“ชินจิน” ทัง โรลชูวเดินเข้ามาหาลู ชินจิน และมองไปที่เขา “คุยกันเสร็จแล้วเหรอคะ?”
ลู ชินจินมองไปที่ หยิง เสี่ยวเซียว และ ซอง อันยีก่อนที่เขาพยักหน้า “ใช่ เราคุยกันเสร็จแล้วครับ”
“แล้วโมเฟยล่ะคะ?” เธอมองดูห้องผู้ป่วยด้านหลังเขา และขมวดคิ้วเล็ก ๆ ของตัวเอง
“ปู่ยังคุยกับเขาอยู่” ลู เซียวเหยาตอบกลับ อีกด้านหนึ่ง เขามองไปที่ซอง อันยี และมีร่องรอยของความเห็นใจปรากฎขึ้นในแววตาของเขา “หลาย ๆ อย่างไม่ดีเอามาก เตรียมใจไว้นะ”
“คุณหมายความว่าไงที่ว่าหลาย ๆ อย่างไม่ดีเอามาก?”
หยิง เสี่ยวเซียวหยิกอย่างไม่พอใจไปที่แขนของเขา และความเจ็บปวดทำให้เขาร้องออกมาพร้อมกับรีบอธิบายว่า “หมอบอกว่าอาการของปู่ไม่สู้ดีนัก และเวลาของปู่อาจจะหมดลงเร็ว ๆ นี้”
“พูดจริงเหรอ?” หยิง เสี่ยวเซียวถาม
ไม่มีใครในหมู่พวกเขาคิดเลยว่าหลายสิ่งจะร้ายแรงขนาดนี้
ทัง โรลชูวมองไปที่อันยี ที่เงียบอยู่อย่างกังวลและถามว่า “ปู่พูดอะไรบ้างไหม?”
“เรื่องนั้น…” ลู เซียวเหยาชำเลืองมองไปที่ซอง อันยี ก่อนจะพูดบางอย่างอย่างลังเลว่า “ความปรารถนาของปู่คือ…”
หยิง เสี่ยวเซียวที่เห็นความลังเลของเขา รู้สึกโกรธ “พูดออกมาสิ จะอ้ำอึ้งไปเพื่ออะไร?” ลู เซียวเหยากัดฟันและพูดทุกอย่างออกไปในลมหายใจเดียวว่า “ปู่อยากเห็นโมเฟยกับเหวินจิงแต่งงานกัน ขณะที่ปู่ยังมีชีวิตอยู่”
ตอนที่คำพูดเหล่านั้นออกจากปากมา บรรยากาศโดยรอบเงียบสงัดไปในทันที
หลังจากครู่หนึ่ง ในที่สุด หยิง เสี่ยวเซียวก็โวยวายออกมาว่า “เหลวไหล!” ก่อนที่เธอจะพูดอย่างโมโหว่า “นี่มันมากเกินไป เขาหักหลังหลานชายของตัวเองได้ยังไงกัน? ความสุขของหลายไม่สำคัญเท่ากับคำสาบานแห่งมิตรภาพงั้นเหรอ?”
ลู เซียวเหยายักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ “ไม่มีอะไรที่เราทำได้เลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ปู่ของผมยึดมั่นกับคำสาบานอย่างจริงจังมาก”
ทัง โรลชูวขมวดคิ้ว “ชินจิน ไม่มีอะไรที่เราทำได้เลยเหรอคะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม