คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 710

ถ้าเทียบกับพ่อเธอแล้ว พ่อของเขาแย่กว่าพ่อของเธอหลายเท่า

“งั้นก็ฝันไปเถอะ!” ลู เซียวเหยารู้สึกยังกับมีไฟลุกโชนในหัวใจของเขา เขาหวังว่าเขาจะสามารถกลับไปที่คฤหาสน์ลูเพื่อตัดความสัมพันธ์แบบพ่อลูก ของเขาที่เป็นอยู่

ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ของเขา เขาคงจะตัดความสัมพันธ์พ่อลูก และช่วยพี่ชายของเขาให้พ้นจากปัญหาทั้งหมดนี้

“พี่ครับ ผมต้องทำยังไงต่อไปดี ?” ลู เซียวเหยาถาม

"รอดูต่อไปก่อน" ลู ชินจินยังคงดูสงบนิ่งราวกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไม่เกี่ยวกับเขา

ไม่ใช่ว่าเขาเฉยเมย ตรงกันข้าม เขาพร้อมที่จะรับมือกับมันแล้ว

ดังนั้นพร้อมที่จะจัดการทุกอย่าง

ลู เซียวเหยาเม้มริมฝีปากและเอนหลังพิงเก้าอี้ "นั่นคงเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เราสามารถทำได้"

เมื่อมองดูอาหารที่ป้าวูตั้งใจจัดเตรียมมา ทันใดนั้นพวกมันก็ดูเหมือนไร้รสชาติคงเป็นเพราะความกระหายของเขา

บรรยากาศเริ่มตึงขึ้นเล็กน้อย ทัง โรลชูวหันไปมอง ลู เซียวเหยา และ ลู ชินจิน คนหนึ่งกำลังโกรธ ในขณะที่อีกคนหนึ่งไม่แยแสอะไรเลย ปฏิกิริยาของพวกเขาตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง

เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “เอาล่ะ อย่าให้เหตุการณ์พวกนี้มาส่งผลต่ออารมณ์ของพวกคุณ พวกคุณยังต้องกินข้าวอยู่ ไม่งั้นจะมีแรงรับมือได้ยังไง”

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ลู เซียวเหยาก็ลุกขึ้นนั่งตัวตรงและหยิบตะเกียบบนโต๊ะมาถือไว้ทันที “พี่พูดถูก เราต้องกินให้อิ่มถึงจะต่อสู้กับมารร้ายได้”

ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบชามขึ้นมาแล้วตักข้าวสองสามคำเข้าปาก และกลืนกินทุกอย่างเหมือนคนหิวโหย

เมื่อมองดูคนข้างหน้า ทัง โรลชูวก็หัวเราะเขาและส่ายหัวออกมา อารมณ์ของเขาเปลี่ยนเร็วจริง ๆ

เธอหันไปมองและสังเกตว่า ลู ชินจินยังไม่แตะตะเกียบของเขา ดังนั้นเธอจึงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เธอขยับไปมองหน้าของเขาใกล้ ๆ และวางตะเกียบที่ลงในชามของเขาและพูดเบา ๆ ว่า “กินอีกหน่อยสิ คุณผอมลงเยอะเลย”

ลู ชินจินหันไปมองเธอ มันทำให้เขายิ้มออกมาเล็กน้อย “ขอบคุณที่เป็นห่วงผมนะครับ ภรรยาที่รัก”