กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 107

ฝูงชนต่างพากันเชื่อชาร์ลี และพวกเขาทุกคนอยากกลับบ้านไปดูช่องกีฬาทันที

การแสดงออกบนใบหน้าของควินตันนั้นดูน่าเกลียดในขณะนั้น และหลังจากนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งในที่สุดเขาก็มีสติสัมปชัญญะกลับคืนมา

นี่มันช่างน่าอาย!

บอดี้การ์ดที่เขาจ้าง และจ่ายเงินเป็นจำนวนมากล้วนเป็นนักสู้มืออาชีพที่เขาคัดเลือกมาเพื่อปกป้องเขาโดยเฉพาะ ใครจะไปคาดคิด…

ใครจะคาดคิดว่าเด็กหนุ่มที่มาจากไหนไม่รู้ที่จะเอาชนะนักสู้มืออาชีพเหล่านี้ได้เพียงแค่ดูรายการโทรทัศน์?

ควินตันไม่ใช่นักสู้มืออาชีพดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าชาร์ลีมีฝีมือดีมาก อย่างไรก็ตามบอดี้การ์ดของเขาไม่ได้โง่

พวกเขารู้ว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญทันทีที่เขาวางมือจากพวกเขา

แม้ว่าชาร์ลีจะถ่อมตัวมาก แต่การเคลื่อนไหวของเขาก็ร้ายแรงมากแม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้พละกำลังเลยก็ตาม

เขาไม่ใช่คนที่พวกเขาจะเอาชนะได้ง่าย ๆ

ดังนั้นบอดี้การ์ดจึงไม่ได้ก้าวไปข้างหน้า แต่กลับมองไปที่ชาร์ลีด้วยสีหน้าสงสัย

เจคอบที่เฝ้าดูอยู่ข้างสนามไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการต่อสู้ดังนั้นเขาแค่สันนิษฐานว่าชาร์ลีโชคดีและเขาแข็งแกร่งกว่าบอดี้การ์ดเพียงเล็กน้อย เจคอบไม่รู้ว่าการเคลื่อนไหวของชาร์ลีนั้นเป็นมืออาชีพ และมีทักษะมาก

ชาร์ลียิ้มให้ควินตันขณะที่เขาถามว่า “งั้นคุณมาจัดการผมเองเหรอ?”

"นาย! อย่ามาโดนฉันนะ!”

ควินตันรู้สึกกลัวจนเหงื่อแตก เขาถอยหลังไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัว

เมื่อชาร์ลีเห็นว่าเขาตกใจแค่ไหนเขาก็ก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว แล้วเดินเข้าไปหาเขา

ควินตันจ้องมองเขาด้วยความหวาดกลัวขณะที่เขาถอยหลังออกไป

ถ้าชาร์ลีโยนเขาลงกับพื้นอย่างที่เคยโยนบอดี้การ์ดคนหนึ่งไปก่อนหน้านี้ เขาจะต้องเข้าโรงพยาบาลอีกครึ่งเดือนแน่นอน!