คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 549

“ลู เซียวเหยามาร่วมงานเหมือนกันสินะ”

เมื่อได้ยินเสียง ทั้งชายหนุ่มและเด็กสาวข้างตัวก็หมุนหันกลับไปมองเจ้าของเสียงทันควัน ก่อนจะเห็น หยิง เสี่ยวเซียวยืนส่งยิ้มให้อยู่ก่อนแล้ว

คืนนี้ หยิง เสี่ยวเซียวอยู่ในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนตัวยาวสวยที่โชว์สัดส่วนได้รูป และส่วนเว้าส่วนโค้งที่เพอร์เฟคของเธอ ใบหน้าเล็กที่ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางค์อย่างประณีตบรรจง เช่นเดียวกับริมฝีปากสวยสีแดงฉ่ำที่กำลังยกยิ้ม และแปลกตาวิบวับที่เสริมให้ดวงตากลมดูเปล่งประกายขึ้นอีก ล้วนแล้วแต่ขลับให้หญิงสาวดูงดงาม

ลู เซียวเหยาถึงกับอึ้งไปพัก เขารู้ว่าคนตรงหน้าเป็นคนสวย แต่คืนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะสวยกว่าปกติเสียอีก

“เสี่ยวเซียว!” เด็กสาวที่ยืนอยู่ข้างเซียวเหยาร้องเรียก

ทำให้เสี่ยวเซียวสังเกตเห็นร่างที่นั่งอยู่ข้างชายหนุ่ม

นัยน์ตาสวยมองอย่างสำรวจ ก่อนจะเบิกกว้างด้วยความตกใจ พร้อมสาวเท้าเข้าไปหาคนทั้งคู่ “ซู ซินเล่ยเหรอ?”

“ใช่แล้ว ฉันเอง” เด็กสาวผู้มีนามว่า ซู ซินเล่ยเอ่ยตอบและยิ้มกว้างให้กับอีกคน “เสี่ยวเซียว ไม่นึกเลยว่าเธอก็มางานนี้ด้วย”

‘แล้วทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ แถมยังนั่งข้าง ลู เซียวเหยาอีก? หรือว่าเธอจะเป็น…’

ได้แต่คิดและเก็บความสงสัยนั่นไว้ พลันยิ้มตอบ “ฉันมาเป็นเพื่อนพ่อน่ะ แล้วเธอล่ะ? เธอก็โดนเชิญมาเหมือนกันเหรอ?”

เหมือนจะเป็นคำถามปกติ ทว่ามันก็มีนัยยะแฝงไว้อยู่

แต่ ซู ซินเล่ยไม่ได้เอะใจอะไร แถมยังตอบกลับซื่อ ๆ ด้วย “พี่เซียวเหยาลากฉันมาด้วยต่างหาก เขาบอกว่าช่วงนี้ไม่มีสาวให้ควง ฉันเลยต้องมาช่วยเขาไง”

แม้จะพอเดาสถานการณ์ได้ ทว่า หยิง เสี่ยวเซียวก็ยังรู้สึกแน่จนยิ้มไม่ออกอยู่ดี ริมฝีปากสวยฝืนยิ้ม พลางมองไปยังชายหนุ่มอย่างเย็นชา

“ลู เซียวเหยาที่จริงแล้วการหาสาว ๆ มาควงคงไม่ใช่เรื่องยากเกินมือสำหรับคนอย่างนายหรอกใช่ไหม? แล้วทำไมถึงขอให้ซินเล่ยช่วยนาย? เธอเป็นเพื่อนของฉัน ไม่ใช่ของนาย”

เสียงที่แข็งกร้าวนั้นทำให้รู้ว่าเธอแทบคุมอารมณ์ของตัวเองไว้ไม่อยู่

ส่วนร่างสูงก็ได้แต่ขมวดคิ้ว ขนาดคนโง่ยังดูออกเลยว่า หยิง เสี่ยวเซี่ยวกำลังอารมณ์ไม่ดี

‘แต่ว่า แล้วทำไมถึงอารมณ์ไม่ดีล่ะ? หรือเพราะเรื่องที่เขาขอให้เพื่อนของเธอมาร่วมงานเลี้ยงด้วยกัน? หรือเพราะการการแต่งตัวของซินเล่ยไม่ถูกใจเธอ?’