห้องรับแขกเฉยเลย