ซู เหมิงเลิกคิ้วสงสัยนิดหน่อยพลันเอ่ย “เข้าใจแล้วครับ ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอตัวกลับก่อน”
ไม่นานกลุ่มนายตำรวจนับสิบก็รีบกุลีกุจอออกไปจากที่พักของสองสามีภรรยาทันควัน ห้องหรูกว้างกลับคืนสู่ความเงียบอีกครั้งราวกับเรื่องก่อนหน้าไม่เคยเกิดขึ้น
โรลชูวเริ่มนึกถึงข้อความของพ่อชินจินที่นายตำรวจพูดไว้อีกครั้ง คิ้วเรียวมุ่นเข้าหากับอย่างใช้ความคิด จนในที่สุดก็เอ่ยถาม “ชินจิน เป็นไปได้ไหมว่า พ่อของคุณจะมีเอี่ยวกับเรื่องการหายตัวไปของหนิง เฉียวเฉียว?”
ลู ชินจินหันกลับไปมองคนรักด้วยสายตาเรียบนิ่ง “มันไม่เกี่ยวกับเขา”
ไม่เกี่ยวเหรอ? โรลชูวขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิม ถ้าไม่เกี่ยว ทำไมหัวหน้าชุดสืบสวนเมื่อครู่ถึงเป็นคนของพ่อคุณล่ะ?
“เขาแค่ฉวยโอกาสนี้เตือนผมเท่านี้” เสียงทุ่มเอ่ยต่อ
เตือนเหรอ?
พริบตา ทัง โรลชูวก็เข้าใจได้ทันที “หรือว่า ท่านกำลังวางแผนกำจัดฉันทางอ้อมใช่ไหม?”
ชินจินพยักหน้าตอบ “ใช่ ไม่ว่าตัวการลักพาตัวหนิง เฉียวเฉียว จะเป็นใคร เขาจะพยายามโยงเรื่องทั้งหมดมาที่คุณ และปล่อยให้คนบริสุทธิ์อย่างคุณต้องดิ้นรนกับปัญหาที่เกิดขึ้น”
ร่างบางชะงักไปทันที “ท่านหลอกใช้ตำรวจด้วยเหรอ?”
พอได้ยินคำถาม ลู ชินจินก็หัวเราะลั่น พลางเอ่ยตอบเชิงจริงจังปนขบขัน “ไม่ใช่แค่ตำรวจหรอก แต่เป็นทุกคนที่คนคนนั้นรู้จักต่างหาก”
อ่า ที่พูดมา…มันคือความจริงสินะ
พ่อของลู ชินจิน คือบุคคลที่แสดงออกให้เห็นถึงความเป็นผู้นำที่อยู่เหนือผู้อื่นเสมอ และด้วยอำนาจอิทธิพลของตระกูลลู แทบจะเรียกได้ว่าเป็นอีกคนที่มีอำนาจที่สุดในเมืองเลยที่เดียว
เอาล่ะ เอาล่ะ มันไม่ใช่เวลาจะมาคิดอะไรแบบนี้
“แล้วเราจะทำยังไงกันดี?” โรลชูวถามอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม