กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 14

เจนยืนตกตะลึงกับความอลังการเช่นนี้ และเริ่มสงสัยในตัวเองว่าคนพวกนี้มาเพื่อเขาหรือเปล่า

เธอยกเลิกความคิดนั้นอย่างรวดเร็ว!

เป็นไปไม่ได้! ไอ้ผู้ชายไร้ค่าคนนี้จะรู้จักใครที่มีอิทธิพลงั้นหรือ

สตีเฟนลงออกมาจากรถคันที่สามและเดินเข้าไปในร้านเอ็มเมอรัลด์ คอร์ท เจนรีบลุกขึ้นเพื่อรีบไปต้อนรับเขา แต่เขากลับไม่สนใจเธออย่างสิ้นเชิง และเดินตรงไปที่ชาร์ลี

“นายน้อยครับ ผมนำเงินตามที่นายน้อยต้องการมาแล้วครับ”

จากนั้นสตีเฟนก็โบกมือของเขา บอดี้การ์ดหน้าตาดีเดินเข้าไปในร้าน และวางกระเป๋าหนังไว้ที่พื้นแล้วเปิดมันออกมา

มันเต็มไปด้วยเงินสด!

ทุกคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจสุดขีด!

นี่มันอะไรกัน!

ไอ้ผู้ชายไร้ค่าคนนี้… โอ้ไม่จริง! สิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นเรื่องจริง!

ไอ้หมอนี่ มันเป็นใครกัน!

หลายคนในร้านพยายามหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อถ่ายภาพหรือบันทึกวิดีโอไว้ พวกเขาไม่อยากพลาดฉากที่น่าตกใจเช่นนี้

ทีมบอดี้การ์ดของสตีเฟน เข้าไปเคลียร์ที่เกิดเหตุทันที และผลักพวกเขาออกจากร้านทั้งหมด

ชาร์ลีชี้ไปที่เงินสดและพูดกับเจนว่า “คุณบอกว่าคุณไม่เคยเห็นเงินสดมากขนาดนี้มาก่อนใช่ไหมครับ? ลองดูสิครับ”

ด้วยความงุนงงที่ตกใจสุดขีด เจนพึมพำพร้อมกับพยักหน้าอย่างแรง “ใช่ค่ะ ดิฉันเห็นแล้ว ดิฉันเห็นแล้ว…”

ชาร์ลีพูดกับสตีเฟนว่า “ผมอยากพบกับเจ้าของร้านนี้”

สตีเฟนพยักหน้าพลางหยิบโทรศัพท์ออกมาหารายชื่อผู้ติดต่อและโทรออก

ทันทีที่เขารับสายเขาตะโกนว่า “ไอ้สารเลว ฉันชื่อ สตีเฟน ทอมป์สัน! ตอนนี้ฉันอยู่ที่ร้าน เอ็มเมอรัลด์ คอร์ท ฉันจะให้เวลาแกมาที่นี่ตอนนี้ ภายในหนึ่งนาที ไม่งั้นฉันจะเผาร้านแล้วหักขาแกทิ้งซะ!”

เหมือนเลือดไหลออกจากใบหน้าของเจน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสยดสยองเมื่อมองไปที่สตีเฟน

ผู้ชายคนนี้เป็นใคร? เขามีอิทธิพลขนาดนั้นเลยเหรอ?

เจ้านายของเธอเป็นคนที่มีอิทธิพลคนหนึ่งในโอลรัส ฮิลล์ และเขาก็มีความสัมพันธ์ที่ดีในกลุ่ม "ออแกไนเซอร์" ทุกคนต่างก็ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพและให้เกียรติ! เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีคนกล้าคุยกับเขาแบบนั้นได้อย่างไร!

ไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำเมื่อชายอ้วนวัยกลางคน ได้วิ่งออกมาจากออฟฟิสหลังร้าน เขารีบวิ่งมาหาทันทีที่เห็นสตีเฟนและพูดว่า “คุณทอมป์สัน ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณมาเยี่ยมร้านของผม ทำไมคุณไม่แจ้งให้ผมทราบก่อนหน้านี้ครับ ผมจะได้มาต้อนรับคุณด้วยตัวเอง”

สตีเฟนเหวี่ยงมือของเขาฟาดไปที่ใบหน้าของชายคนนั้น และคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว “นี่คุณเป็นคนอวดดีนักใช่ไหม พนักงานของคุณกล้ามากที่จะทำร้ายนายท่านของเราเช่นนี้ นี่คุณเหนื่อยกับการหายใจแล้วใช่ไหม?”

สตีเฟนรู้ดีว่านายท่านต้องเผชิญกับชีวิตที่น่าสังเวชในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา เขาจึงรู้สึกร้อนรนอย่างมากเมื่อมีพนักงานปฏิบัติต่อเขาอย่างไม่ให้เกียรติ

ชายร่างท้วมรู้สึกเสียใจเล็กน้อยเมื่อเขาถูกตบหน้าอย่างแรง แต่เมื่อได้ยินคำพูดของสตีเฟนเขาก็ตกใจ

เจ้านายของคุณสตีเฟน ทอมป์สัน? พระเจ้าช่วย ถ้าการมีอยู่ของสตีเฟนเป็นเหมือนการมีมังกรบนโลกนี้ ฉะนั้นแล้วนายท่านของเขาก็คงจะเป็นเทพเจ้าจากฟากฟ้า!

ร่างกายของเขาสั่นสะท้านด้วยความกลัว เขาหันหน้าไปมองชาร์ลีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ สตีเฟน เด็กหนุ่มดูเหมือนเป็นคนธรรมดาทั่วไป แต่แท้จริงแล้วเขาคือนายท่านของสตีเฟน ทอมป์สัน!

ชายร่างท้วมคลานไปคุกเข่าแล้วพูดว่า “นะ นะ… นายท่าน ผมขอโทษจริง ๆ ได้โปรดยอมรับคำขอโทษของผมเถอะนะครับ”

จากนั้นเขาก็หันไปอย่างโกรธเกรี้ยวและตะโกนว่า “ไอ้โง่คนไหนที่ทำให้นายท่านขุ่นเคืองได้ขนาดนี้? ยอมรับมา!"

พนักงานขายทุกคนหันมามองเจนโดยทันที