คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 685

วันรุ่งขึ้น ทัง โรลชูวตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัว ขณะที่เธอพยายามจะลุกขึ้น เธอก็ลูบหัวที่ยังปวดอยู่ และเหลือบไปเห็นแก้วน้ำที่วางบนโต๊ะข้างเตียง

เธอหันไปเห็นข้อความอยู่ใต้แก้ว ในบันทึกนี้ถูกเขียนด้วยลายมือของชินจิน

“ดื่มน้ำผึ้ง มันช่วยแก้อาการเมาค้างได้”

เธอเลิกคิ้วขึ้นและหยิบแก้วน้ำผึ้งขึ้นมา ริมฝีปากของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เบิกบาน

ชินจินของเธอคอยเอาใจใส่เสมอ ถ้าถึงวันที่เธอไม่มีเขา เธอจะอยู่ได้ยังไง?

เธอยิ้มและดื่น้ำผึ้งจนหมด และลุกออกจากเตียง

เมื่อคืนเธอยังไม่ได้เมาถึงขนาดนั้น ทำให้เธอยังจำช่วงเวลาที่เธอออกมาจากคลับได้ และเห็นเซียวเหยาดูแลเสี่ยวเซียว ส่วนพวกเธอก็พาอันยีกลับมาด้วย

หลังจากที่โรลชูวอาบน้ำ และเปลี่ยนเป็นชุดลำลอง เธอก็เดินออกจากห้องและตรงไปที่ประตูห้องพัก ขณะที่เธอยกมือขึ้นเพื่อเคาะประตู เธอก็พูดว่า "แกตื่นรึยัง"

ไม่มีการตอบสนอง

เธอยังไม่ตื่นอีกเหรอ? ทัง โรลชูวขมวดคิ้วก่อนที่เธอเปิดประตูเข้าไป ภายในห้องยังมืด และเมื่อเธอเข้าใกล้ข้างเตียง เธอก็สังเกตเห็นอันยีกำลังขมวดคิ้วอย่างหนัก หน้าผากของเธอมีหยาดเหงื่อเม็ดเล็ก ๆ และตอนนี้เธอกำลังพึมพำไม่หยุด

เมื่อเห็นเหตุการณ์ดังกล่าว ทัง โรลชูวก็ตื่นตระหนก และยื่นมือออกไปแตะหน้าผากของอันยี ดวงตาของเธอหรี่ลง มันร้อนมาก

“อันยี อันยี...” เธอร้องเรียกสองครั้ง แต่ ซอง อันยียังคงมึนงงเพราะพิษไข้ เธอหลับตาและยังพึมพำต่อไป ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยินเสียงของทัง โรลชูว

ดังนั้น ทัง โรลชูวจึงเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วและลงไปข้างล่างหาป้าวู ที่ตอนนี้กำลังยุ่งอยู่ในครัว เธอคว้าแขนป้าอูอย่างรวดเร็ว "ป้าวูคะ คุณรู้เบอร์ติดต่อแพทย์ประจำตระกูลไหมคะ?"