กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1055

เดิมทีเจย์เดนก็อารมณ์เสียอยู่แล้ว แต่กลับมีไอ้คนขี้แพ้ที่ไหนไม่รู้มาท้าทายเขา ในท่าทีนั่งยอง ๆ หน้ารถของเขาอีก!

เขาจึงยกขาเตะโจอี้ลงกับพื้นโดยไม่พูดอะไร จากนั้น โจอี้ก็รีบลุกขึ้นและรีบไปต่อยและเตะเขา

โจอี้คร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดและสาปอย่างโกรธเคือง “ไอ้บ้า แกมาเตะฉันทำไม? ทำไม? ฉันทำให้แกขุ่นเคืองอะไร? แกบ้าไปแล้วเหรอ?”

เจย์เดนชกเข้าที่จมูกของเขาทันที ทำให้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด และเจย์เดนก็สาปแช่งต่อว่า “แกมันบ้า! ทำไมแกมานั่งยองอยู่หน้ารถฉัน? แล้วน้ำเสียงที่แกคุยกับฉันเมื่อกี้นี้คืออะไร? แกสมควรได้รับการสั่งสอนซะบ้าง!”

จากนั้นเขาก็ต่อยโจอี้อีกสองสามหมัดจนโจอี้แทบสลบด้วยความเจ็บปวด สายตาของเขาเลือนลางและพร่ามัว

เมื่อคนของเจย์เดนเห็นการต่อสู้ เขาก็ลงจากรถอย่างรวดเร็วและช่วยเจ้านายของเขาเพื่อสั่งสอนโจอี้อย่างรุนแรง

โจอี้เจ็บปวดจากการถูกเตะต่อยของชายคนแรกมากพอแล้ว และเขาก็เจ็บปวดมากขึ้นไปอีก เมื่อมีชายอีกคนหนึ่งมาเตะต่อยเขา

นิสัยเสียของโจอี้สลายหายไปทันที เขารู้สึกว่าคนเหล่านั้นไม่ได้แสดงความเมตตาใด ๆ เลย ดังนั้นเขาจึงรีบร้องไห้ พยายามขอร้องให้พวกเขาหยุด ไม่ให้ทำร้ายเขาอีก “เจ้านาย ได้โปรด ผมขอโทษ หยุดเถอะครับ ผมจะตายถ้าพวกคุณไม่หยุด…”

อย่างไรก็ตาม เจย์เดนไม่ต้องการหยุดเลย เขาตะโกนขณะเตะต่อยเขา “โอ้ ตอนนี้ฉันโมโหมาก แล้วแกก็โผล่มาจากที่ไหนไม่รู้ และก็เหมือนว่าแกอยากที่จะเป็นกระสอบทรายให้ฉัน! ก็ดี ฉันจะให้แกได้สมความปรารถนา!”

ใบหน้าของโจอี้เปียกโชกไปด้วยเลือด จมูกของเขาเอียงและตาบวม เขากำลังจะเป็นหมดสติจากการถูกรุมอย่างรุนแรง