‘เห็นได้ชัดเลยว่ายัยนี่มันปีศาจจอมหลอกลวง ฉันไม่ได้โง่ และฉันก็มองออกทุกอย่าง’ โรลชูวคิดอยู่ในใจ
“ฉัน…” กู โรลโรลถึงกับพูดไม่ออก
ความจริงแล้ว เธอไม่รู้วิธีรักษาอาการของทัง ซอง ด้วยซ้ำ เธอแค่อยากจะต่อรองกับโรลชูว
ทว่าทุกอย่างกลับพังไม่เป็นท่า เมื่อเกมของเธอโดยทัง โรลชูวอ่านออก
ดาราสาวกันปากแน่น
“ออกไปซะนังปีศาจ” โรลชูวไล่อีกฝ่ายเสียงแข็ง
ส่วน กู โรลโรลก็รู้ดีว่า ถ้ายังบากหน้าแถต่อไปอีก ก็จะมีแต่ทำให้ตนเองอับอายมากยิ่งขึ้น ดังนั้นมือเรียวจึงหยิบกระเป๋าพลางสาวเท้าฉับ ๆ เดินออกจากห้องโดยเร็ว
แต่ก่อนจะพ้นร่างของโรลชูว ดาราสาวก็หันมาจ้องหน้าพร้อมเอ่ย “ทัง โรลชูว นี่คือสิ่งที่เธอเลือกเองนะ อย่าเสียดายซะล่ะ”
“กลับไปซะ ฉันไม่มีวันเสียดาย” โรลชูวตอบกลับเสียงเรียบนิ่งราวกับไม่เคยเก็บข้อความก่อนหน้ามาใส่ใจ
กู โรลโรลกัดฟันแน่น พลันสะบัดผมเดินออกไปอย่างอารมณ์เสีย
เมื่อพ้นเงาของสาวเจ้า ผู้จัดการอย่างหลี่ น่า ก็เดินเข้ามาหาโรลชูวที่ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เธอถามปนห่วงใย “เสี่ยวทัง เธอโอเคไหม?”
โรลชูวหลับตาซ่อนความรู้สึกทั้งหมดเอาไว้ แค่พริบตาเดียวก็ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมร้อยยิ้มหวาน
“ฉันโอเคค่ะ ผู้จัดการ”
เธอตอบพร้อมส่งยิ้มให้หลี่ น่า
พอเห็นลูกน้องยิ้มได้ คนเป็นหัวหน้าก็โล่งอก “ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม