กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1035

ชาร์ลียื่นโทรศัพท์ไปทางเนลสันก่อนจะถามว่า “คุณชื่ออะไร และอาชีพของคุณคืออะไร?”

เนลสันตัวสั่นด้วยความกลัวขณะกล่าวว่า “ผมชื่อเนลสัน บิชอป ผมเป็นหัวหน้าขององค์กรขอทาน”

ชาร์ลีถามอีกครั้ง “องค์กรขอทานมีอาชีพอะไร?”

เนลสันตอบตามความจริงว่า “ธุรกิจหลักขององค์กรขอทานคือการแสร้งทำเป็นขอทานในที่ต่าง ๆ”

ชาร์ลีถามว่า “พวกคุณทุกคนต่างใส่ทองและมีเงิน ทำไมถึงแสร้งทำเป็นขอทาน?”

เนลสันตอบว่า “เพราะนี่เป็นวิธีที่เร็วที่สุดในการทำเงิน เพียงแค่ส่งคนออกไปนอนขอทานในที่ที่มีผู้คนพลุกพล่าน เราก็จะสามารถสร้างรายได้สูง ๆ ได้แล้ว”

ชาร์ลีถามว่า “แล้วทำไมคุณจึงลักพาตัวเด็กจำนวนมาก?”

เนลสันกล่าวว่า “เพราะเราพบว่าเวลาเราขอทานตามท้องถนน แล้วถ้าเราพาเด็กไปด้วย เราสามารถทำกำไรได้มากกว่าเดิมหลายเท่า …”

ชาร์ลียังคงถามต่อไปว่า “แล้วทำไมคุณถึงทำให้เด็ก ๆ ที่แข็งแรงเหล่านี้กลายเป็นเด็กพิการ?”

เนลสันตัวสั่นก่อนจะพูดว่า “เด็กพิการสามารถปลุกเร้าความเห็นอกเห็นใจจากผู้คนได้มากกว่าเดิม จากประสบการณ์ของเรา เมื่อเราส่งเด็กพิการออกไปขอทาน เราจะทำเงินและได้ผลกำไรง่ายที่สุด ยิ่งเด็กอนาถาและน่าสงสารมากเท่าไร เราก็ยิ่งหาเงินได้มากขึ้นเท่านั้น”

ชาร์ลีถามอย่างเย็นชาว่า “แล้วคุณทำร้ายเด็กมากี่คนแล้ว?”

เนลสันตอบอย่างประหม่าว่า “ผมไม่ได้นับเรื่องนี้ แต่ผมคิดว่าตัวเลขน่าจะมีถึงสามหลัก”

ชาร์ลียังคงถามต่อไปว่า “ใครเป็นคนสนับสนุนให้คุณทำสิ่งพวกนี้? ใครคอยช่วยเหลือคุณ?”