"พี่เสี่ยวเซียวคะ" ซู ซินเล่ยเรียกเธออย่างแผ่วเบา
หยิง เสี่ยวเซียวยิ้มเยาะ "เธอยังคิดว่าฉันเป็นพี่สาวของเธออยู่อีกเหรอ?"
เมื่อได้ยินเสียงเยาะเย้ยของเธอ ใบหน้าของ ซู ซินเล่ยก็ซีดเซียว เธอก้มหน้าลง และกล่าวขอโทษ “หนูขอโทษค่ะ พี่เสี่ยวเซียว”
“ไม่จำเป็นต้องขอโทษ แค่อยู่ห่างจากเซียวเหยาก็พอ”
สำหรับหยิง เสี่ยวเซียว เธอไม่สนใจว่า ซู ซินเล่ยเคยส่งรูปถ่ายเหล่านั้นมาก่อนหรือไม่ เธอสนใจเพียงว่าเธอคนนี้เข้าหาเซียวเหยาด้วยเจตนาที่ไม่บริสุทธิ์
ในฐานะที่เป็นศัตรูกันแล้ว เธอต้องทำลายเธอให้สิ้นซากไม่ให้เหลือแม้แต่อะไรเลย โดยไม่มีแม้แต่เมตตา
ดังนั้นเธอจึงรีบเข้าไปจับแขนของลู เซียวเหยา และพูดเตือนด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลของเธอ “ฉันเป็นแฟนของเซียวเหยา เพราะงั้นฉันเลยไม่เคยเห็นค่าของผู้หญิงที่ต้องการมายุ่งกับเขา ซินเล่ยฉันคิดว่าเธอคงเข้าใจนะว่า ฉันหมายถึงอะไร”
ซู ซินเล่ยกำมือของเธอแน่น ขณะที่เธอก้มหน้าลงเพื่อตอบว่า "เข้าใจแล้ว"
“งั้นฉันคงไม่จำเป็นต้องเชิญเธอเข้ามาข้างในนะ”
เมื่อได้ยินดังนั้น ซู ซินเล่ยก็ถอยออกไปนอกประตู และในวินาทีถัดมา ประตูก็ถูกปิดดัง ๆ ต่อหน้าเธอ
ซู ซินเล่ยเงยหน้าขึ้น ขณะที่เธอจ้องไปที่ประตูที่ปิดสนิทด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหึงหวงและไม่พอใจ
“เธอไม่อยากให้ฉันเข้าใกล้พี่เซียวเหยาอย่างนั้นเหรอ?
“ทำไมฉันต้องฟังเธอด้วย เธอเป็นแค่แฟนสาวของพี่เซียวเหยา ไม่ใช่ภรรยาของเขาซักหน่อย! ไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนี้เลย”
“ไม่มีทางที่ฉันจะยอมเสียพี่เซียวเหยาให้กับเธอแน่นอน!”
ซู ซินเล่ยหรี่ดวงตาของเธอลงด้วยความโกรธแค้น
เธอยังไม่ยอมแพ้เรื่องพี่เซียวเหยา
...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม