คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 673

"พี่เสี่ยวเซียวคะ" ซู ซินเล่ยเรียกเธออย่างแผ่วเบา

หยิง เสี่ยวเซียวยิ้มเยาะ "เธอยังคิดว่าฉันเป็นพี่สาวของเธออยู่อีกเหรอ?"

เมื่อได้ยินเสียงเยาะเย้ยของเธอ ใบหน้าของ ซู ซินเล่ยก็ซีดเซียว เธอก้มหน้าลง และกล่าวขอโทษ “หนูขอโทษค่ะ พี่เสี่ยวเซียว”

“ไม่จำเป็นต้องขอโทษ แค่อยู่ห่างจากเซียวเหยาก็พอ”

สำหรับหยิง เสี่ยวเซียว เธอไม่สนใจว่า ซู ซินเล่ยเคยส่งรูปถ่ายเหล่านั้นมาก่อนหรือไม่ เธอสนใจเพียงว่าเธอคนนี้เข้าหาเซียวเหยาด้วยเจตนาที่ไม่บริสุทธิ์

ในฐานะที่เป็นศัตรูกันแล้ว เธอต้องทำลายเธอให้สิ้นซากไม่ให้เหลือแม้แต่อะไรเลย โดยไม่มีแม้แต่เมตตา

ดังนั้นเธอจึงรีบเข้าไปจับแขนของลู เซียวเหยา และพูดเตือนด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลของเธอ “ฉันเป็นแฟนของเซียวเหยา เพราะงั้นฉันเลยไม่เคยเห็นค่าของผู้หญิงที่ต้องการมายุ่งกับเขา ซินเล่ยฉันคิดว่าเธอคงเข้าใจนะว่า ฉันหมายถึงอะไร”

ซู ซินเล่ยกำมือของเธอแน่น ขณะที่เธอก้มหน้าลงเพื่อตอบว่า "เข้าใจแล้ว"

“งั้นฉันคงไม่จำเป็นต้องเชิญเธอเข้ามาข้างในนะ”

เมื่อได้ยินดังนั้น ซู ซินเล่ยก็ถอยออกไปนอกประตู และในวินาทีถัดมา ประตูก็ถูกปิดดัง ๆ ต่อหน้าเธอ

ซู ซินเล่ยเงยหน้าขึ้น ขณะที่เธอจ้องไปที่ประตูที่ปิดสนิทด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหึงหวงและไม่พอใจ

“เธอไม่อยากให้ฉันเข้าใกล้พี่เซียวเหยาอย่างนั้นเหรอ?

“ทำไมฉันต้องฟังเธอด้วย เธอเป็นแค่แฟนสาวของพี่เซียวเหยา ไม่ใช่ภรรยาของเขาซักหน่อย! ไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนี้เลย”

“ไม่มีทางที่ฉันจะยอมเสียพี่เซียวเหยาให้กับเธอแน่นอน!”

ซู ซินเล่ยหรี่ดวงตาของเธอลงด้วยความโกรธแค้น

เธอยังไม่ยอมแพ้เรื่องพี่เซียวเหยา

...

"อยู่ให้ห่างจากเธอ"

"ครับ"

“อย่ายิ้มให้เธออีก”

"ครับ"

ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร ลู เซียวเหยาก็เห็นด้วยโดยไม่มีความลังเล บางทีนี่อาจเป็นเพราะพลังแห่งความรัก

...

ทัง โรลชูวรู้ว่าจะมีคนจากตระกูลลูมาหาเธอ แต่เธอไม่คิดเลยว่าวันนั้นจะมาถึงเร็วขนาดนี้

ในวันที่สองที่เธอกลับมาถึงกรุงเทพ หลิน เสวียจีก็ติดต่อมาหาเธอ