คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 552

…

“ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?”

เมื่อเฉินตงหายลับไปจากสายตา โรลชูวก็เอ่ยถามทันควัน

คนคนนั้นไม่ใช่แค่มาเพื่อทำธุระเพียงอย่างเดียว แต่ยังแสดงออกถึงการเคารพให้เกียรติชินจินอีกด้วย

“ตาแก่ส่งเขามาเพื่อพา ลู เฉินซี กลับไป” คิ้วหนาขมวดพันกันเป็นปม พร้อมบรรยายที่ตึงเครียด มือหนากระชับแรงที่หัวไหล่บางมากขึ้น

จนร่างเล็กรู้สึกได้ นัยน์ตากลมมองไปยังมือที่หัวไหล่ตนแล้วเม้มปากคิด “คุณไม่ชอบ เฉินตงใช่ไหม?”

“แล้วทำไมผมถึงต้องชอบหมอนั่น” เสียงเข้มโต้กลับ

พลางพูดต่อ “เขาไม่ได้เป็นมิตรอย่างที่เห็นหรอกนะ”

โรลชูวแย้งตอบ “แต่เขาดูต่างจากเฉินซีมากเลยนะ”

คนหนึ่งดูขรึมนิ่งโตเป็นผู้ใหญ่ แต่อีกคนกลับเที่ยวเล่นไปทั่วไม่สนโลก สองคนนั้นมีบุคลิกที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง

“อืม” ลู ชินจินตอบอืมกลับไปเบา เชิงไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดเรื่องสองพี่น้องนั่นอีก เขาจึงเปลี่ยนหัวข้อสนทนาแทน “กลับบ้านกันเถอะ”

“กลับบ้านเหรอ?” หญิงสาวส่ายหน้า “ฉันต้องกลับไปทำงานนอกเวลาที่บริษัทต่ออีก”

ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ทว่าไม่ได้เอ่ยแย้งขัด มือหนาปลดจากไหล่บางขึ้นไปลูบกลุ่มผมนิ่มเบา ๆ “โอเค งั้นเดี๋ยวผมขับไปส่งคุณที่บริษัทเอง”

“ได้เลย” โรลชูวพยักหน้ายิ้มตอบ

สองร่างก้าวออกจากห้องวีไอพีไปพร้อมกัน และไม่นานร่างสูงที่แอบยืนซ่อนอยู่ในมุมมืดก็เดินออกมา พร้อมสายตาที่จดจ้องไปยังแผ่นหลังของคู่รัก

“ทัง โรลชูว” เสียงทุ้มเอ่ยพูดเบาทว่าบดกรามแน่น พร้อมรอยยิ้มขนลุกที่ค่อย ๆ โผล่ขึ้นบนมุมปาก

…