คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 92

"..."

ทันทีที่ ทัง โรลชูว พูดออกไป ปากของทั้งสี่คนก็กระตุกพร้อมกันในเวลาเดียวกัน

ทั้งสี่คนมาจากตระกูลชั้นสูงและมีผลงานมากมายในวงการ พวกเขาทุกคนมีทั้งความหล่อเหลาและมีคนไม่ถ้วนที่รอเข้าแถวเพื่อแย่งตัวพวกเขา จะน่าอายแค่ไหนถ้ามีคนรู้ว่าพวกเขาสารภาพรักกับใครก็ไม่รู้!

"นี่เป็นคำแนะนำที่ดีนะ ฉันก็อยากเล่นด้วย"

เมื่อทั้งสี่กำลังตกตะลึงอยู่ หลิง หยีลู กลัวว่าโลกจะสงบสุขก็พูดขึ้นมาในทันใด

ทั้งสี่หันมาจ้องที่เธออย่างพร้อมกัน

หลิง หยีลู แสร้งทำเป็นไม่เห็นพวกเขา เธอเหลือบไปที่ ทัง โรลชูว เพื่อแสดงว่าเธอเห็นด้วยกับความคิดของเธอ

ทัง โรลชูว กระพริบตาของเธอหลายครั้ง เธอยิ้มและมองไปที่ ลู เสี่ยวเหยา และคนอื่น ๆ “งั้นพวกนายจะเล่นด้วยหรือเปล่า?”

ลู เสี่ยวเหยา ยิ้มอย่างเชื่องช้า "พี่สะใภ้ ขอเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ไหม? อะไรก็ได้ การสารภาพรักกับผู้คนหนึ่งจะทำลายชื่อเสียงของผม ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไปจะไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าแต่งงานกับเรา! นอกจากนี้ถ้าคุณแพ้และจะสารภาพกับผู้ชายก็ไม่ดีเหมือนกันพี่ใหญ่อยู่ที่นี่ด้วยนะ!”

ทัง โรลชูว รู้สึกเฉย ๆ กับสถานการณ์นี้ เธอโบกมือและพูดว่า "ไม่เป็นไรถ้าฉันแพ้ พี่ใหญ่ของคุณจะทำเพื่อฉัน"

"!!!"

ห้องเงียบลงชั่วขณะ ลู เสี่ยวเหยา และคนอื่น ๆ เริ่มไม่สบายใจทันที

"จะทำให้ ลู ชินจิน สารภาพกับผู้ชายงั้นเหรอ?"

สำหรับผู้ที่อยู่ใกล้กับ ลู ชินจิน การได้เห็นเขาทำสิ่งที่น่าอัปยศอดสูในชีวิตของพวกเขานั้นคุ้มค่าก่อนที่จะตาย

"ใช่ ๆ!"

ลู เสี่ยวเหยา เป็นคนแรกที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองจากการตัดสินใจเรื่องนี้ได้โดยตรง

คนอื่น ๆ รินไวน์อย่างรวดเร็วและหยิบลูกเต๋า จากการที่ได้เห็น ลู ชินจิน ถูกลงโทษ พวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นเขาทำแบบนั้น

พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าแม้ว่า ทัง โรลชูว จะไม่สามารถดื่มได้ แต่เธอก็สามารถหมุนลูกเต๋าได้ดีมาก หลังจากหลายสิบรอบต่อเนื่องเธอแพ้เพียงสามครั้ง

ส่วนที่เหลือรวมถึง หลิง หยีลู ดื่มมากกว่าโหล ยกแก้วอย่างต่อเนื่อง ความมึนเมาก่อตัวขึ้นบนใบหน้ากลมสวยของเธอ

ลู เสี่ยวเหยา ม้วนแขนเสื้อขึ้นและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง "พี่สะใภ้ ผมคิดว่า คุณกำลังโกง ไม่อย่างนั้นคุณจะโชคดีขนาดนี้ได้อย่างไรที่ชนะเกือบทุกรอบ"

"แค่ยอมรับความพ่ายแพ้ อย่าพยายามหาข้อแก้ตัวที่ง่อย ๆ เพื่อหนีการลงโทษแม้ว่าฉันจะดื่มไม่เก่ง แต่ฉันก็เป็นมือโปรในเกมเหล่านี้แค่ยอมรับว่าพวกคุณโชคไม่ดีที่โดนฉันเล่นงาน!”

ทัง โรลชูว มองไปที่คนที่ผ่ายแพ้ด้วยรอยยิ้มที่สดใส เธอมีความสุขมาก

เธอไม่มีความสุขมานานแล้ว ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเนื่องจากความสัมพันธ์ที่ไม่ดีที่บ้านเธอจึงไม่มีความสุขมาโดยตลอด หลังจากนั้นเมื่อ จี ยินเฟง นอกใจเธอเธอก็ปิดใจและไม่กล้าเปิดใจให้คนอื่นอีกต่อไป

คนเหล่านี้ตรงหน้าเธอล้วนเป็นคนที่ไม่ธรรมดาและสถานะทางสังคมของพวกเขาก็สูงขึ้น อย่างไรก็ตามพวกเขาเต็มใจที่จะละทิ้งตัวตนและเล่นเกมกับเธอ พวกเขาต้องถือว่าเธอเป็นเพื่อนของพวกเขา

ทัง โรลชูว รู้สึกประทับใจและเธอรู้สึกโชคดี

ถ้าเธอไม่ได้พบกับ ลู ชินจิน ตั้งแต่แรกเธออาจจะมีชีวิตที่น่าสังเวชมากในตอนนี้

ลู ชินจิน ดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของเธอ เขาถามเบา ๆ ที่หูของเธอ "มีอะไรเหรอ?"

"ไม่มีอะไร"

เธอหันออกจากความคิดของเธอและส่ายหัว พิงศีรษะของเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาเธอพูดในระดับเสียงที่มีเพียงทั้งสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน "ฉันรู้สึกโชคดีที่ได้แต่งงานกับคุณ"

ดวงตาสีเข้มของ ลู ชินจิน เขาจ้องมองมุ่งเน้นไปที่ใบหน้าของเธอ

เขากำลังมองไปที่ใบหน้าที่บอบบางของเธอริมฝีปากที่โค้งงอเล็กน้อยและรอยยิ้มที่สดใส เธอเอนศีรษะพิงอ้อมกอดของเขาอย่างสบาย ๆ ด้วยสีหน้าพึงพอใจ

ในขณะนั้นหัวใจของ ลู ชินจิน ที่ทำจากหินก็พังทลายลง ในเสี้ยววินาทีนั้นน้ำแข็งได้ละลายเป็นแอ่งน้ำที่อ่อนโยน

ลู เสี่ยวเหยว นั่งข้าง ๆ เขาไม่แปลกใจเมื่อเห็นฉากนี้ สำหรับคนที่เหลือเช่น เซิน มู และ ชูหยวน การได้เห็น ลู ชินจิน แบบนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาอ้าปากค้างได้

“นี่คือการที่ ลู ชินจิน มีความรักสินะ?”

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เซิน มู ก็อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความรู้สึกว่า "สิ่งที่เรียกว่า 'ความรัก' นั้นทรงพลังมากแม้แต่ ลู ชินจิน ก็ไม่สามารถหลบหนีได้"

"ฮ่า ฮ่า ไม่ดีเหรอในที่สุดผู้ชายคนนี้ก็เป็นปกติ" ชูหยวนหัวเราะและพูด

“พี่สะใภ้เป็นผู้หญิงที่ดี” หลิง เหยา พูดด้วยความจริงใจ

หลังจากที่ได้อยู่ด้วยกันตลอดทั้งคืนพวกเขาก็เปิดใจให้ ทัง โรลชูว

ผู้หญิงคนนี้มีนิสัยตรงไปตรงมา เธอไม่โอ้อวดและมีส่วนร่วมโดยไม่มีความยับยั้งชั่งใจ เธอหัวเราะเมื่อเธอควรจะทำ ไม่พบอาการตุ้งติ้งหรือความยับยั้งชั่งใจแม้แต่ออนซ์เดียวในเด็กผู้หญิงที่ร่ำรวย

นอกจากนี้ยังเป็นเพราะท่าทีที่ไร้กังวลของเธอทำให้ทุกคนรู้สึกสบายใจเมื่ออยู่ใกล้ ๆ ตัวเธอ ในใจพวกเขาไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้อยากชอบเธอและเข้าใกล้เธอได้

คืนนั้น ทัง โรลชูว มีช่วงเวลาที่ดี และดื่มค่อนข้างมาก ในท้ายที่สุดเธอเมามากจนตกลงไปในอ้อมแขนของ ลู ชินจินโดยตรง และเข้าสู่ห้วงนิทรา

ลู ชินจิน โอบแขนรอบตัวเธอราวกับว่าเขากำลังปกป้องสมบัติที่ไม่มีใครเทียบได้ เขาลุกขึ้นจากโซฟาและพูดว่า "คืนนี้ฉันจะส่งเธอกลับไปพักผ่อนก่อน"

กลุ่มนั้นพยักหน้าตามหลังเขาและไม่คัดค้าน พวกเขาเฝ้าดูเขาจากไปอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับ ทัง โรลชูว ในอ้อมแขนของเขา

หลังจากดื่มมาทั้งคืน ทัง โรลชูว ตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้นพร้อมกับอาการปวดหัวที่แยกออกจากกัน เมื่อเธอมองลงไปเธอก็รู้ว่าเสื้อผ้าของเธอเปลี่ยนไปแล้ว

เธอตัวแข็งไปสองสามวินาที เมื่อนึกถึงว่าเธอเมาแค่ไหนเธอไม่รู้เลยว่าสุดท้ายแล้วเกิดอะไรขึ้น

ลู ชินจิน เป็นคนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอ...

แก้มของ ทัง โรลชูว เริ่มรู้สึกแสบร้อนอย่างไม่สามารถควบคุมได้ เมื่อนึกถึงการที่เธอนอนเปลือยต่อหน้าเขาในสภาพหมดสติเธอก็อดรู้สึกหนักใจไม่ได้

เธอต้องไม่เมาสิ!