กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 808

เอเลนวิ่งขึ้นบันไดไปที่ชั้นสองและพยายามเปิดประตูห้องของชาร์ลีและแคลร์ เธอยิ้มอย่างมีชัยเมื่อลูกบิดประตูเปิดออกอย่างง่ายดาย

เมื่อเธอเข้าไปในห้องแล้ว เธอก็เริ่มคุ้ยสิ่งของของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม มันเป็นวันแรกที่พวกเขาย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่า พวกเขาไม่มีเวลาเก็บสิ่งของไว้ในตู้และไม่ได้มีของมีค่าวางอยู่รอบๆ

เอเลนค้นหาอยู่นานแต่ไม่พบกระเป๋าสตางค์ของชาร์ลีหรือบัตรธนาคาร เมื่อเธออยู่ในท่ามกลางความคับข้องใจ ดวงตาของเธอกะพริบอย่างกระตือรือร้นเมื่อเห็นเสื้อโค้ตของชาร์ลีแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้า

เธอรีบเดินไปข้างหน้าและควานหากระเป๋ากางเกงอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุด เธอพบบัตรธนาคารสีดำและสีทองในกระเป๋าใบหนึ่ง

ในบัตรเต็มไปด้วยคำจากภาษาต่างประเทศที่เธอไม่เข้าใจ ยกเว้นบัตรจากซิตี้แบงก์

เธอไม่รู้ว่ามันเป็นบัตรธนาคารประเภทไหน แม้จะมองดูการ์ดไปมาอย่างระมัดระวังแล้วก็ตาม แต่การ์ดนั้นดูพิเศษมาก

เธอรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งกับการค้นพบของเธอ เธอรีบเก็บการ์ดไว้ในกระเป๋าเสื้อและกระซิบกับตัวเองว่า “ฮิฮิ ชาร์ลี โอ้ ชาร์ลี นายไม่อยากให้เงินฉันใช่ไหม? ไม่เป็นไรนะ เพราะว่าฉันจะเอาไปเอง! นอกจากนี้ ถ้านายพูดด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะขึ้นเล็กน้อยในตอนนี้ ฉันอาจจะยังเหลือเงินให้นายสักสองสามร้อยดอลลาร์ในบัญชีของนายก็ได้

แต่ถ้านายยังปฏิบัติกับฉันไม่ดีนักและใช้จาค็อบมาเป็นตัวแทนของนาย ฉันต้องขอโทษด้วยนะจ๊ะนายน้อย เพราะว่านายได้เจอกับคนอย่างฉัน! แค่คอยดู ถ้าฉันสามารถเดารหัสผ่านของนายได้อย่างถูกต้อง ฉันจะไม่ทิ้งแม้แต่เหรียญเดียวให้นาย!”

ด้วยหัวใจที่เต้นแรง เอเลนแอบออกจากวิลล่าไปอย่างเงียบ ๆ และรีบไปที่ซิตี้แบงก์ สาขาที่ใกล้ที่สุด

***

ชาร์ลีที่กำลังยุ่งอยู่ในครัว ไม่รู้ว่าเอเลนไปพร้อมกับบัตรของเขา จู่ ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นตอนที่เขากำลังล้างจานและช้อนส้อม

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา และอ้าปากค้างด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นชื่อบนหน้าจอที่เขียนว่า “คุณนายลูอิส”