กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 775

เมื่อคุณท่านวิลสันได้ยินว่าคริสโตเฟอร์ขอให้เธอขายเฟอร์นิเจอร์หรือของเก่าของพวกเขา เธอทำอะไรไม่ได้นอกจากรู้สึกโกรธเล็กน้อย

เธอพูดด้วยความโกรธ "ฉันสามารถที่จะขายเฟอร์นิเจอร์ แต่ไม่คิดเกี่ยวกับการขายของเก่าของฉัน! วัตถุโบราณเหล่านั้นเป็นสิ่งเดียวที่พ่อของแกทิ้งไว้เพื่อเป็นเงินเกษียณก่อนที่เขาจะตาย! "

คริสโตเฟอร์โน้มน้าวต่อว่า "แม่ครับสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่เรามีชีวิตอยู่อย่างดีในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่! ทำไมแม่ต้องการเก็บโบราณวัตถุไว้ด้วย? แม่จะนำของเก่าเหล่านั้นไว้กับแม่เพื่อพบกับพ่อเมื่อแม่ตายเหรอครับ? "

"อย่ามาพูดจาทุเรศที่นี่!" คุณท่านวิลสันสาปแช่งด้วยความโกรธเมื่อเธอตะโกนว่า "แกรู้อะไรบ้างงั้นเหรอ? เฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ในบ้านของเราขึ้นทะเบียนกับธนาคารแล้ว เมื่อธนาคารมาที่นี่เพื่อยึดวิลล่า พวกเขาจะเอาพวกชุดเฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ไปอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามธนาคารก็ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับของเก่าที่เรามี! โบราณวัตถุเหล่านี้จะสามารถช่วยชีวิตเราได้เมื่อธนาคารยึดบ้านของเรา! "

ในที่สุดคริสโตเฟอร์ก็เข้าใจว่าแม่ของเขาในเวลานี้!

หากพวกเขาขายเฟอร์นิเจอร์ตอนนี้มันจะเป็นการที่พวกเขากำจัดทรัพย์สินที่ถูกจำนองไปยังธนาคารล่วงหน้าแล้ว ดังนั้นพวกเขาสามารถใช้เรื่องนี้เป็นโอกาสเพื่อการสูญเสียของพวกเขา

อย่างไรก็ตามหากพวกเขาขายของเก่าของพวกเขาในตอนนี้และถ้าธนาคารค้นพบเกี่ยวกับเรื่องนี้ธนาคารจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อค้นหาของเก่าที่พวกเขาซ่อนอยู่

ดังนั้นพวกเขาไม่ควรขายของเก่าของพวกเขาและพวกเขาควรทำเมื่อตอนมันกลายเป็นทางเลือกสุดท้ายของพวกเขาเท่านั้น!

ในเวลานี้คริสโตเฟอร์รีบพูดว่า "แม่พูดถูก แม่รอบคอบมาโดยตลอด ผมจะฟังแม่ครับ"

คุณท่านวิลสันพูดเสียงดังสนั่นว่า "ถ้าแกฟังฉันก่อนหน้านี้ และให้เงินกับฉัน เราก็คงจะไม่ทรมานเหมือนในตอนนี้!"

คุณท่านวิลสันทำอะไรไม่ได้ แต่รู้สึกโกรธมากเมื่อเธอคิดเกี่ยวกับหนี้สินและสถานการณ์ทางการเงินที่น่าเศร้าของตระกูลวิลสัน

ทั้งหมดนี้จะต้องขอบคุณภรรยาของคริสโตเฟอร์ ฮันนาห์!