กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 13

หัวใจของแคลร์ยังเต้นรัวอย่างตื่นเต้นเมื่อเธอเดินออกจากสำนักงานของวิลสัน กรุ๊ป

คุณยายจะประกาศตำแหน่งใหม่อย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้ ในที่สุดเธอก็สามารถยกระดับตัวเองขึ้นมาได้!

เธอหันไปหาชาร์ลีและพูดอย่างดีใจว่า “ชาร์ลี ฉันต้องขอบคุณคุณมาก! หากไม่ใช่ที่คุณคอยให้กำลังใจ ฉันคงไม่กล้าที่จะก้าวขึ้นมารับความท้าทายนี้”

ชาร์ลีตอบด้วยรอยยิ้มว่า “ที่รัก คุณสมควรได้รับมันนะ”

จากนั้นเขาหันกลับมาหาเธอแล้วพูดต่อว่า “โอ้ จะว่าไปวันนี้ถือเป็นวันที่ดีมาก เรามาฉลองกันดีไหมครับ?”

แคลร์พยักหน้า “คุณอยากทำอย่างไรคะ?”

“วันครบรอบสามปีของเราใกล้จะมาถึงแล้ว เรามาฉลองด้วยกันนะครับ! ผมจะเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อย คุณแค่นั่งและรอเฉยๆแล้วกัน”

แคลร์อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ “นี่อย่าบอกนะว่าคุณจะเซอไพรส์ฉันน่ะ”

"ใช่แล้วครับ!" ชาร์ลีพยักหน้าและหัวเราะ “ผมจะทำให้คุณเซอไพรส์!”

แคลร์รู้สึกถึงความอบอุ่นในหัวใจของเธอ “เอาล่ะ งั้นฉันจะไม่ถามอะไรเพิ่มเติมจากคุณแล้ว”

“ใช่ครับ ไม่ต้องถามหรอกคุณแค่รอผมและอยู่นิ่ง ๆ!”

ชาร์ลีมีแผนหลายอย่างมากสำหรับการจัดเตรียมวันครบรอบแต่งงานที่พิเศษของพวกเขา

ที่ผ่านมาเงินนับว่าเป็นปัจจัยสำคัญ เพราะก่อนหน้านี้เขายากจนมากและเขาไม่มีเงินซื้อของขวัญให้ภรรยาของเขา ในความเป็นจริงแล้วเขาก็ไม่สามารถจัดงานแต่งงานอย่างเป็นทางการให้เธอได้ แต่ในตอนนี้เขามีพร้อมทุกอย่างแล้ว เขาต้องการที่จะชดเชยให้เธออย่างเหมาะสม

หลังจากแยกทางกับภรรยาแล้วชาร์ลีก็เดินทางไปที่ร้านขายเครื่องประดับชื่อว่า เอ็มเมอรัลด์ คอร์ท ซึ่งอยู่ใจกลางโอลรัส ฮิลล์เพียงลำพัง

ร้านเอ็มเมอรัลด์ คอร์ทเป็นร้านขายเครื่องประดับที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในเมือง

ที่ร้านแห่งนี้มีทั้งทองคำ, ทองคำขาว, เพชรหยก, อัญมณี และเครื่องประดับทุกประเภทที่ใคร ๆ ก็ต่างฝันถึง เอ่ยชื่อมาเถอะ ร้านนี้มีทั้งหมด

ชาร์ลีต้องการซื้อของขวัญให้ภรรยาก่อนที่จะไปยังโรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองเพื่อจองสถานที่จัดงานแต่งงานที่ยังไม่เคยได้จัดของพวกเขา

เมื่อเขาไปถึงที่ร้าน พนักงานขายไม่มีแม้แต่มาต้อนรับหรือสนใจเขาแม้แต่น้อย เพียงแค่เห็นเขาสวมเสื้อผ้าที่เรียกว่าของปลอม รวมไปถึงรองเท้าผ้าใบ Adidas

ชาร์ลีมองไปรอบ ๆ ร้านด้วยตัวเขาเองเป็นเวลานานจนกระทั่งเขาเห็นสร้อยคอหยกที่อยู่ในตู้กระจก

มันคือสร้อยคอทำจากหยกน้ำแข็งที่พิเศษที่สุด มันดูหรูหราและประณีตเหลือเกิน มันช่างเหมาะกับความสวยงามของแคลร์

เมื่อเขามองไปที่ป้ายราคาที่ติดป้ายสิบสามล้าน แน่นอนว่ามันเป็นเพียงแค่เศษเงินสำหรับเขา

เขาได้เรียกพนักงานขายคนหนึ่งและพูดขึ้นว่า "สวัสดีครับ ผมขอดูสร้อยคอเส้นนี้หน่อยได้ไหมครับ?"

พนักงานรายนั้นมองเขาอย่างเฉยเมยและพึมพำ “เผอิญว่าฉันไม่มีกุญแจ มันอยู่กับผู้จัดการของเรา” จากนั้นเขาก็พูดผ่านอินเตอร์คอมและพูดต่อว่า “คุณวูล์ฟครับ มีลูกค้าที่ร้านอยากเห็นสมบัติล้ำค่าที่สุดของเรา!”

ในไม่ช้ามีผู้หญิงที่ดูมีเสน่ห์มาก เดินมาพร้อมกับการแต่งหน้าหนาเตอะ หล่อนรีบวิ่งไปที่หน้าร้านอย่างกระตือรือร้น เธอชื่อ เจน วูล์ฟ และเธอเป็นผู้จัดการฝ่ายขายที่ร้านแห่งนี้

“แขกผู้มีเกียรติท่านไหนอยากเห็นคอลเลกชั่นแสนล้ำค่าของเราคะ?”

เจ้าหน้าที่คนนั้นชี้ไปที่ชาร์ลีและพูดว่า “ผู้ชายคนนี้ครับ”

"ฮะ ว่าไงนะ?" เจนหันไปมองชาร์ลีและแสดงท่าทางรังเกียจราวกับว่าเธอเพิ่งกินแมลงวันมา

คนที่ดูไม่เหมาะสมแบบนี้จะสามารถซื้อสมบัติล้ำค่าที่สุดของร้านเราได้อย่างไรกัน?

เธอหันไปหาพนักงานขายผู้ชายแล้วพูดว่า "เฮ้ กิลล์นี่คุณล้อเล่นฉันใช่ไหม?"

“ผมพูดจริงครับ สุภาพบุรุษท่านนี้อยากขอดูสร้อยคอ”