ปัญหาของลุงหยิงนั้นยากที่จะแก้ไขกว่าที่คิดเสียอีก ลู ชินจินพยายามใช้เส้นสายทั้งหมดที่ตนมี ทว่าคนเหล่านั้นล้วนเลือกที่ออกห่างไม่ยุ่งเกี่ยว
หลังจากวิ่งวุ่นอยู่นาน ชายหนุ่มก็เริ่มหัวเสียหนักกว่าเดิม ตอนแรกชินจินคิดว่าตาแก่นั่นคงไม่มีอิทธิพลในเมืองเป่ยหนิงเช่นตน แต่ดูเหมือนเขาจะคิดน้อยไปเสียแล้ว
เห็นได้ชัดเลยว่าครั้งนี้ ตาแก่คงไม่มีวันหยุดจนกว่าจะได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการเป็นแน่
ทัง โรลชูวค่อย ๆ เดินย่องเข้ามาในห้องพร้อมแก้วนมอุ่นในมือ เมื่อเห็นแฟนหนุ่มยืนขมวดคิ้วทำหน้าซีเรียสอย่างกับเจอปัญหาที่แก้ไม่ตก
มือเรียววางแก้วลงบนโต๊ะแผ่วเบา ก่อนจะออกปากถามอาการของคนตรงหน้า “เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าชินจิน?”
ใบหน้าหล่อเงยพอแฟนสาวแวบหนึ่งพลางยิ้มบางตอบ “ไม่มีอะหรอก”
ชินจินถามกลับ “ทำไมคุณยังไม่นอนอีกล่ะ?”
ร่างบางได้แต่ถอนหายใจกลับมา “ช่วงนี้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นถี่ จนฉันนอนไม่หลับน่ะสิ”
พอรู้ว่าทัง โรลชูวเองก็มีเรื่องเพื่อนสาวอีกสองคนให้ต้องหนักใจ ลู ชินจินเลยเก็บความไม่สบายใจของตนไว้ เพราะไม่อยากทำให้แฟนสาวมีเรื่องเครียดเพิ่มอีก
ร่างสูงลุกขึ้นเดินไปหาร่างเล็กตรงหน้า มือหนาข้างคว้าแก้วนมเอาไว้ ส่วนอีกข้างก็จับมือบางสบตากลมสวยอย่างอ่อนโยน “กลับไปนอนที่ห้องเถอะ ผมจะอยู่ข้าง ๆ คุณเอง”
โรลชูวพยักหน้ายิ้มตอบ “โอเคค่ะ”
หลังจากนั้นสองร่างก็พากันโอบกอดกันไว้ แล้วเดินออกจากห้องทำงาน จนเหลือเพียงความเงียบงัน
…
ดวงตากลมโตของโรลชูวเบิกกว้างตกใจเมื่อได้รับสายจากหลิน เสวียจี เธอเคยคิดว่าหลังจากเหตุการณ์รักที่ไม่สมหวังจบลง คนคนนี้จะไม่มีทางติดต่อกลับหาเธออีก
ทว่าปัจจุบันนั้นไม่ต่างจากอดีตมากนัก หลิน เสวียจียังอยากเจอหน้าเธออยู่ดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม