ปู่เซินดูแตกต่างจากที่เธอจินตนาการไว้ เธอคิดว่าเขาคงเป็นคนที่เข้มงวด และไม่คาดคิดว่าเขาจะดูอบอุ่นตลอดจนใจดีอีกด้วย
ทัง โรลชูวไม่เข้าใจว่าคนที่อบอุ่นคนหนึ่งถึงกลายเป็นคนใจร้ายมากได้อย่างไร?
เธอเดินเข้าไปและทักทายเขา “คุณปู่”
เมื่อได้ยินแบบนั้น ปู่เซินยิ้มกว้าง “สาวน้อย เข้ามาสิ มาให้ปู่มองหนูหน่อยสิ”
ทัง โรลชูวเดินเข้าไปอย่างเชื่อฟังและให้ชายแก่พินิจดูรูปลักษณ์ภายนอกของเธออย่างละเอียด ยิ่งเขามองไปที่เธอมากเท่าไหร่ เขายิ่งรู้สึกชื่นใจมากเท่านั้น
เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ลู ชินจิน “ชินจิน สาวน้อยคนนี้มีใบหน้าที่งดงาม และเธอเหมาะกับเธอมาก ๆ”
ในอดีต เขากังวลอยู่เสมอว่าหลานชายที่เยือกเย็นของเขาคนนี้คงจะกลายเป็นคนที่เกลียดชังการแต่งงาน ในตอนนี้ดูเหมือนคนแห่งโชคชะตายังไม่ปรากฏตัวขึ้นในตอนนั้น
ลู ชินจินเดินเข้าไปจับมือของทัง โรลชูว พร้อมกับยิ้มและหยอกปู่เซินว่า “ปู่ไปเรียนเรื่องโหงวเฮ้งตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”
ชายแก่ตอบกลับด้วยสายตาที่ขุ่นเคือง “ปู่ไม่รู้เรื่องโหงวเฮ้งหรอก แต่หลังจากที่อยู่มาหลายปีแล้ว ปู่รู้วิธีมองคนไม่มากก็น้อย ยกตัวอย่างเช่น…”
เขาขมวดคิ้วและครุ่นคิด “แฟนของเจ้าโมเฟยนั่น ผู้หญิงที่ชื่อซองอะไรสักอย่างนั่น เธอเป็นแค่ผู้น้อยและไม่เหมาะกับโมเฟยเลย”
เมื่อทัง โรลชูว ได้ยินเขาพูด เธอขมวดคิ้วและกำลังจะพูดออกมาเพื่อปกป้องเพื่อนของตัวเอง เธอกำหมัดและหันไปมองที่ชายที่อยู่ข้าง ๆ แต่เธอเห็นเขาส่ายหน้าช้า ๆ มาที่เธอ
เธอกัดปากและไม่พูดอะไร
“ปู่ มันไม่เร็วเกินไปหรือที่จะตัดสินคนคนหนึ่งเพียงของมองจากภายนอก?” ลู ชินจินถามด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะจริงจัง
ชายแก่ส่งเสียงทางจมูกอย่างเยือกเย็น “ถ้าเธอเป็นแบบนั้นจากภายนอกแล้ว ภายในตัวเธอจะดีกว่าแค่ไหนกันเชียว?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม