คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 574

ก่อนหน้านี้เธอยังเย็นชาและไม่พอใจ แต่ตอนนี้เธอดูเป็นมิตรและใจดี เห็นเธอเปลี่ยนไปแบบนี้ทำให้ ซู ซินเล่ยสับสนเล็กน้อย เธอก็ยังรู้สึกว่ามันค่อนข้างน่ากลัวไปหน่อย

แต่ ซู ซินเล่ยยังคงมีรอยยิ้มจาง ๆ และตอบเธอตามความจริง "เป็นไข้หวัดลงกระเพาะ ฉันอาเจียนและท้องเสีย ถ้าไม่ใช่เพราะพี่เสี่ยวเหยา ฉันคงเป็นลมเพราะขาดน้ำไปแล้ว"

ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น เธอเงยหน้าขึ้นและมองที่ ลู เซียวเหยา ดวงตาไสไสของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ

หยิง เสี่ยวเซียวยิ้ม “เธอเป็นเพื่อนของฉัน และเซียวเหยา เป็นแฟนของฉัน เขาเป็นคนดีมากดีที่ช่วยเหลือเธอ”

เธอพูดอย่างนั้น แม้ไม่ได้พูดออกมาตรง ๆ คนโง่ก็ดูออกว่าเธอต้องการสื่อความหมายอะไร

ลู เซียวเหยาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “เมื่อกี้เธอหึงเหรอ?”

ซู ซินเล่ยยิ้มอย่างเชื่องช้าและก้มหัวลง เธอพูดด้วยเสียงกระซิบ "เสี่ยวเซียว ฉันขอโทษที่ทำให้เธอไม่มีความสุข"

หยิง เสี่ยวเซียวยังคงยิ้มอย่างใจดีบนใบหน้าของเธอ “ไม่ ไม่ใช่แล้ว เข้าใจผิดแล้วใครว่าฉันไม่มีความสุข ฉันดีใจด้วยซ้ำที่แฟนของฉันเป็นผู้ชายที่ใจดีขนาดนี้”

เธอหันกลับมาถาม “จริงไหม เซียวเหยา?”

ลู เซียวเหยา เลิกคิ้วขึ้น "อย่างที่เธอว่าแหละ"

หยิง เสี่ยวเซียวชำเลืองมองเขา แล้วเธอก็พูดกับ ซู ซินเล่ยด้วยความเป็นห่วงว่า "ถ้าเธอรู้สึกไม่สบาย ให้พักเร็วขึ้นสักหน่อย ฉันกับเซียวเหยาไม่รบกวนเธอแล้วล่ะ"

ซู ซินเล่ยยิ้มอย่างช้า ๆ เหมือนคนไม่มีแรง “ได้เลย พวกคุณควรกลับไปก่อน”

แม้ว่าเธอจะยังไม่รู้สึกสบายและอยากจะให้ใครสักคนอยู่เคียงข้างเธอ แต่เธอก็ยังมีเหตุผล เขาเป็นแฟนกัน เธอคงไม่ใจดำขอให้แฟนคนอื่นอยู่ที่นี่เพื่อดูแลเธอหรอก

ลู เซียวเหยากังวลว่าเธอจะอยู่คนเดียว “ไม่ ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเธอ คุณหยิง เธอกลับไปก่อนเถอะ”

เมื่อได้ยินว่าเขาจะอยู่เป็นเพื่อน ซู ซินเล่ยสายตาของเธอแสดงถึงความโกรธอย่างชัดเจน หยิง เสี่ยวเซียว เธอจะปล่อยให้พวกเขาอยู่ด้วยกันโดยลำพังได้อย่างไร?

“ไม่ นายต้องมากับฉัน” หยิง เสี่ยวเซียวพูดอย่างกะทันหัน