คำพูดของเธอทำให้หน้าของหยาง เฉียนเฉียน ซีดจางลง เธอหาข้อแก้ตัวให้ตัวเธอเองไม่ได้
รปภ.ก็เข้ามา ทัง โรลชูวขอให้พวกเขาไล่ หยาง เฉียนเฉียนออกจากบริษัทโดยเร็วที่สุด อย่างไร้ความปราณี
หลังจากเธอแก้ปัญหาเรื่องของ หยาง เฉียนเฉียนเสร็จ ทุกคนก็กลับไปที่โต๊ะทำงานเพื่อทำงานให้เสร็จ แต่ว่าในหัวของพวกเขานั้นคิดไม่หยุดเลย
ทัง โรลชูวก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เช่นกัน ตอนนี้ หยาง เฉียนเฉียนป่าวประกาศ ข่าวเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของโมเฟยและอันยี แพร่กระจายไปทั่วทั้งบริษัทอย่างแน่นอน เมื่อถึงตอนนั้น อันยีจะต้องเผชิญกับคำนินทามากมายอย่างแน่นอน
นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการเห็น
หยาง เฉียนเฉียนถูกไล่ออกจากตึกของไทม์ เอนเตอร์เทรนเมนต์
เธอมองย้อนกลับไปที่ล็อบบี้ สายตาของเธอมัวหมองและกัดฟันด้วยความเกลียดชัง “ซอง อันยี ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปแน่นอน”
เมื่อคิดได้เช่นนั้น เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรออก เธอกำลังโทรออก รอยยิ้มชั่วร้ายก็ออกมาจากมุมปากของเธอ “ฉันมีข่าวด่วน อยากรู้ไหม”
...
ซอง อันยีมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาอย่างเงียบ ๆ ขณะที่มันเคลื่อนไปข้างหน้าของเธอ สายตาของเธอเต็มไปด้วยความอ่อนโยน และเธอก็อดยิ้มไม่ได้
เซิน โมเฟยถือสำลีก้าน และใช้ยาอย่างระมัดระวัง ทาทั่วรอยขีดข่วน มือของเขาเบาและนุ่มนวลมาก
มันสบายมากจนซอง อันยี เกือบหลับตาและเผลอหลับไปได้เลย
เซิน โมเฟยยกเปลือกตาขึ้น และมองตรงเข้าไปในสายตาที่ไร้เดียงของเธอ ถอนใจออกจากริมฝีปากของเขา “ยัยโง่ เธอไม่รู้วิธีตอบโต้บ้างหรือไง”
“ไม่ใช่ว่าฉันไม่ได้สู้กลับนะ หยาง เฉียนเฉียนแรงเยอะเกินไป!” ซอง อันยี ไม่สามารถขยับได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม