กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 774

แคลร์ตอบอย่างใจจดใจจ่อ "ฉันแค่กังวลว่าแม่ของฉันจะคิดถึงวิธีที่เธอจะได้รับเงินของเธอ! มันคงเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่ ๆ ! "

ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดว่า "ไม่เป็นไร เราสามารถไปที่ร้านเฟอร์นิเจอร์ในวันพรุ่งนี้และใช้เงินสองล้านดอลลาร์เพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์ของเรา เมื่อถึงเวลานั้นเราจะได้ไม่ต้องกังวลกับแม่ของคุณอีกต่อไป "

***

ในเวลานี้ที่วิลล่าของตระกูลวิลสัน คุณท่านวิลสันถือสลิปของธนาคารเพื่อการเกษตรและเธอมีการแสดงออกที่น่าเกลียดมากบนใบหน้าของเธอ

พวกเขาเป็นหนี้ธนาคารเพื่อการเกษตรมากกว่าสิบล้านดอลลาร์และธนาคารต้องการให้พวกเขาชำระคืนสิบเปอร์เซ็นต์ของเงินที่พวกเขาเป็นหนี้ทุกปี ซึ่งเป็นจำนวนมากกว่าหนึ่งล้านดอลลาร์

ตระกูลวิลสันอยู่ในวิกฤตและพวกเขาหมดตัวแล้ว ดูเหมือนว่าเจ้าหนี้จะปรากฏขึ้นที่ประตูหน้าบ้านมากขึ้นเรื่อย ๆ

ในความเป็นจริงหนึ่งล้านดอลลาร์ที่พวกเขาต้องชำระธนาคารเพื่อการเกษตรยังถือว่าเป็นจำนวนเล็กน้อย พวกเขายังคงต้องมองหาวิธีที่จะระดมทุนมากกว่ายี่สิบล้านดอลลาร์เพื่อจ่ายให้กับธนาคารอื่น ๆ อีก

คริสโตเฟอร์ก็รู้สึกกังวลมากในเวลานี้ เขาอดไม่ได้ที่จะถามหญิงชราว่า "แม่ครับ ดูเหมือนว่าเราอยู่ในจุดที่แย่มากในตอนนี้ ทำไมเราไม่ขายเฟอร์นิเจอร์ไม้มะฮอกกานีทั้งหมดของเราในบ้านของเราเพื่อเพิ่มเงินดูล่ะครับ?

ผมคิดว่าเราน่าจะได้เงินอย่างน้อยหนึ่งล้านดอลลาร์เพื่อชำระหนี้คืนธนาคารเพื่อการเกษตรก่อนได้ หลังจากนั้นเราสามารถหาวิธีแก้ปัญหาอื่น ๆ ได้ต่อ

"ขายเฟอร์นิเจอร์ของเรางั้นเหรอ? สิ่งที่แกสามารถทำได้คือการขายเฟอร์นิเจอร์ของเราเนี่ยนะ? "

คุณท่านวิลสันตำหนิคริสโตเฟอร์อย่างโกรธเคือง "เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดเหล่านี้ได้มาจากพ่อของแก! ถ้าแกขายเฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ แกจะไม่รู้สึกเสียใจเลยเหรอไง ? "

คริสโตเฟอร์ตอบอย่างไร้ประโยชน์ "แล้วเราจะทำอะไรได้อีก? หากแม่ปฏิเสธที่จะขายเฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ ปัญหาของเราก็จะมากเกินไปแล้วนะครับ! "

ในเวลานี้คุณท่านวิลสันก็หยิบถ้วยชาขึ้นมาและโยนมันไปที่เท้าของคริสโตเฟอร์

ถ้วยน้ำชาได้แตกเป็นชิ้น ๆ และคริสโตเฟอร์ก็ตกใจจนเขากระโดดไปด้านข้างทันที