เมื่อทุกคนเห็นสีหน้าหยิ่งผยองบนใบหน้าของคุณควินตัน ฝูงชนรอบข้างต่างก็กลั้นหายใจเพราะพวกเขามั่นใจว่าชาร์ลีจะแพ้ในการเผชิญหน้าครั้งนี้
อย่างไรก็ตามชาร์ลีมีสีหน้าสงบ และเขายิ้มขณะที่เขาตอบว่า “ผมคิดว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คุณเข้าร่วมในการค้าของเก่า คุณรู้อะไรบ้างไหมว่าอะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในอุตสาหกรรมการค้าของเก่า?”
นายควินตันมองชาร์ลีด้วยสีหน้าเย็นชาขณะที่เขาตอบว่า “อะไร?”
ชาร์ลีหัวเราะก่อนตอบ “แน่นอนว่ามันเป็นกฎที่ควบคุมการซื้อขายของเก่า!”
หลังจากนั้นชาร์ลีก็ขึ้นเสียงของเขาเล็กน้อยก่อนที่เขาจะพูดต่อ “ในการซื้อขายของเก่ามักจะต้องมาก่อนได้ก่อนเสมอ ผมมาก่อน และผมเป็นคนแรกที่ซื้อก้อนกรวดก้อนนี้ ดังนั้นก้อนกรวดนี้จึงเป็นของผมอยู่แล้ว แม้ว่าคุณจะคุกเข่าต่อหน้าผม และขอร้องให้ผมมอบมันให้กับคุณ ผมจะไม่ให้คุณไม่อย่างนั้นก็เท่ากับว่าผมยอมให้คุณทำผิดกฎในวันนี้ ใครจะอยากทำธุรกิจกับคุณต่อไปที่ แอนทีค สตรีท ถ้าคุณจะแหกกฎเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่คุณต้องการ? คุณจะถูกกันไม่ให้เข้ามาใน แอนทีค สตรีท อีกเลยยังไงล่ะ คุณควินตัน”
นายควินตันตกตะลึงเมื่อได้ฟังคำพูดของชาร์ลี และความโกรธฉายชัดทั่วใบหน้าของเขา
เขารู้ว่ากฎนี้มีอยู่จริงในอุตสาหกรรมการค้าของเก่า แม้กระทั่งประกาศตัวว่าเป็นคนมีการศึกษา แต่เขาก็พยายามที่จะฝ่าฝืนกฎนี้
หากข่าวลือเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้แพร่กระจายออกไปก็ไม่มีใครอยากเข้าร่วมกับเขาอีกต่อไปในอนาคต เพราะกลัวว่าพวกเขาจะทำให้ลูกค้ารายอื่นขุ่นเคือง
คุณควินตันไม่ได้คาดหวังว่าชาร์ลีจะทำให้เขาพูดไม่ออกด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ!
ดังนั้นเขาจึงจ้องไปที่ชาร์ลีด้วยความหงุดหงิดพยายามดิ้นรนด้วยความอยากจะเตะคนต่อหน้า
อนิจจาสิ่งที่เขาทำได้คือกลืนความโกรธ และกัดฟันก่อนจะพูดว่า “นายคิดว่าฉันสนใจก้อนกรวดจริง ๆ เหรอ? ฉันแค่พยายามทำให้นายอยู่ในที่ของนาย ฉันอยากให้นายตระหนักว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะค้าขายของเก่าได้ เห็นได้ชัดว่านายมาจากครอบครัวที่ยากจน นายควรกลับบ้านไปปลูกผักในสวนของนาย! อย่ามาที่นี่ และทำให้เสียมูลค่าทางการตลาดของของเก่าเหล่านี้”
หลังจากพูดเสร็จ คุณควินตันก็พับแขนเสื้อขึ้น และยกมือขึ้นก่อนจะโบกมือต่อหน้าชาร์ลี “ลืมตาขึ้นมาดูชัด ๆ ! ฉันซื้อสร้อยข้อมือหยกนี้เมื่อไม่นานมานี้ในราคาหนึ่งล้านห้าแสนดอลลาร์! นายเคยเห็นหยกที่สวยงาม และหายากเช่นนี้ในชีวิตของนายหรือไม่?”
สร้อยข้อมือหยกที่แขนของนายควินตันนั้นใส และส่องแสงระยิบระยับภายใต้ดวงอาทิตย์ ทุกคนที่อยู่รอบตัวพวกเขาจ้องมองไปที่สร้อยข้อมือหยกด้วยดวงตาที่เบิกกว้างเพราะมันสวยงามมากจริง ๆ
ซาคารียังจ้องไปที่มือของคุณควินตันขณะที่เขาอุทานว่า “ว้าว! ช่างเป็นหยกที่สวยงามจริงๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ
รออ่านตอน 1601 อยู่นะครับ...จะมีไม่ครับ?...
นอกจากแปลมั้วแล้วลงไม่สุดอีกตายๆ...
ตกลงจะเอาสกุลเงินบาทหรือดอลลาร์กันแน่ครับแปลมั้วไปหมด...
เมื่อไหร่ยัยเอเลนจะตายครับรู้สึกรำคาณชิบหาย...
จะมีให้อ่านต่อ 1600+ ไหมคับ...