กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 800

กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเขาจะไม่เพียงแต่ไม่มีที่อยู่สำหรับสามเดือนข้างหน้า แต่เธออาจจะถูกส่งตัวเข้าคุกหลังจากสามเดือนอีกด้วย...

คุณท่านวิลสันร้องไห้จนแทบหายใจไม่ออกและเธอรู้สึกเหมือนกับว่าชีวิตของเธอกำลังจะจบสิ้นลงแล้ว

หลังจากที่ตัวแทนจากศาลได้เตือนแล้ว เขาไม่ได้พูดอะไรอีก เขาก็หันหลังกลับไปจากนั้นก็ขึ้นรถของเขาจากไปทันที

สมาชิกครอบครัววิลสันได้แต่นั่งเฉย ๆ นอกบ้านด้วยกองเฟอร์นิเจอร์ที่ขาดรุ่งริ่งและพังยับเยิน รวมทั้งเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นจำนวนมาก พวกเขาไม่สามารถหยุดน้ำตาไม่ให้ไหลอาบแก้มได้

พวกเขาทำอะไรไม่ถูกเลยในเวลานี้

จู่ ๆ ก็มีฝนตกปรอย ๆ

รปภ.สองสามคนจากหมู่บ้านพวกเขาได้รีบวิ่งไปหาพวกเขา และพูดว่า “พวกคุณ ช่วยนำข้าวของของคุณไปด้วยและย้ายออกจากหมู่บ้านของเราโดยเร็วที่สุด โปรดอย่าส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของหมู่บ้านของเรา”

“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร?” คริสโตเฟอร์อดไม่ได้ที่จะตะโกนด้วยความโกรธ “ฉันอยู่ที่นี่มานานกว่ายี่สิบปีแล้ว และคุณกำลังจะบอกว่าฉันจะส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของหมู่บ้านนี้งั้นเหรอ? นี่คุณกำลังพยายามขับไล่ฉันออกจากที่นี่เหรอ?”

อีกฝ่ายตอบอย่างเย็นชาว่า “ต้องขออภัย แต่ผมเพิ่งได้รับแจ้งว่าคุณไม่ได้เป็นเจ้าของวิลล่านี้แล้ว เนื่องจากคุณเคยอาศัยอยู่ที่นี่มาก่อน คุณควรรู้ว่าหมู่บ้านของเราปิดไม่ให้บุคคลทั่วไปเข้าและเราไม่อนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้ามา และอยู่ร่วมกับหมู่บ้านของเรา ดังนั้นเราจึงอยากให้คุณ และครอบครัวจากไปโดยเร็วที่สุด”

หลังจากนั้น รปภ.ก็ชี้ไปที่สิ่งของทั้งหมดที่อยู่ข้างถนนก่อนจะพูดว่า “ช่วยนำสิ่งของเหล่านี้ไปด้วยเมื่อคุณจากไป หากคุณทิ้งของเหล่านี้ไว้ เราจะถือว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งของที่ถูกทอดทิ้งซึ่งเราสามารถจัดการและกำจัดได้อย่างเหมาะสม”

คริสโตเฟอร์ทำได้แค่ตัวสั่นด้วยความโกรธขณะที่เขาตะโกนออกมา “นี่มันมากเกินไปแล้ว! ฉันจะจัดการกับแก!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนก้าวไปข้างหน้าทันทีและรั้งคริสโตเฟอร์เอาไว้ หลังจากนั้น รปภ.คนหนึ่งก็ตอบว่า “คุณกำลังพยายามทำอะไรอยู่? คุณกำลังพยายามที่จะมีเรื่องกับเราอย่างนั้นหรือ? คุณรู้ไหมว่ามีคนมากมายในทีมรักษาความปลอดภัยของเรา คุณคิดว่าคุณจะสามารถเอาชนะเราได้จริง ๆ ถ้าคุณเลือกต่อสู้กับเราอย่างนั้นเหรอ?”