กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1057

ในที่สุด การหลอกลวงทั้งหมด ก็ถูกปรากฏให้เห็นตรงหน้าของโจอี้

ความจริงที่ปรากฏออกมา แม็กซ์ไม่เพียงแค่ไม่ได้มั่งคั่งและไม่ได้ประสบความสำเร็จอย่างที่เขาอ้างไว้ แต่ยังประสบปัญหาเรื่องเงินก้อนใหญ่อยู่อีกด้วย

แม็กซ์ชนแฟตันของเจย์เดนและจำเป็นต้องชดใช้เจย์เดน ด้วยรถคันใหม่อย่างเร่งด่วน แม็กซ์จึงหลอกให้เขาเอาเงินหกแสนมาลงทุนเพื่อจะได้รวยเร็ว ตามที่แม็กซ์อวดอ้างอยู่ตลอดเวลา

ส่วนที่แย่ที่สุดตอนนี้คือไอ้สารเลวนั่นได้ตายไปแล้ว ซึ่งหมายความว่าเขาจะไม่พบเงินของเขาอีก

ในเวลานี้หัวใจของเขาแหลกสลาย มันเจ็บมากกว่าความเจ็บปวดทางร่างกายที่เขาได้รับ

เจย์เดนโล่งใจขึ้น เพราะโจอี้ดูสงบลงไม่ได้บ้าเหมือนเมื่อตอนแรก เขาจึงพูดว่า “ตอนนี้นายรู้แล้วว่ารถคันนี้เป็นของฉัน และฉันสามารถขับมันได้โดยไม่มีปัญหา ตกลงไหม?”

แม้เจย์เดนจะพบว่าโจอี้ถูกหลอก แต่เขารู้ว่ามันจะดีกว่าสำหรับเขาที่จะไม่ต้องยุ่งเกี่ยวอะไรกับโจอี้อีก หลังจากเห็นอาการบ้า ๆ ของเขา

หลายปีที่ผ่านมา เขาได้เห็นผู้คนมากมายในโลกใต้ดิน ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าคนประเภทนี้อันตรายมากจริง ๆ และเขาไม่ควรยุ่งกับพวกเขา ถ้าเขายั่วยุเขาต่อไป เขาก็มักจะทุ่มสุดตัวและต่อสู้

มันไม่คุ้มที่จะเสี่ยง และจะเป็นการดีที่สุดที่จะไม่ทำให้เขาวิตกกังวลมากขึ้น

โจอี้รู้สึกราวกับว่าท้องฟ้ากำลังถล่มลงมาใส่เขา

เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าจะทำอะไรต่อ

ผู้ให้กู้เงินออนไลน์บางรายจะเริ่มชำระคืนในสัปดาห์หน้าและเขาไม่รู้ว่า พวกนั้นจะทำอะไรกับเขา ถ้าเขาไม่สามารถจ่ายได้

เมื่อเจย์เดนเห็นสภาพย่ำแย่ของโจอี้ เขาก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับอะไรอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงสตาร์ทรถทันทีที่ขึ้นรถและขับออกไป

โจอี้ส่ายหน้าราวกับมีบางอย่างเข้าในใจ โจอี้พูดอย่างรวดเร็วว่า “นี่ ฉันขอแปดร้อยดอลลาร์คืนก่อนสิ!”

ชายคนนั้นจ้องมาที่เขาด้วยความไม่เชื่อและดุว่า “แกล้อเล่นกับฉันเหรอ? คิดว่าฉันมาที่นี่ฟรี ๆ เหรอ? ฉันทำงานในอู่ซ่อมรถ! เมื่อฉันออกมา อู่ก็จะถือว่าฉันเริ่มทำงานแล้ว เมื่อฉันกลับไปไม่ว่าจะมีรถอยู่หรือไม่ ฉันก็ต้องจ่ายเงินให้อู่!”

โจอี้ก็ตื่นตระหนกไม่แพ้กัน “ฉันไม่สนเรื่องข้อแก้ตัวของแก ไม่ใช่เรื่องของฉัน! ทั้งหมดที่ฉันรู้คือแกไม่ได้ลากรถให้ฉัน ดังนั้นแกต้องคืนเงินมา!”

ชายคนนั้นกลอกตาด้วยความรำคาญ “แกไม่เข้าใจภาษาของมนุษย์ใช่ไหม? อู่ของฉันกำหนดให้ต้องเสียค่าธรรมเนียมเมื่อมีนำรถบรรทุกออกมาใช้! ถ้าฉันคืนเงินให้แก ฉันควรทำยังไงหลังจากที่ฉันกลับไปและอู่เรียกเก็บเงินจากฉันล่ะ”

โจอี้เหล่มองและพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันจะสนใจบ้าอะไรล่ะ? อีกครั้งนะ มันไม่ใช่ธุระอะไรของฉัน! คืนเงินให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

ชายผู้นี้ไม่คิดว่าโจอี้จะดื้อดึงและไร้เหตุผลถึงขนาดนี้ เขาตะโกนว่า “คนอย่างแกมันเกินเยียวยาเหลือเกิน แกสมควรได้รับสิ่งแย่ ๆ ทั้งหลายแล้ว ไอ้เวร! แกสมควรล้มละลายแล้ว นั้นคือทั้งหมดที่ฉันสน!”