คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 720

แค่เห็นรอยคล้ำใต้ตาเพื่อน สองสาวก็เชื่อว่าเพื่อนรักคนนี้นอนไม่หลับมาหลายวัน และนั่นทำให้พวกเธอรู้สึกแน่กว่าเดิม

ซอง อันยีเดิมเข้าไปนั่งลงข้างโรลชูวช้า ๆ พร้อมลูบไหล่เพื่อนเอ่ยเสียงนุ่ม “งั้นให้เราพาเธอออกไปเดินเล่น สูดอากาศด้านนอกหน่อยไหม? ฉันว่าอยู่แต่ในบ้านจะทำให้หงอยเหงากว่าเดิมนะ”

“ใช่แล้ว งั้นไปช้อปปิ้งกันดีกว่า” เสี่ยวเซียวเสนอความคิด

หลายวันก่อนชินจินที่ยุ่งเรื่องงานก็ยอมหอบเอกสารทั้งหมดกลับบ้าน เพื่อมาดูแลแฟนสาวอย่างใกล้ชิด แต่โรลชูวกลับไม่สบายใจ เพราะไม่อยากสร้างภาระให้แฟนหนุ่ม จึงเอ่ยปฏิเสธให้ชินจินกลับไปทำงานที่บริษัทเหมือนเดิม

แต่ชายหนุ่มยังเป็นห่วงหากทิ้งเธอไว้ที่บ้านคนเดียว เขาเลยขอให้เสี่ยวเซียวกับอันยีช่วยเข้าไปดูแลเธอแทนตัวเอง

โรลชูวรู้ว่าคนรอบข้างเป็นห่วงตน สายตาเป็นกังวลของพวกเขาทำให้เธอต้องสร้างแรงใจ รีบปรับสภาพจิตใจให้ดีขึ้น เพื่อไม่ให้คนรอบตัวต้องมารู้สึกแย่กับสิ่งที่เธอเผชิญอยู่

เมื่อคนเราจากไปแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะไปตั้งแง่กับเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต ชีวิตยังต้องเดินหน้าต่อไป

โรลชูวพยักหน้ายิ้มรับ “โอเค ไปกันเลย”

พอได้ยินเสียงตอบรับของเพื่อน อันยีและเสี่ยวเซียวก็ยิ้มกว้างอย่างโล่งอก

…

สามสาวพากันไปเดินเที่ยวแถวย่านการค้าที่มีชื่อเสียงที่สุดของเมืองเป่ยหนิง ซึ่งเต็มไปด้วยร้านสินค้าแบรนด์เนมหลากหลายตลอดสองข้างทาง แต่ถึงจะบอกว่าอยากออกมาช้อปปิ้ง พวกเธอกลับดูไม่สนใจสินค้าเสื้อผ้าหรือเครื่องประดับร้านไหนเลย ร่างเพรียวทั้งสามต่างเดินผ่านไปมาเท่านั้น ไม่ได้แวะเข้าไปชื่นชมเสื้อผ้าเลยสักร้าน

“หาร้านคาเฟ่น่ารัก ๆ นั่งกันดีกว่า” หยิง เสี่ยวเซียวเริ่มคิดว่าการเดินไปมาแบบไร้จุดหมายนี่ช่างไม่เข้าท่า เธอจึงเสนอร้านกาแฟแก่เพื่อนสาวทั้งสอง

สุดท้าย พวกเธอเลยหาร้านกาแฟนั่งคุยกันเพลิน ๆ

เมื่อก้าวเข้าไปด้านใน และเลือกที่นั่งติดหน้าต่างได้ ต่างคนก็เริ่มเลือกสั่งกาแฟและเค้กที่ตัวเองชอบ ระหว่างรอพนักงานมาเสริฟ หยิง เสี่ยวเซียวก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดฟังชั่นกล้องแล้วยิ้มสวย “มาถ่ายรูปกัน ฉันจะอัปโหลดมันลงเป็นโมเม้นน่ารัก ๆ”